«Μαχητική συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο του Βόλου διοργάνωσε και πραγματοποίησε σήμερα Πέμπτη η γραμματεία Βόλου του ΠΑΜΕ, ενάντια στο κατάπτυστο πολυνομοσχέδιο της Κυβέρνησης, και διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβών», όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση.
Στην συγκέντρωση μίλησε η Εύη Καρυδάκη μέλος της γραμματείας Βόλου του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του συνδικάτου ΟΤΑ Μαγνησίας.
Στην ομιλία της τόνισε μεταξύ άλλων , ότι «δίνουμε σήμερα συνέχεια στην απάντηση της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων απέναντι στα ψέματα της κυβέρνησης και στις εργοδοτικές οργανώσεις, βροντοφωνάζοντας, όπως πάντα, την αλήθεια, για το πολυνομοσχέδιο που τσακίζει μισθούς, εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και θέλει να βάλει τα Συνδικάτα στο γύψο, ενάντια στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου-οδοστρωτήρα των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης.
Με τη σημερινή μαζική, δυναμική, μαχητική, αποφασιστική συγκέντρωση μας, δίνουμε συνέχεια στις κινητοποιήσεις που είναι αναγκαίες και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας με στόχο να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα σήμερα οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ πραγματοποιούν ανάλογα συλλαλητήρια σαν το δικό μας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε το περιβόητο «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο, του οποίου η συζήτηση στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής έχει ξεκινήσει από την περασμένη Παρασκευή.
Εν τω μεταξύ ο κατήφορος της συνδικαλιστικής μαφίας της ΓΣΕΕ δεν έχει όρια. Σε τοποθέτηση του σήμερα στη Βουλή για το νομοσχέδιο ο Παναγοπουλος μίλησε για τις άσχημες συνέπειες που θα έχει το νομοσχέδιο «όσον αφορά τον ανταγωνισμό των υγιών επιχειρήσεων». Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είναι ξένη προς τους εργάτες, τους ανέργους, τη νεολαία. Τα ανταλλάγματα που έχει πάρει η πλήρως απαξιωμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ από την κυβέρνηση της ΝΔ τα επιστρέφει σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ και τα ντόπια συνεταιράκια τους αποτελούν μια χούφτα εργατοπατερων που μιλάνε στο όνομα των εργαζομένων, οι οποίοι τους έχουν γυρίσει την πλάτη.
Πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο που θέλει να κάνει νόμο όλα τα αιτήματα των επιχειρηματικών ομίλων και κυριολεκτικά σαρώνει ότι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζομένων. Η κυβέρνηση προκλητικά προσπαθεί να εξωραΐσει την αντεργατική επίθεση που συνεχίζει με νέα ορμή από εκεί που την άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
«Σερβίρει» μαζί με τα σκληρά αντεργατικά μέτρα μια σειρά από επιμέρους διατάξεις, τάχα «φιλεργατικές», κάτι σαν τα «μέτρα με κοινωνικό πρόσημο» του ΣΥΡΙΖΑ, που δήθεν θα ενισχύσουν την πλήρη απασχόληση, θα χτυπήσουν την αδήλωτη εργασία και θα καταπολεμήσουν την εργοδοτική παραβατικότητα, όταν το ίδιο το πολυνομοσχέδιο ενισχύει το αντεργατικό οπλοστάσιο μέσω του οποίου θεριεύει η εργοδοτική ασυδοσία.
Με μεγάλο θράσος επιχειρεί να κάνει το μαύρο άσπρο και να εμφανίσει ως «φιλεργατικό» ένα νομοσχέδιο που επιφέρει συντριπτικό χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και ειδικά στις κλαδικές, βάζει σε μόνιμη «πρέσα» τους μισθούς και θέτει υπό ασφυκτικό κρατικό έλεγχο τη λειτουργία των Συνδικάτων με ηλεκτρονικό φακέλωμα και χτύπημα των Γενικών Συνελεύσεων.
Ταυτόχρονα, δίνει «γη και ύδωρ» στο μεγάλο κεφάλαιο, με φοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις και κάθε είδους προνόμια, ενώ στο όνομα της «καταπολέμησης της γραφειοκρατίας» δίνεται η δυνατότητα για επενδύσεις όπου και με όποιους όρους οι κεφαλαιοκράτες θέλουν, ξεσαλώνοντας σε βάρος του λαού και του περιβάλλοντος, με διαδικασίες «Fast track». Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο διευθυντής του τομέα επιχειρηματικού περιβάλλοντος του ΣΕΒ οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου «συμβάλλουν θετικά στη διαμόρφωση ενός φιλικότερου επενδυτικού περιβάλλοντος».
