Το θέμα του “εμφυλίου”, που έχει καταγραφεί τις τελευταίες εβδομάδες στην Επιτροπή Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σχολίασε ο πρώην δημοτικός σύμβουλος Βόλου και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ Μαγνησίας κ. Κώστας Γαργάλας, μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ 102,5 και στον Γιώργο Καρεκλίδη. Ο ίδιος τόνισε πως το πρόβλημα της ρύπανσης του αέρα είναι πρόβλημα όλης της πόλης υπογραμμίζοντας πως υπάρχει ο χρόνος να μπει μπροστά η λογική και να απομονωθούν τα ακραία στοιχεία, απ’ όποια πλευρά κι αν προέρχονται.
“Εάν το κίνημα δεν θέλει να προσφέρει τίποτα στην πόλη, μπορεί να αυτοδιαλυθεί. Είναι στο δικό του χέρι. Εγώ θεωρώ ότι το πρόβλημα της ρύπανσης είναι πρόβλημα όλης της πόλης, όλων των ανθρώπων, δεν ξεχωρίζω και δεν ρίχνω ρετσινιά και χαρακτηρισμό σε κανέναν”, τόνισε ο κ. Γαργάλας σχολιάζοντας τις εσωτερικές “διαμάχες” της Επιτροπής Πολιτών και τα δύο ρεύματα που έχουν δημιουργηθεί.
Ο ίδιος ανέφερε πως το κίνημα, που ξεσήκωσε όλη την πόλη για τη ρύπανση του αέρα ήταν όλο μαζί, χωρίς διαχωρισμούς. Ωστόσο ανέφερε πως έχει επέλθει μία τραυματική κατάσταση στην Επιτροπή. Παρόλα αυτά, ο κ. Γαργάλας τόνισε πως “υπάρχει πάντα ο χρόνος εάν η λογική μπει μπροστά και απομονωθούν τα ακραία στοιχεία, που μπορεί να έρχονται απ’ όποιες μεριές. Για παράδειγμα η προσωπική ανάδειξη ή το πρόσωπο του καθενός Βλέπετε τι πόλεμος γίνεται για να έχουν κάποιοι πέντε λεπτά δημοσιότητας στην τηλεόραση, Αυτό πρέπει να υποβιβαστεί, να υποτιμηθεί, να πάει στον πάτο και να αναδειχθεί το πρόβλημα, η λύση και η κατεύθυνση. Ποιος μπορεί να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο την πόλη ως προς την πληροφορία, την οργάνωση και τελικά την κατεύθυνση που πρέπει να πάρει και την ενημέρωση που πρέπει να έχει ο πολίτης. Αυτό το τρίπτυχο πρέπει να βγει μπροστά. Και ως προς αυτό κανένας δεν είναι αυτάρκης από τις ομάδες, που υποτίθεται ότι έχουν σχηματιστεί”.
Μάλιστα ο κ. Γαργάλας ανέφερε πως “πάρα πολύ γρήγορα θα “αδυνατήσουν” και οι δύο αυτές ομάδες και θα αναδειχθούν άλλες δυνάμεις, όπως ενδεχομένως άλλοι φορείς ή κάποιες άλλες ομάδες ανθρώπων που θα φέρουν το πρόβλημα στην πραγματική τους διάσταση, πέρα κι έξω από μικρο-οφέλη, τα οποία μπορεί να έχουν σχέση με ΜΚΟ ή μπορεί να έχουν σχέση με κομματικά συμφέροντα, που κατά την άποψή μου δεν υπάρχουν αυτά. Είναι ανόητο να λέει κάποιος, για παράδειγμα, ότι ένα κόμμα πάει να καπηλευτεί έναν αγώνα 10.000 ανθρώπων. Είναι ανόητο και μόνο να το σκεφτεί και να το φανταστεί κανείς”.
