Η Δημοτική Αρχή για το χριστουγεννιάτικο πάρτυ για λίγους δίνει μέχρι και το Εκθεσιακό – Συνεδριακό αλλά όταν είναι να τιμήσουμε τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή και τους πρόσφυγες δεν δίνει τίποτα
Για να γίνει το “πάρτυ” για λίγους και εκλεκτούς φίλους της Δημοτικής Αρχής, πριν να ανάψουν τα φωτάκια κάθε χρόνο, η δημοτική αρχή είναι ανοιχτοχέρα! Δίνει δημοτικές αίθουσες, η κάβα είναι υπερπλήρης και το γλέντι ανάβει! Αλήθεια ποιος πληρώνει για όλα αυτά;
Στα 100 χρόνια όμως από τη Μικρασιατική καταστροφή που αποτελεί σημείο ορόσημο για όλο τον ελληνισμό, που είναι σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας και για όσους τότε ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, αρνείται να δώσει το δημοτικό θέατρο Ν. Ιωνίας για να γίνει μια συναυλία και μάλιστα από μια ορχήστρα σαν την Εστουδιαντίνα!
Η Εστουδιαντίνα αποτελεί καμάρι της πόλης μας και θα πρέπει να χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης
Όχι ότι μια τέτοια ορχήστρα χρειάζεται κάποια ειδική μεταχείριση για να αναδειχθεί. Το έργο της, η ποιότητά της και η σχεδόν 25χρονη πορεία της την έχουν αναδείξει σε όλο το πανελλήνιο κι όχι μόνο. Όταν όμως έχεις ένα τέτοιο καλλιτεχνικό θησαυρό ως πόλη, που πολλοί θαυμάζουν και σέβονται τότε οφείλεις να τον αξιοποιείς και να τον αντιμετωπίζεις πολύ διαφορετικά, με σεβασμό αλλά και πνεύμα συνεργασίας. Γιατί η ορχήστρα αυτή με το έργο της, μπορεί να κάνει την πόλη μας πραγματικό σημείο αναφοράς με διαχρονικότητα και όχι μια πόλη εφήμερης διασκέδασης όπως τα “πάρτυ” με γνωστά ονόματα τις πίστας. Ίσως να χρειάζονται κι αυτά ενίοτε, αλλά να μην είναι ο κανόνας. Ένας Δήμος λοιπόν οφείλει να προβάλει κυρίως τον πολιτισμό κι όχι την υποκουλτούρα. Π.χ. ο Δήμος Νάουσας όχι μόνο διοργανώνει εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή αλλά το προβάλει μέσα από την κρατική τηλεόραση, το ίδιο κι άλλοι δήμοι.
Λαός χωρίς μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον
Οι εκδηλώσεις που έχουν να κάνουν με τη Μικρασιατική καταστροφή είναι εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στους πρόσφυγες που αν και πέρασαν τόσα πολλά, ήρθαν στην πόλη μας και μέσα από πολλές δυσκολίες κατάφεραν να ορθοποδήσουν και να προσφέρουν πάρα πολλά σε αυτή. Είναι λοιπόν προσβολή για όλη τη σύγχρονη ιστορία της πόλης, η όποια δημοτική αρχή να αρνείται να παραχωρήσει το δημοτικό θέατρο για να γίνει εκδήλωση για αυτό το γεγονός που σημάδεψε ανεξίτηλα τη ελληνική ιστορία αλλά και την ιστορία της ίδιας της πόλης μας. Δείχνει με ποιό τρόπο η δημοτική αρχή αντιλαμβάνεται ιστορικά γεγονότα τα οποία οφείλουμε να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε όλοι μας, γιατί λαός χωρίς μνήμη είναι ένας καταδικασμένος λαός.
Αν όντως ισχύουν οι τεχνικοί λόγοι για την ακύρωση της συναυλίας, τότε πρόκειται για αποτυχία της Δημοτικής Αρχής στο έργο της.
Έστω ότι ισχύει η δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε από τα “υψηλά κλιμάκια” (σίγουρα τα “κλιμάκια” αυτά εκτός από ψηλά θα είναι και… εύσωμα), ότι δηλαδή εκείνη τη μέρα θα υπάρχουν τεχνικά προβλήματα στο δημοτικό θέατρο Ν. Ιωνίας και για αυτό δεν δίνεται ο χώρος. Αυτό και μόνο του αποτελεί μια παραδοχή κακής οργάνωσης και προβληματικών προτεραιοτήτων από πλευράς δημοτικής αρχής. Γιατί δίνει κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες ευρώ για λαμπάκια και πάρτυ για λίγους και εκλεκτούς και δεν έχει να δώσει για να αποκαταστήσει τεχνικά προβλήματα, τότε κάπου έχει αποτύχει.