Ποια είναι, όμως, η αλήθεια για το πολυνομοσχέδιο;
Τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Το δήθεν φιλεργατικό πολυνομοσχέδιο:
• Εξαιρεί από τις εθνικές, τις τοπικές κλαδικές και τις ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ για «επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα» ή λειτουργούν ως «επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας», νομικά πρόσωπα «μη κερδοσκοπικού σκοπού» κ.λπ. Έτσι καθιστά τους εργαζόμενους συνυπεύθυνους για την κατάσταση της επιχείρησης, λες και συνδιοικούν μαζί με τον εργοδότη και καρπώνονται τα κέρδη. Δηλαδή, ο εργοδότης, ισχυριζόμενος ότι η επιχείρηση του δεν πηγαίνει καλά, θα πληρώνει όσο θέλει, όταν και όπως θέλει.
• Σε περιπτώσεις που ισχύουν διαφορετικά είδη συμβάσεων σε έναν κλάδο, οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν έναντι των κλαδικών για τις παραπάνω επιχειρήσεις. Ακόμα και όταν οι κλαδικές ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν τέτοιου είδους ρήτρες εξαιρέσεων, δίνεται η εξουσία στον υπουργό Εργασίας και την κυβέρνηση να τις επιβάλλουν με Υπουργικές Αποφάσεις.
• Σε ανάλογες περιπτώσεις, η τοπική σύμβαση θα υπερισχύει και της εθνικής κλαδικής και της ομοιοεπαγγελματικής.
• Ακόμα και όταν γίνεται δυνατό να υπογραφεί κάποια κλαδική σύμβαση, για την επέκτασή της στο σύνολο του κλάδου, πέρα από τον όρο να υπογράφεται από εργοδότες που απασχολούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% των εργαζομένων του συγκεκριμένου κλάδου, θα πρέπει στη σχετική αίτηση επέκτασης να ελέγχονται οι επιπτώσεις της «στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και τη λειτουργία του ανταγωνισμού»!
• Το πολυνομοσχέδιο ενισχύει τις Ενώσεις Προσώπων που συστήνουν οι εργοδότες, αφού θα υπογράφουν επιχειρησιακές συμβάσεις που θα υπερισχύουν των κλαδικών.
• Θέτει νέους περιορισμούς για την προσφυγή των εργαζομένων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), καθώς η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής από τα Συνδικάτα ουσιαστικά εξαλείφεται. Και εδώ απαιτείται να αποδεικνύουν ότι η υπογραφή ΣΣΕ «επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας»!
• Εξαιρούνται τα κέντρα διανομής εμπορευμάτων πώλησης από την Κυριακάτικη Αργία. Οι εργαζόμενοι στις αποθήκες των σούπερ μάρκετ και σε logistics που εργάζονται κάτω από τις πιο άθλιες εργασιακές σχέσεις και συνθήκες, με την εντατικοποίηση να χτυπά κόκκινο, δεν θα έχουν μέρα για να ξεκουραστούν και να περάσουν με την οικογένεια τους. Καταργεί ένα δικαίωμα εκατοντάδων χρόνων, κατακτημένο με θυσίες και σκληρούς αγώνες. Ενισχύει και με αυτό την κερδοφορία του κλάδου, ενισχύοντας την εκμετάλλευση χιλιάδων εργαζομένων, διαλύοντας κάθε προσωπική και οικογενειακή ζωή τους.
• Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) σε ηλεκτρονική μορφή δεν θα γίνονται δεκτές από τον ασφαλιστικό φορέα για τις περιόδους που οι εργοδότες δεν είχαν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές. Καθιστά, δηλαδή, τον εργαζόμενο συνυπεύθυνο για τη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, με αποτέλεσμα τη μη αναγνώριση των ενσήμων!
• Δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να απασχολεί «υπερωριακά» τους μερικά απασχολούμενους με προσαύξηση 12%, υπονομεύοντας την υπερωρία που σήμερα ξεκινά από 40% στην πλήρη απασχόληση. Εδραιώνει, στην ουσία, τη μερική απασχόληση με κύριο στόχο το παραπέρα χτύπημα της σταθερής και μόνιμης δουλειάς, του οκταώρου ή επτάωρου.
• Προβλέπει μείωση των προστίμων για την αδήλωτη εργασία, αφαίρεση της πρόβλεψης για αναδρομική ασφάλιση του αδήλωτου για ένα τρίμηνο.
