Ο κ. Νικήτας Μυλόπουλος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων. Αν και γνώστης της Θεσσαλίας και των έργων που χρειάζεται η περιοχή, παρόλα αυτά δεν βρίσκεται σε κανένα τραπέζι συζητήσεων περί έργων και ανασυγκρότησης. Σήμερα, μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Δημήτρη Καρεκλίδη επισημαίνοντας αρχικά πως θα πρέπει να ξεκαθαριστούν οι έννοιες των αντιπλημμυρικών έργων, καθώς «βαφτίστηκαν» αντιπλημμυρικά έργα που δεν ήταν, να συσταθεί επειγόντως ένας οργανισμός για τη διαχείριση των υδάτων και τέλος να γίνει μία καταγραφή των υπαρχόντων έργων, αυτών που πρέπει να γίνουν άμεσα και εκείνων που έπονται.
Σύμφωνα με τον κ. Μυλόπουλο το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και ιδίως το Εργαστήριο στο οποίο είναι επικεφαλής έχει όλη την απαραίτητη τεχνογνωσία σε θέματα υδάτων και έργων, παρόλα αυτά μόλις μία ημέρα μετά τις εκλογές ο ίδιος έλαβε τηλεφώνημα από εκπρόσωπο της Ολλανδικής εταιρείας που μελετά τον Θεσσαλικό κάμπο για να υπάρξει μία συζήτηση εν ευθέτω χρόνω.
«Είναι πράγματα που έχουμε δουλέψει πολύ, υπάρχει τεχνογνωσία αλλά δεν παίρνουμε εμείς τις πολιτικές αποφάσεις. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμβουλεύσουμε, να μιλήσουμε κτλ.. Πολιτική βούληση δεν υπήρξε για τέτοιου είδους συνεργασία, το προσπερνάμε και συνεχίζουμε», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μυλόπουλος συμπληρώνοντας όμως ότι έγινε έστω και μέσω μηνυμάτων μία πρώτη επαφή με τον νέο Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κουρέτα, ο οποίος ως πανεπιστημιακός γνωρίζει το έργο του Εργαστηρίου.
Στρέβλωση στο τι είναι αντιπλημμυρικά έργα
Ο κ. Μυλόπουλος υπογράμμισε πως όλο αυτό το διάστημα υπάρχει μία στρέβλωση στο φαινόμενο της πλημμύρας και του βουλιάγματος της Περιφέρειας και έγκειται στο τι είναι πραγματικά τα αντιπλημμυρικά έργα.
«ΕΈχει υπάρξει μία στρέβλωση σε όλο το φαινόμενο της πλημμύρας, του βουλιάγματος της Περιφέρειας στο τι είναι αντιπλημμυρικά έργα και τι εννοούμε όταν λέμε αντιπλημμυρικά, ποια όντως έχουν γίνει, ποια είναι για να γίνουν και ποια θα πρέπει να γίνουν. Εκεί παίχτηκαν πολιτικά παιχνίδια, σε μεγάλο βαθμό, σε σημείο να μην ξέρουμε.
Αυτό που έκανε ο Δημήτρης Κουρέτας είναι έξυπνο. Το πρώτο που έκανε είναι ότι ζήτησε ενημέρωση και καταγραφή του που βρισκόμαστε γιατί έχουμε χάσει την μπάλα. Δεν ξέρω ποιο φράγμα είναι τελειωμένο. Το φράγμα της Σκοπιάς που βρίσκεται; Έχει αναγγελθεί 15 φορές. Το φράγμα στο Μουζάκι, δεν έχει αναγγελθεί αλλά το ζητάμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Τα αντιπλημμυρικά έργα που προστατεύουν έναν δρόμο, οι αποχετεύσεις των οδών, που βαφτίστηκαν αντιπλημμυρικά ενώ δεν είναι, μια σειρά έργων που θα πρέπει να ξεκαθαριστούν κάποια στιγμή. Δεν είναι έργα πράσινα, κόκκινα και μπλε, είναι έργα προστασίας και καταλαβαίνουμε ότι η προστασία και η αντιπλημμυρική θωράκιση γίνεται πρώτης προτεραιότητας θέμα στην περιοχή», εξήγησε ο κ. Μυλόπουλος.
Χαρακτήρισε δε άτοπη την τοποθέτηση της συζήτησης στο φαινόμενο των ακραίων καιρικών φαινομένων και των έργων και τη θωράκιση της περιοχής, με αφορμή και τα λεγόμενα του κ. Βορίδη ότι δεν θα μπορούσαμε να θωρακιστούμε επαρκώς διότι δημοσιονομικά είναι αδύνατο.
