Είναι νέα, μόλις 30 ετών, δραστήρια και αναζητά την …αδρεναλίνη. Την Αγγελική Αγγελάκη θα τη βρείτε να… συχνάζει στις οροφές οικοδομών, πιασμένη από σχοινιά και ιμάντες σαν να κάνει αναρρίχηση. Είναι η πρώτη εναερίτισσα οικοδόμος στην Ελλάδα και το ύψος πια είναι ο καλύτερός της φίλος. Αν και στην αρχή ο χώρος της οικοδομής την κοιτούσε με δυσπιστία, μετά από τέσσερα χρόνια, πολλή δουλειά, μεγάλη προσπάθεια, η Αγγελική έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων.
Η Βολιώτισσα εναερίτισσα μιλά στο «HomeDeco» για την ζωή και την πορεία της και πραγματικά στέλνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας και επιτυχίας σε όλους όσοι ακόμη αναζητούν το όνειρό τους.
Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια «μηχανόβιων», όπως λέει, η σχέση της με τα εργαλεία και τις μηχανές ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Αυτός ήταν και ο λόγος που επέλεξε, ακόμη στην εφηβεία της, να σπουδάσει μηχανικός οχημάτων. «Ήθελα να έχω αυτονομία. Να φτιάχνω μόνη μου τα πράγματα. Δεν το είδα ποτέ σαν επάγγελμα, περισσότερο σαν γνώση», εξηγεί.
Πολυπράγμων από μικρή, δεν σταματούσε να δοκιμάζει πράγματα, που ανέβαζαν την αδρεναλίδη, αναρρίχηση, ορειβασία σκι. Κυνήγησε διάφορα όνειρα και φιλοδοξίες. Σπούδασε υποκριτική σε δραματική σχολή, όμως κατάλαβε ότι παρά τη δημιουργικότητά του το θέατρο δεν της πρόσφερε την ανεξαρτησία που αναζητούσε. «Ήταν ψυχοφθόρο. Πάντα σε αξιολογούν, πάντα περιμένεις μια δουλειά. Και το βιοποριστικό κομμάτι τεράστιο. Ένιωθα ότι δεν μου ταιριάζει».
Το τυχαίο ξεκίνημα στο… κενό
Η επαγγελματική στροφή ήρθε απρόσμενα. Ένας φίλος, εργολάβος εναερίτης, την είδε να κάνει εναέρια ακροβατικά –το χόμπι της τότε– και της πρότεινε να δοκιμάσει εργασίες σε σκοινιά. «Το δοκίμασα και τρελάθηκα. Το εύρος που έχει σαν δουλειά είναι εκπληκτικό. Δεν βαριέσαι ποτέ, δημιουργείς συνέχεια και κανείς δεν σε ενοχλεί. Είσαι στον αέρα, τέλος».
Η εκπαίδευση ήταν εξαντλητική. Δύο χρόνια δουλειάς με ελάχιστα χρήματα, συνεχής εξάσκηση, μαθήματα σεμιναρίων υλικών και τεχνικών, εμπειρία δίπλα σε πιο έμπειρους επαγγελματίες. «Ήθελα να το μάθω από την αρχή. Από τα πόδια μου, από τα χέρια μου. Το πρακτικό κομμάτι είναι βιωματικό – δεν το μαθαίνεις στα λόγια».
Η πρώτη μεγάλη εμπειρία ήταν η συμμετοχή της στον Πύργο του Πειραιά, όπου εργάστηκε σε πλάγια κάλυψη για τοποθέτηση υαλοπινάκων. Αν και διαφορετικό από την οικοδομή, της έδωσε σημαντικές γνώσεις για εργοτάξια, κανόνες ασφαλείας και βιομηχανικά πρότυπα.
Η επιστροφή στον Βόλο και η μάχη με τη δυσπιστία
Όταν αποφάσισε να επιστρέψει στον Βόλο και να δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά, βρέθηκε αντιμέτωπη με προκαταλήψεις.
«Δεν με εμπιστεύονταν. Δεν γνώριζαν καν το επάγγελμα, πόσο μάλλον να το δουν να το κάνει γυναίκα. Σκέφτονταν ότι θα τα κάνω χειρότερα, ότι μπορεί να συμβεί ατύχημα».
Ακόμη και η οικογένειά της ήταν διστακτική. «Έλεγαν ένα καπρίτσιο είναι κι αυτό.
Θα περάσει. Όταν είδαν όμως ότι το είχα πάρει αρκετά σοβαρά και όταν είδαν ότι αρχίζω να πηγαίνω βήματα μπροστά, πραγματικά ήταν πάρα πολύ χαρούμενοι από την άποψη ότι βρήκα το δρόμο μου για αρχή», σημείωσε.
Η δημοσιότητα που ακολούθησε, όπως λέει, λειτούργησε καταλυτικά: «Ξαφνικά η δυσπιστία έπεσε. Ο κόσμος είδε ότι ξέρω τι κάνω».
Σήμερα έχει δικά της έργα, δουλεύει σε «τυφλά» σημεία πολυκατοικιών υψηλού κινδύνου, σημεία όπου «ούτε σκαλωσιά δεν μπορεί να τοποθετηθεί».
Σε ένα τέτοιο σημείο την βρήκαμε κι εμείς. Συγκεντρωμένη και απερίσπαστη, δεμένη με τους ιμάντες της, έκανε οικοδομικές εργασίες σε μία πολυκατοικία στο κέντρο του Βόλου. Η Αγγελική πλέον είναι επαγγελματίας εναερίτισσα οικοδόμος, που διατητεί το δικό της γραφείο, περισσότερο ως βάση οργάνωσης και αποθήκευσης, καθώς η ίδια βρίσκεται καθημερινά «στο πεδίο».
Ένα επάγγελμα παρεξηγημένο
Η Αγγελική δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα της ασφάλειας. Είναι τεχνικός ασφαλείας, με παγκόσμια πιστοποίηση IRATALevel 3 και υπογραμμίζει ότι η εργασία σε σκοινιά είναι αυστηρότατα οριοθετημένη.
«Δεν είναι «πετάω τα σχοινιά κι ό,τι γίνει». Κάθε δουλειά έχει σχεδιασμό διάσωσης, εκτίμηση κινδύνων, πιστοποιημένο εξοπλισμό και εξειδικευμένες διαδικασίες. Προσέχουμε το παραμικρό. Τα ατυχήματα σε σκαλωσιές είναι πολύ περισσότερα από όσα συμβαίνουν σε εναέρια εργασία».
Η ίδια δεν διακινδυνεύει ποτέ: «Αν κάτι είναι επικίνδυνο και δεν μπορεί να γίνει με ασφάλεια, απλώς δεν το κάνω».
Το αύριο της 30χρονης εναέριας οικοδόμου
Στα 30 της, με τέσσερα χρόνια εμπειρίας στα σχοινιά, η Αγγελική έχει ήδη χαράξει τη δική της διαδρομή. Στόχος της, περισσότερη εξειδίκευση, νέα σεμινάρια – όπως στη θερμοπρόσοψη – και ανάπτυξη της επιχείρησής της στη Θεσσαλία.
Παρά τις προτάσεις από το εξωτερικό, προς το παρόν επιλέγει να μένει στον Βόλο. «Θέλω να δουλεύω εδώ και να ταξιδεύω όταν θέλω, όχι επειδή πρέπει».
Και όσο για το πού μπορεί να τη δει κανείς;
«Απλώς κοιτάξτε ψηλά. Κάπου σε μια οικοδομή, όλο και θα με βρείτε».
Πηγή: Περιοδικό Home Deco του Ομίλου Καρεκλίδη
