Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή που υπήρξε η μεγαλύτερη εθνική συμφορά στην ιστορία του νεότερου Ελληνισμού, δηλώνει η κ. Άννα Πετσιάβα, πρόεδρος της Εστίας Μικρασιατών Ν. Ιωνίας, «Ίωνες».
Με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός, ο Σύλλογος αποφάσισε να αφιερώσει το επετειακό ημερολόγιο του 2022 στην Μικρασιατική καταστροφή με σκοπό να υπενθυμίσει τον δραματικό εκείνο Σεπτέμβριο του 1922, ο οποίος άφησε πίσω του τα αποκαΐδια της Σμύρνης της πόλης που ενσάρκωνε την ιστορία ενός ολόκληρου λαού, που 3.000 χρόνια μεγαλουργούσε στα παράλια της Μικράς Ασίας και έθεσε τις βάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Όπως είναι γνωστό και αναφέρει η κ. Πετσιάβα στο Ράδιο ΕΝΑ και στο Ηλία Κουτσερή και στη «ΜΑΓΝΗΣΙΑ», τον Σεπτέμβριο του ’22 ξεκίνησε ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Ιωνίας. Η Μαγνησία υπήρξε από τα κύρια καταφύγια προσφύγων, ενώ τον ίδιο μήνα αποβιβάστηκαν στο λιμάνι του Βόλου χιλιάδες πρόσφυγες ξεριζωμένοι από τις προγονικές τους εστίες.
Τα προσφυγικά «κύματα»
Η κ. Πετσιάβα περιγράφει ότι τα προσφυγικά κύματα των Μικρασιατών προς τον Βόλο ήταν τρία. Το πρώτο ήταν το Ιούνιο του 1921, το δεύτερο και μεγαλύτερο το Φθινόπωρο του 1922 και το τρίτο με τις ανταλλαγές πληθυσμών τον Σεπτέμβριο του 1924. Αρχικά, περιγράφει ότι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή από τον ποταμό Κραυσίδωνα και πέρα για να δημιουργήσουν τελικά τον προσφυγικό οικισμό της Νέας Ιωνίας το 1924. Η πρόεδρος παρ’ όλα αυτά σημειώνει ότι η θεμελίωση πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο πριν, το 1923, συσπειρώνοντας στοιχεία απ΄όλες τις περιοχές της Μικράς Ασίας.
«Στον καινούργιο τόπο εγκατάστασής τους με αξιοθαύμαστη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια αντιμετώπισαν τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσής τους και προσπάθησαν να διατηρήσουν τη συνοχή, τις παραδόσεις, τα ήθη και έθιμα, την ορθόδοξη πίστη τους και τον πολιτισμό των προγόνων τους», δηλώνει χαρακτηριστικά η κ. Πετσιάβα, ενώ αναφέρει πως σκοπός όλων αυτών ήταν να τα μεταλαμπαδεύσουν στις επόμενες γενιές.
Σημειώνει δε, ότι κατάφεραν με τα παραδοσιακά όπλα που είχαν να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματα υπήρχαν, να προοδεύσουν, αλλά και να διακριθούν σε πολλούς τομείς. Με το πέρας τόσων χρόνων, ερχόμενοι στο σήμερα, η πρόεδρος της Εστίας λέει πως ο παλιός προσφυγικός οικισμός είναι μια σύγχρονη πόλη και, μάλιστα, με αξιολάτρευτες δομές.
Ημερολόγιο 1922-2022
Η κ. Πετσιάβα περιγράφει ότι εντός του ημερολογίου διηγούνται τα δραματικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922 τέσσερις διαφορετικοί συγγραφείς, οι οποίοι ταυτόχρονα, είναι άξια μέλη της Εστίας των «Ιώνων».
Ο κ. Αθανάσιος Καραθανάσης, Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Καθηγητής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, είναι ένας από τους τέσσερις συγγραφείς, ο οποίος αποτυπώνει με τρόπο πειστικό και αντικειμενικό τα ιστορικά γεγονότα, σύμφωνα με την πρόεδρο. Στη συνέχεια, γράφει ο κ. Αντώνης Αντωνίου, Εκπαιδευτικός και υπεύθυνος Πολιτιστικών δραστηριοτήτων Α’ Βάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, καθώς και η κ. Κική Δανιηλίδου, οι οποίοι παρουσιάζουν το ιστορικό χρονολόγιο της περιόδου 1908-1925. Ακολουθεί ο κ. Δημήτρης Κωνσταντάρας- Σταθαράς, τέως γενικός γραμματέας της Εστίας των «Ιώνων», ο οποίος έχει ερευνήσει και μελετήσει την περιοχή της Ιωνίας. Η κ. Πετσιάβα αναφέρει και τις συντάκτριες του ημερολογίου, κ. Κική Δανιηλίδου, συνταξιούχος Εκπαιδευτικός και τέως Διευθύντρια του 10ου Γυμνασίου Βόλου και η Αναστασία Αθανασιάδου, επίσης συνταξιούχος Εκπαιδευτικός, οι οποίες είχαν την επιμέλεια και τη σύνταξη του Ημερολογίου.
«Μάθαμε να αγαπούμε την ιερή πατρίδα μας»
Σε αυτό το σημείο η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου των «Ιώνων» θέλησε να ευχαριστήσει θερμά και τους τέσσερις συγγραφείς του πονήματος που αποτελεί φυσικά φόρο τιμής στους προγόνους και σε εκείνα τα χρόνια. «Οι συγγραφείς μας οδήγησαν στο οδυνηρό ορόσημο της ιστορίας μας και στο τραγικό 1922, που αποτυπώνεται, ο πόνος και η φρίκη του διωγμού και της αιχμαλωσίας, τα δεινά μιας κακουχίας, αδύνατη να τη συλλάβει ο ανθρώπινος νους», υπογραμμίζει η κ. Πετσιάβα.
Η ίδια, μαζί με όλους τους Μικρασιάτες του Συλλόγου δηλώνει ότι δεν λησμονούν και δεν θα πάψουν ποτέ να μιλούν για την αγαπημένη τους Μικρασία, καθώς είναι η πατρίδα των προγόνων τους και ζει μέσα τους σαν μια μνήμη ιερή, όπως την αποκαλεί η κ. Πετσιάβα. «Μάθαμε να αγαπούμε την ιερή πατρίδα μας και να εμπνεόμαστε από την πνευματική και ηθική ακτινοβολία του Μικρασιατικού Ελληνισμού», λέει η πρόεδρος και συνεχίζει: «Η Μικρασία είναι η ταυτότητά μας, οι ρίζες μας, η αρχοντιά μας ο πολιτισμός. Θέλουμε να συνεχίσει το ιωνικό φως της Ανατολής να φεγγοβολά μέσα στις καρδιές όλων μας».
Η πρόεδρος του Συλλόγου, μεταξύ άλλων, μιλά και για το παρόν κτήριο στο οποίο στεγάζονται σήμερα και το οποίο καθημερινά παίρνει μορφή, ώστε να τελειοποιηθεί. Ενημερώνει πως βρίσκονται εκεί από το 2000 με την χρηματοδότηση της Περιφέρειας Θεσσαλίας και ευχαριστεί όλους όσοι βοήθησαν να βρεθεί αυτή η στέγη και στήριξαν την προσπάθεια του Συλλόγου. Η κα Πετσιάβα σημείωσε ότι το κτήριο ολοκληρώνεται στους επόμενους μήνες.
