Στην αντικυβερνητική, αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στις 17 Νοέμβρη στις 18.00 στον Θόλο του Πανεπιστημίου στον Βόλο, καλεί η Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Βόλου, που αναφέρει ότι η κίνηση που σπάει την κανονικότητα ήταν αυτό που φόβιζε και φοβίζει κυβερνήσεις και κεφάλαιο και αυτό είναι μια σημαντική κληρονομία τόσο της εξέγερσής του Πολυτεχνείου, όσο και μεγάλων μαχών της κοινωνικής πλειοψηφίας πριν και μετά από αυτό. Είναι η κληρονομία που προσπαθούν να θάψουν τόσο οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και οι μηχανισμοί τους, αλλά και οι τάσεις συμβιβασμού στους ίδιους τους κόλπους της αριστεράς και του κινήματος, με το «ξεδόντιασμα» των πιο ριζοσπαστικών του χαρακτηριστικών.
Σύμφωνα με τη Λέσχη η διαρκής κρίση του καπιταλισμού έχει μετατραπεί σε ένα κοινωνικό πόλεμο εφ’ όλης της ύλης των πλουσίων έναντι των φτωχών. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου για να ενισχύσουν τους δείκτες κερδοφορίας τους έχουν μετατρέψει κάθε πτυχή της κοινωνικής και οικονομικής ζωής σε πεδία κερδοφορίας. Η ποδοπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων, κερδοφορία. Η καταστροφή της φύσης με φαραωνικά έργα, κερδοφορία. Η ιδιωτικοποίηση της υγείας σε περιόδους αυξημένων αναγκών ιατρικών υπηρεσιών, κερδοφορία. Η επιχειρηματικοποίηση της εκπαίδευσης, κερδοφορία. Οι πολεμικοί σχεδιασμοί και οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, κερδοφορία. Το realestate, οι εξευγενισμοί και η προώθηση των airbnb, με την εκτίναξη των τιμών των ενοικίων, κερδοφορία. Η εκτίναξη των τιμών και η ακρίβεια κερδοφορία για όλους τους καπιταλιστές του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος. Ακόμα και η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών μέσω των μηχανισμών διαλογής, εγκλεισμού, ομηρίας και εξόντωσης, εμπεριέχουν πολλές κερδοφόρες πτυχές για το κεφάλαιο.
«Αυτό το σαφάρι της καπιταλιστικής ανάκαμψης που περνάει πάνω από τις ζωές μας πρέπει να ανακοπεί. Η διεκδίκηση του μεγαλύτερου ή του μικρότερου δικαιώματος σήμερα περνάει μέσα από τη διεκδίκηση των ίδιων των κερδών του κεφαλαίου. Το ψωμί, η παιδεία και η ελευθερία για να διεκδικηθούν περνάνε μέσα από νέα εξεγερσιακά γεγονότα και όχι μέσα από αναμονή εκλογικών σωτήρων και αγώνες στα πλαίσια της σημερινής κανονικότητας», αναφέρει.
«Καμία εξέγερση όμως δεν ζωντάνεψε με τη σκέψη του εφικτού. Οι εξεγέρσεις ήταν και θα είναι πάντα το άλμα στην διεκδίκηση των πάντων σε εποχές που φαινομενικά δεν μπορούσε να κερδηθεί τίποτα. Οι εξεγέρσεις είναι η νίκη των τάσεων χειραφέτησης της κοινωνικής πλειοψηφίας ενάντια στις τάσεις υποταγής. Αυτές οι δύο γραμμές συγκρούστηκαν και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του «73» και συγκρούονται και σήμερα σε κάθε μικρό ή μεγάλο σκίρτημα αγώνα. Η εποχή μας είναι μεγάλη. Εποχή απεριόριστων δυνατοτήτων για την κοινωνική πλειοψηφία να ζει σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες της, σε αρμονία με το περιβάλλον και χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εκεί εδράζονται και οι εξεγερσιακές δυνατότητες της εποχής μας. Στο άλμα για την κατάκτηση των πάντων κόντρα σε όλους τους καιρούς και τις προβλέψεις. Οι εξεγέρσεις είναι ζωντανές όταν υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν για αυτές. Και σήμερα, εδώ, γύρω μας, υπάρχουν», καταλήγει η ανακοίνωση.
