Η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν είναι κατά της φύλαξης της δημόσιας περιουσίας, αλλά όχι με ένα σώμα αστυνομικών, που θα κινείται μέσα στους χώρους του Πανεπιστημίου, επεσήμανε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Αθανάσιος Γιαννούκας μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ για την πανεπιστημιακή αστυνομία που προωθεί με το νομοσχέδιό του το Υπουργείο Παιδείας. Ο Καθηγητής τόνισε πως κάθε Πανεπιστημιακό Ίδρυμα έχει διαφορετικές ανάγκες και αυτές θα πρέπει να συζητηθούν με την ηγεσία του Υπουργείου για να βρεθούν οι καλύτερες δυνατές λύσεις.
Τα χρήματα για τη δημιουργία και τη συντήρηση της «πανεπιστημιακής αστυνομίας» να δοθούν στην έρευνα των Πανεπιστημίων, ήταν η θέση της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο πρόσφατο ψήφισμά της με τον κ. Γιαννούκα να τονίζει πως το Τμήμα Ιατρικής ήταν υποστελεχωμένο την οκταετία της οικονομικής κρίσης κι ακόμη και σήμερα 35 θέσεις ΔΕΠ απαραίτητες για το τμήμα, δεν έχουν ακόμη αναπληρωθεί, ενώ το Υπουργείο συνεχίζει και στέλνει μεγαλύτερο αριθμό εισακτέων, από όσους μπορεί να εκπαιδεύσει το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό του Τμήματος.
« Στην Ιατρική κάθε χρόνο μπορούμε να εκπαιδεύσουμε 60 φοιτητές γιατί η εκπαίδευση θέλει ποιότητα. Όταν εμείς ζητάμε 60 εισακτέους και η πολιτεία μας βάζει 90, αυτό οδηγεί σε προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ποιότητα και την άρτια εκπαίδευση των φοιτητών και με το σύστημα των μετεγγραφών οι φοιτητές αυτοί, από 90 φτάνουν στους 120. Ουσιαστικά διπλασιάζονται. Δεν υπήρξε πρόνοια ούτε για αναπλήρωση των πανεπιστημίων σε διδακτικό προσωπικό, αλλά και μια ακαδημαϊκή διαδικασία θέλει καινούργια κτήρια, εξοπλισμό, θέλει υποδομές που θα υποστηρίξουν όχι μόνο τη διατήρηση ενός επιπέδου, αλλά και την ανάπτυξη που θέλει και η πολιτεία. Αυτά δεν παρέχονται στα Πανεπιστήμια. Απεναντίας βρέθηκαν χρήματα για τη φύλαξη», σημείωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής.
Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως κανένας από την πανεπιστημιακή κοινότητα δεν είναι ενάντια στη φύλαξη της δημόσιας περιουσίας.
« Είμαστε αντίθετοι να δημιουργηθεί ένα σώμα αστυνομικών, γιατί στην ουσία αστυνομικό σώμα θα είναι αυτό, αφού θα είναι κομμάτι της Ελληνικής Αστυνομίας. Δεν έχουμε τίποτα με την ΕΛ. ΑΣ, αλλά αυτό το σώμα θα είναι μέσα στα Πανεπιστήμια, θα κινείται εντός των πανεπιστημιακών χώρων, χωρίς η πανεπιστημιακή κοινότητα και οι αρχές του Πανεπιστημίου να μπορούν να έχουν έναν έλεγχο της δράσης αυτών των ανθρώπων.
«Είμαστε υπέρ της φύλαξης της δημόσιας περιουσίας»
Είμαστε υπέρ της φύλαξης της δημόσιας περιουσίας. Υπάρχουν μέτρα που η πολιτεία με τα μισά χρήματα να βάλει στους χωρους αυξημένης σπουδαιότητας μηχανισμούς για περιορισμένη είσοδο, να υπάρχει φύλακας για να βλέπει ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει, εταιρείες φύλαξης και όλα αυτά τα οποία η κοινότητα η πανεπιστημιακή μπορεί να προτείνει», εξήγησε.
Μάλιστα επεσήμανε πως δεν έχουν όλα τα Πανεπιστήμια τις ίδιες ανάγκες και θα μπορούσε, εάν ήθελε το Υπουργείο, να ζητήσει από κάθε Ανώτατο Ίδρυμα να καταρτίσει ένα σχέδιο φύλαξης των χώρων του και να το επιχορηγήσει.
«Η πρωτοβουλία συζήτησης ανήκει στο Υπουργείο. Η ακαδημαϊκή κοινότητα σαφώς και εξέφρασε την ανάγκη φύλαξης της πανεπιστημιακής περιουσίας, τη διασφάλιση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, την ελεύθερη διεξαγωγή της ακαδημαϊκής δραστηριότητας. Για να γίνουν όλα χρειάζονται ένα ήρεμο περιβάλλον. Η πολιτεία με αφορμή κάποια γεγονότα, βρήκε ευκαιρία να φέρει ένα νομοσχέδιο που επί της ουσίας δεν συζητήθηκε όπως έπρεπε με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Δική της ήταν η πρόταση δημιουργίας νέου σώματος, που θα ελέγχεται από την Ελληνική Αστυνομία.
«Κατά των συχνών αλλαγών»
Το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει και το έφερε η κυβέρνηση δίνει ήδη τη δυνατότητα στην Αστυνομία εφόσον υπάρχουν παραβατικές πράξεις και μετά από κλήση των πρυτανικών αρχών να αναλάβουν τη δράση που πρέπει. Υπάρχει νομικό πλαίσιο», συμπλήρωσε ο κ. Γιαννούκας και τόνισε πως η παραβατικότητα δεν προέρχεται από τους φοιτητές των Πανεπιστημίων και το Υπουργείο πρέπει να δει το ζήτημα και να δώσει διαφορετική λύση.
Τέλος, ο πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής μιλώντας γενικότερα για τις αλλαγές στο χώρο της παιδείας τάχθηκε κατά των συχνών αλλαγών είτε στη διάρκεια της θητείας μιας κυβέρνησης, είτε στη θητεία ενός Υπουργού Παιδείας.
«Θεωρούμε ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, η ακαδημαϊκή κοινότητα και η πολιτεία, θα πρέπει να καθίσουν και να αποφασίσουν ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα για όλες τις βαθμίδες της εκπαιδευσης και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Στην πορεία εφαρμογής σίγουρα θα φανούν κάποια αρνητικά, κενά ή ελλείψεις αλλά θα πρέπει να εφαρμοστεί για τουλάχιστον μία πενταετία ή δεκαετία για να υπάρξει μία σταθερότητα και να μπορέσουμε να έχουμε μία ακαδημαϊκή λειτουργία και ζωή, η οποία μέσα από την κανονικότητά της θα δώσει τη δυνατότητα να αναδειχθεί η ποιότητα, αλλά και οι όποιες αδυναμίες υπάρξουν», κατέληξε ο ίδιος.