• Οργανώνει την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, αξιοποιώντας την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, χτυπώντας ότι έχει απομείνει από τα ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Τώρα, μάλιστα, που επιδιώκει τη δημιουργία Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου με την πλήρη συμφωνία της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.
Το σύστημα των τριών πυλώνων που προωθεί η ΝΔ, η μετατροπή της ασφάλισης των γηρατειών σε ατομική υπόθεση είναι κάτι που το ζουν εκατομμύρια ανασφάλιστοι και ασφαλισμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες.
Έχουμε ξανακούσει τους ίδιους ακριβώς ισχυρισμούς περί “νέου”, “δίκαιου” και “βιώσιμου” Ασφαλιστικού, τους οποίους αναμασούσαν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ. Για τους μονοπωλιακούς ομίλους οι συντάξεις είναι βάρος.
Με το άρθρο 179 του σχεδίου νόμου δίνεται πια η δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο «κατά την κρίση του» και χωρίς αυξημένη πλειοψηφία ή αιτιολόγηση να εκχωρεί σε ιδιώτες την εκτέλεση σειράς υπηρεσιών, όπως «η συλλογή και μεταφορά στερεών αποβλήτων, η καθαριότητα κοινοχρήστων χώρων και δημοτικών κτηρίων, η συντήρηση πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού». Δηλαδή, προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση βασικών τομέων των Δήμων. Γι’ αυτό ήδη οι εργαζόμενοι στους Δήμους αποφασίσαμε σειρά αγωνιστικών κινητοποιήσεων με μπροστάρηδες τα ταξικά σωματεία και τους εκλεγμένους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
Στο όνομα της «καταπολέμησης της γραφειοκρατίας» δίνεται η δυνατότητα για επενδύσεις όπου και με όποιους όρους θέλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ξεσαλώνοντας σε βάρος του λαού και του περιβάλλοντος. Μάλιστα προβλέπει κυρώσεις κατά δημοσίων υπαλλήλων και των προϊσταμένων της υπηρεσίας αν δεν ανταποκρίνονται άμεσα στις προσταγές των «επενδυτών», δηλαδή σε περίπτωση καθυστέρησης των διαδικασιών για τις επενδύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κατώτατη πειθαρχική ποινή που προβλέπεται, είναι η προσωρινή παύση τριών μηνών.
Εκτός του πολυνομοσχεδίου στον αέρα βρίσκεται με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ και με την «αδιαφορία» της ΝΔ το ανθυγιεινό επίδομα και τα βαρέα και Ανθυγιεινά κατ’ επέκταση με κρίσιμη ημερομηνία στις 31 του Οκτώβρη.
Το «πολυνομοσχέδιο» αποτελεί όμως ένα αντεργατικό τερατούργημα και από μια ακόμα σκοπιά. Προβλέπει:
• Ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις «αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και λοιπών οργάνων διοίκησης» των Συνδικάτων, «συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων κήρυξης απεργίας». Ουσιαστικά επιδιώκει να χτυπήσει τις ζωντανές, συλλογικές, δημοκρατικές διαδικασίες, δηλαδή τις συγκεντρώσεις, τις Γενικές Συνελεύσεις. Εκεί μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι και να εκφράσουν τη γνώμη τους, να συνδιαμορφώσουν απόφαση, να κρίνουν πρόσωπα, παρατάξεις, θέσεις. Να ακούσουν τη γνώμη άλλων και να καταλάβουν ποιος είναι μαζί τους και ποιος απέναντι τους.
• Δημιουργία «Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων» στο υπουργείο Εργασίας. Δηλαδή «μαύρη λίστα» των συνδικαλισμένων εργαζομένων που θα παραδίδεται κατά το δοκούν στους εργοδότες. Επανερχόμαστε σε αλήστου μνήμης εποχές, όπως η δεκαετία του 1970, που ο ΣΕΒ είχε ανάλογες λίστες!
Με πρόσχημα τη δημοκρατία -πόσο υποκριτικό ακούγεται από μια κυβέρνηση που εκλέγεται από το 27% όσων έχουν δικαίωμα ψήφου να ζητά στα συνδικάτα να υπάρχει το 50%+1!- θέλουν να χτυπήσουν τη δημοκρατική λειτουργία των Συνδικάτων και να ανοίξουν το δρόμο για το φακέλωμα των εργαζομένων. Επιχειρούν να κόψουν τους δεσμούς των ίδιων των εργαζομένων μεταξύ τους, το αναφαίρετο δικαίωμα τους να ενημερώνονται και να συζητούν συλλογικά στη Γενική τους Συνέλευση, να συνδιαμορφώνουν τα αιτήματά τους και το σχέδιο δράσης τους, να οργανώνουν συλλογικά τις απεργιακές και τις άλλες κινητοποιήσεις τους.