«Είναι παντελώς ψευδές και είναι προφάσεις εν αμαρτίες. Είναι εντελώς λάθος η συζήτηση. Κανείς δεν συνέδεσε ποτέ τα έργα με τα ακραία φαινόμενα, εννοώ ως μεγέθη σχεδιασμού. Κανείς δεν είπε όταν μιλάμε για αντιπλημμυρική θωράκιση μιας περιοχής δεν εννοούμε έναντι του κατακλυσμού του Νώε, εννοούμε ενός μεγέθους, που το λέμε μέγεθος σχεδιασμού, που είναι ο στόχος του είναι να προστατεύσει την περιοχή από τις «κανονικές» πλημμύρες, αυτές που αναμένουμε και είχαμε και στο παρελθόν και θα ξαναέχουμε και να μετριάσουν την καταστροφή από τα μεγαλύτερα και ακραία φαινόμενα.
Η εικόνα, εάν υπήρχε αντιπλημμυρική θωράκιση, θα ήταν τελείως διαφορετική προς το καλύτερο, δεν θα υπήρχε αυτή η καταστροφή. Άρα είναι εντελώς παρελκυστική και λάθος η συζήτηση ότι αυτή την πλημμύρα δεν θα μπορούσαμε να την αντιμετωπίσουμε. Προφανώς και δεν θα μπορούσαμε να την αντιμετωπίσουμε. Θα γεμίσουμε τον κάμπο τσιμέντο; Θα κάνουμε παντού τεράστια φράγματα; Δεν είναι αυτός ο στόχος. Ο στόχος είναι να φτιάξουμε τα τεχνικά έργα, που ξέρουμε ότι έχουμε την τεχνογνωσία, ώστε να μετριάσουμε το κακό. Σ’ αυτό κάναμε κάτι; Εκεί να γίνει η κουβέντα. Εγώ λέω ότι δεν κάναμε κάτι. Αυτοί λένε ότι κάνανε», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μυλόπουλος.
Εκ των ουκ άνευ η δημιουργία ενός οργανισμού διαχείρισης υδάτων
Ξεκάθαρος όμως ήταν ο έμπειρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας αναφορικά με την ανάγκη δημιουργίας ενός οργανισμού διαχείρισης υδάτων, λέγοντας πως είναι εκ των ουκ άνευ και κάτι παραπάνω από αναγκαίος.
«Είναι το «Α», από εκεί που θα πρέπει να ξεκινήσουμε. Υπήρχε η Ειδική Γραμματεία και μετέπειτα η Γενική Γραμματεία Νερού στο Υπουργείο, που υποτίθεται θα έπαιζε τον ρόλο αυτό σε πανελλήνια εμβέλεια, την καταργήσαν. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω που βρισκόμαστε, υπάρχουν κι εδώ υποσχέσεις», ανέφερε.
Τόνισε πως το θέμα του νερού δεν έχει γεωγραφικά σύνορα και θα πρέπει είτε σε κεντρικό, είτε σε περιφερειακό επίπεδο να υπάρχει μία αρχή υπεύθυνη για τα πάντα που σχετίζονται με το νερό και τη διαχείρισή του είτε αφορά σε αντιπλημμυρικά, σε αρδευτικά, είτε σε ύδρευση κτλ. «Είμαστε από τις λίγες χώρες που δεν το έχουμε, υπάρχει μία πολυδιάσπαση από παλιά, μια επικάλυψη αρμοδιοτήτων, η οποία έχει φρενάρει τα πάντα και είναι ένας από τους βασικούς λόγους που δεν προχωράνε τα πράγματα στην Ελλάδα», υπογράμμισε ο κ. Μυλόπουλος.
Να γίνει έντιμη και ειλικρινής καταγραφή των έργων
Ο Καθηγητής συνέχισε σε ότι αφορά στα έργα, λέγοντας πως είχε συμμετάσχει στα περιβόητα σχέδια διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας που παραδόθηκαν το 2017, όμως από τότε δεν έγινε καμία επικαιροποίησή τους, τη στιγμή που είχαμε δύο μεγάλα πλημμυρικά φαινόμενα. Ξεκαθάρισε δε, πως εκείνα τα σχέδια δεν έμπαιναν σε μία λεπτομέρεια κατάδειξης συγκεκριμένων έργων, αλλά ήταν η πρώτη προσέγγιση που είχε γίνει που είναι καταδείξει τους κινδύνους από τις πλημμύρες, τι μπορούσε να σχεδιαστεί κτλ.. «Η ΕΕ μας έχει στη μπούκα γι’ αυτά τα σχέδια που δεν επικαιροποιήσαμε και δεν ασχοληθήκαμε μαζί τους και πέρυσι μας είχε δώσει τρεις «κίτρινες κάρτες»», είπε ο κ. Μυλόπουλος και τόνισε πως θα πρέπει να γίνει μία έντιμη και ειλικρινής καταγραφή των έργων, για να ξέρουν όλοι τι έχουν, τι κονδύλια θα χρειαστούν, ποια έργα είναι σε προτεραιότητα, ποια έγιναν και ποια όχι.
