Καύσιμο για τις τσιμεντοβιομηχανίες μπορεί να αποτελέσει το υλικό της αποξήρανσης των βιοαποβλήτων της κουζίνας σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου που έγινε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Waste4thing στο οποίο συμμετέχει από το 2015 ο δήμος Χαλανδρίου για την αξιοποίηση του βιοαποβλήτων της κουζίνας. Αυτό ανέφερε μιλώντας στην ΕΡΤ Βόλου ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος κάνοντας μία αποτιμηση του προγράμματος με πολύ θετικά αποτελέσματα. Ήδη ο δήμος χρησιμοποιεί βιοαέριο και κομπόστ από την ξήρανση των βιοαποβλήτων ενώ το ίδιο ως καύσιμο για τις τσιμεντοβιομηχανίες ή βιομηχανίες που απαιτούν θερμογόνο ενέργεια, δοκιμάστηκε πρόσφατα στο εργοστάσιο του «Τιτάνα» με πολύ καλά αποτελέσματα.
Όπως εξήγησε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Χαλανδρίου και επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος Waste4Think, καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Γεράσιμος Λυμπεράτος, το αποξηραμένο υλικό που καίγεται δεν εκλύει στην ατμόσφαιρα διοξίνες, φουράνια ή άλλα βαρέα μέταλλα όπως η καύση RDF η SRF. «Πρόκειται για ένα εναλλακτικό καύσιμο πολύ καλό στην συμπεριφορά του».
Ο κ. Λυμπεράτος εξήγησε ότι ο δήμος προσπαθεί να αξιοποιήσει τα κλάσματα απορριμμάτων που δεν αξιοποιεί η ανακύκλωση. «Το 40% των απορριμμάτων γενικά είναι τα υπολείμματα τροφών. Στο Μετσόβιο εξετάσαμε όλους τους εναλλακτικούς τρόπους αυτών των απορριμμάτων. Στόχος είναι να υποκαταστήσει τους ορυκτούς πόρους που καίει η τσιμεντοβιομηχανία».
Ο κ. Λυμπεράτος ανέφερε ότι ο καλύτερο τρόπος που επελέγη για την αξιοποίηση των βιοαποβλήτων της κουζίνας για το δήμο Χαλανδρίου ήταν η ξήρανσή του και η επεξεργασία του για την παραγωγή βιοαερίου για την κίνηση των απορριμματοφόρων του δήμου γενικότερα. «Στο πλαίσιο της επεξεργασίας προκύπτει και μία αναερόβια εκροή που μαζί με τα κλαδέματα που έχουμε από το πράσινο στο δήμο μπορούμε να φτιάξουμε κομπόστ».
Ο κ. Λυμπεράτος εξήγησε ότι η καύση των απορριμμάτων δεν είναι ό,τι καλύτερο για το περιβάλλον, καθώς απόδοση έχεις όταν καις πλαστικό η χαρτί που εκλύουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. «Στη Σουηδία που ανέπτυξαν μεγάλες μονάδες καύσης και θεωρητικά με σύγχρονη αντιρρυπαντική τεχνολογία, δεν έχουν τι να κάψουν γιατί είναι καλοί στην ανακύκλωση και εισάγουν σκουπίδια για να τα καίνε. Υπάρχει θέμα και με απαέρια φυσικά, γιατί κανείς δεν ξέρει τις συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία όταν έχεις πολύ μικρού μεγέθους σωματίδια. Υποτίθεται
Σε ότι αφορά το οικονομικό μέρος μια επένδυσης όπου οι πολίτες θα έκαναν διαλογή στην πηγή των βιοαποβλήτων της κουζίνας και αυτό θα ξηραίνονταν και θα μετατρέπονταν σε βιοέριο και κομπόστ, αυτή θα μπορούσε να αποσβεστεί σε τρία χρόνια, τουλάχιστον σε ότι αφορά το δήμο Χαλανδρίου, όπως ανέφερε ο κ. Λυμπεράτος.
«Με το βιοέριο επίσης πέρα από την μετατροπή τους σε καύσιμο για τα οχήματα ή τη παραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας θα μπορούσε να εγχυθεί και στο δίκτυο φυσικού αερίου και να καλύψει τις ανάγκες μας». Τόνισε.
Συνοψίζοντας ο Δήμος Χαλανδρίου παράγει 35.000 τόνους σκουπίδια το χρόνο. Από αυτούς τα 2/5 είναι τα υπολείμματα τροφών, περίπου 15.000 τόνοι οι οποίοι όταν αποξηρανθούν γίνονται 3000 τόνοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε για παραγωγή βιοαερίου και κομπόστ ή για εναλλακτικό καύσιμο για τις βιομηχανίες είτε για πέλετ.