Αν πάλι δεν είναι τεχνικοί λόγοι, αφού η δημοτική αρχή τα κάνει όλα τέλεια, μήπως είναι εμπάθεια;
Μήπως η συναυλία της Εστουδιαντίνα ακυρώνεται από τα «ψηλά και εύσωμα κλιμάκια» της δημοτικής αρχής γιατί ο βασικός εκπρόσωπος της ορχήστρας δεν είναι αρεστός σε αυτά; Κι αυτό γιατί κατά καιρούς έχει τολμήσει να εκφράσει την άποψή του η οποία απέχει από αυτή των “υψηλών & εύσωμων κλιμακίων”; Μήπως επειδή γενικότερα δεν του αρέσει ο ρόλος του αυλοκόλακα; Ερωτήματα θέτω, μην παρεξηγηθώ. Οι απαντήσεις δίνονται από τις πράξεις του καθενός.
Οι μουσικοί των “πάρτυ” της Δημοτικής Αρχής μένουν απλήρωτοι; Γιατί να μην πληρωθούν οι μουσικοί της Εστουδιαντίνα;
Οι μουσικοί που συνοδεύουν τους τραγουδιστές στα “πάρτυ”, που αίθουσες του δήμου μετατρέπονται σε μπουζούκια, μένουν απλήρωτοι; Γιατί αν μένουν απλήρωτοι τότε προφανώς υπάρχει επιπλέον θέμα και είναι αυτό της εκμετάλλευσης και της απλήρωτης εργασίας. Δεδομένου ότι κι αυτοί οι μουσικοί είναι επαγγελματίες και για να ζήσουν πρέπει να πληρώνονται από τη δουλειά τους. Ακόμα κι αν αυτοί που τους ακούνε δεν δίνουν ούτε ευρώ όντας καλεσμένοι της δημοτικής αρχής. Ακριβώς λοιπόν για τον ίδιο λόγο και οι μουσικοί κι όλοι οι συντελεστές μιας συναυλίας οφείλουν να πληρωθούν (προφανώς όχι με υπέρογκα ποσά) αφού είναι κι αυτοί επαγγελματίες μουσικοί, έχουν κάνει δεκάδες ώρες πρόβας για να παρουσιάσουν ένα άρτιο αποτέλεσμα, ενώ κατά τη διάρκεια της συναυλίας δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Είναι κι αυτοί εργαζόμενοι του πολιτισμού που μάλιστα κατά τη διάρκεια της πανδημίας και του lock down επλήγησαν σε τεράστιο βαθμό και άρα πρέπει να πληρωθούν για να ζήσουν.
Οπότε κι αυτό το επιχείρημα δεν στέκει κι όποιος το χρησιμοποιεί πραγματικά λαϊκίζει. Είναι λαϊκιστής γιατί προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις και ένα κλίμα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Οι πολιτιστικοί σύλλογοι της πόλης μας θα ζητήσουν να γίνει στο Βόλο η συναυλία μνήμης με την Εστουδιαντίνα για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή;
Υπάρχουν πολλοί σύλλογοι στην πόλη μας πολιτιστικοί, χορευτικοί κ.α. που αν σέβονται τον εαυτό τους και είναι όντως φορείς του πολιτισμού θα έπρεπε να ζητήσουν η συναυλία της Εστουδιαντίνα να πραγματοποιηθεί κανονικά στην πόλη μας. Δεν χρειάζεται ούτε να χαρακτηρίσουν την ανακοίνωση της Δημοτικής Αρχής ούτε τίποτα. Οφείλουν απλά να ζητήσουν να πραγματοποιηθεί η συναυλία και να μην φοβηθούν ότι μπορεί να τους βάλουν κι αυτούς “στο μάτι” τα υψηλά κλιμάκια. Γιατί αν υπάρχει τέτοιος φόβος τότε αυτό που ζούμε στο Βόλο δεν είναι δημοκρατία, αλλά κάπως αλλιώς θα έπρεπε να λέγεται. Αν δεν υπάρχει φόβος γιατί δεν το ζητάνε; Συμφωνούν με την ακύρωσή της; Αν δεν ζητήσουν όμως να γίνει η συναυλία τότε ο πολιτισμός που επικαλούνται ότι είναι φορείς είναι ένας ξεδοντιασμένος πολιτισμός. Είναι ίσως ένας νεκρός πολιτισμός που απλά φέρουμε εδώ κι εκεί το κουφάρι του.
*απλός πολίτης της πόλης του Βόλου, χωρίς καμιά άλλη ιδιότητα