«Αυτό που γίνονταν ήταν εντελώς παράλογο. Βάφτιζαν ό,τι έργα ήθελαν και δεν είχαμε εγγειοβελτιωτικό δίκτυο, δεν έχουμε στραγγιστικά δίκτυα στον κάμπο, αρδευτικά δίκτυα, δεν έχουμε βασικά πράγματα», υπογράμμισε.
Η εκτροπή του Αχελώου επανέρχεται σε λάθος καιρούς
Ο κ. Μυλόπουλος όμως αναφέρθηκε και στο θέμα του Αχελώου και της μερικής εκτροπής του, το οποίο επανέρχεται σε λάθος καιρούς και με λάθος αιτήματα.
«Αυτή τη στιγμή το πρόβλημά μας δεν είναι ο Αχελώος, δεν είναι να φέρουμε από άλλες λεκάνες νερό. Το θέμα δεν είναι η έλλειψη νερού, αλλά να γίνει μία παραγωγική ανασυγκρότηση στην περιοχή, ένας ανασχεδιασμός από την αρχή, των καλλιεργειών, των δραστηριοτήτων συνολικότερα. Εμείς βάζουμε μπροστά το κάρο από το άλογο συζητώντας για τον Αχελώο.
Ωστόσο, για το συγκεκριμένο, υπάρχουν μια σειρά από έργα, όπως φράγματα κτλ, στη Σκοπιά, Μουζάκι που ενώ έπρεπε να έχουν γίνει και για αντιπλημμυρική προστασία και για άρδευση των χωραφιών ακόμη και για υδροηλεκτρική ενέργεια, επειδή συνδέθηκε η μοίρα τους με την εκτροπή του Αχελώου κι από τη στιγμή που δεν γινόταν ο Αχελώος, δεν γίνονταν και τα έργα. Δεν αποσυνδέθηκε η μοίρα τους.
Είναι εγκληματικό ότι δεν έχουν γίνει αυτά τα έργα και η πλημμυρική εικόνα θα ήταν τελείως διαφορετική εάν γίνονταν αυτά τα 2,3 ή και πέντε φράγματα μεσαίου μεγέθους στην περιοχή, που θα ανακούφιζαν ένα μέρος του πλημμυρικού όγκου και όχι μόνο», τόνισε ο Καθηγητής.
Ο Περιφερειακός δεν παρέχει από μόνος του αντιπλημμυρική θωράκιση
Στο μεταξύ, ο κ. Μυλόπουλος αναφέρθηκε και στον Περιφερειακό του Βόλου, σχολιάζοντας ότι ένας περιφερειακός με μια τάφρο είναι ένα από τα βασικά αντιπλημμυρικά έργα, αλλά δεν είναι αντιπλημμυρική θωράκιση από μόνη της.
«Αντιπλημμυρική θωράκιση είναι να δεις από την αρχή τι γίνεται με τα νερά του βουνού, με την ανάσχεσή τους. Η ανάσχεση γίνεται ψηλά, χαμηλά γίνεται η εκτροπή. Δεν υπάρχει απ΄ όσο ξέρω κάποιο έργο που να κάνει ανάσχεση του νερού ψηλά. Και κατά τη γνώμη μου από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε, από ανάσχεση στα ορεινά σε συνδυασμό με φυτοκάλυψη, με καθαρισμό των υπαρχόντων χειμάρρων κι αν υπάρχει τρόπος μιας τάφρου μεγαλύτερης περιφερειακής ακόμη καλύτερα. Αυτό πρέπει να γίνει όμως σε συνδυασμό με άλλα πράγματα», ανέλυσε ο κ. Μυλόπουλος και υπογράμμισε τέλος πως θα πρέπει να υπάρξει μία μελέτη παντού, μια μελέτη διαχείρισης πλημμυρών σε όλες τις λεκάνες απορροής και στον Βόλο, τη Μαγνησία και όλη τη Θεσσαλία.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