Επιπλέον, όλα τα κρίσιμα ζητήματα για την εφαρμογή των εν λόγω αντιδραστικών διατάξεων παραπέμπονται σε αποφάσεις του υπουργού Εργασίας, χρίζοντας τον «ανώτατο άρχοντα». Στην πραγματικότητα, δίνεται στην κυβέρνηση και στον εκάστοτε υπουργό η εξουσία να ξαναγράφουν τον συνδικαλιστικό νόμο.
Είναι φανερό ότι με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση υλοποιεί κάθε απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων, επιβεβαιώνοντας ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη προϋποθέτει ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση σε μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, διάλυση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, που παλεύει πραγματικά για τα συμφέροντα των εργαζόμενων.
Πατώντας πάνω σε όλες τις ανατροπές που επιβλήθηκαν με τα τρία κατά σειρά μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, οι νέες αντεργατικές διατάξεις έρχονται να διαμορφώσουν έναν μηχανισμό μόνιμης θωράκισης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, με ουσιαστικό καθορισμό των μισθών, με αποφάσεις του αστικού κράτους και με ενιαίο θεσμοθετημένο κριτήριο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Δηλαδή, η κυβέρνησή τους και οι εκάστοτε υπουργοί τους θα καθορίζουν τα πάντα. Θα ελέγχουν τα Συνδικάτα, τις Γενικές Συνελεύσεις τους, τα θέματά τους, τις αποφάσεις τους. Σε λίγο θα κάνουμε πρόεδρο τον εκάστοτε υπουργό ή τον πρόεδρο του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων.
Χαρακτηριστικό για τη συνέχεια της ενιαίας αντεργατικής επίθεσης είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση, για να στηρίξει τις νέες διατάξεις, που ουσιαστικά καταργούν τις κλαδικές ΣΣΕ, επικαλείται στην Αιτιολογική Έκθεση του πολυνομοσχεδίου:
1. Τα αντίστοιχα αντιδραστικά μέτρα που έχουν προχωρήσει στις χώρες της ΕΕ ήδη από τη δεκαετία του 1990
2. Την Επιτροπή Ειδικών Εμπειρογνωμόνων που έστησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στο πόρισμα της οποίας, ήδη από το Σεπτέμβρη του 2016, περιέχονται συστάσεις για μια σειρά από ρήτρες «εξαιρέσεων» στην εφαρμογή των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών Συλλογικών Συμβάσεων.
Ο ένας, λοιπόν, παίρνει τη σκυτάλη της αντεργατικής πολιτικής από τον άλλο. Ο σημερινός υπουργός Εργασίας ήταν αυτός που έφερε τον μνημονιακό «νόμο Βρούτση» για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, τον οποίο αποδέχτηκε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον έκανε «νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου». Σε ότι αφορά τη συνδικαλιστική δράση, το πολυνομοσχέδιο προωθεί την απροκάλυπτη παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας μέσα στα Συνδικάτα, ακολουθώντας την απεργοκτόνα διάταξη Αχτσιόγλου – ΣΥΡΙΖΑ που επιβάλλει να υπάρχει η ψήφος του 50% +1 των εργαζομένων για να κηρυχτεί μια απεργία. Αυτή είναι η ανάπτυξη που θέλουν με τσακισμένα όσα εργατικά δικαιώματα απέμειναν και χωρίς καμία φωνή αντίστασης και οργάνωσης της πάλης από τους εργαζόμενους.
Για όλα αυτά:
Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συνεχίζουμε με μεγαλύτερη δύναμη, μαχητικότητα και αποφασιστικότητα τη δράση μας ενάντια στο κατάπτυστο αυτό νομοσχέδιο, διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής.
Πατάμε πάνω στις κινητοποιήσεις που πρωτοστατήσαμε για να οργανωθούν το προηγούμενο διάστημα, με κορύφωση τις δυο απεργιακές μάχες 24 Σεπτέμβρη και 2 Οκτώβρη που πέταξαν στα σκουπίδια τους σχεδιασμούς κυβέρνησης, εργοδοτών και των «συν αυτώ» να περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα χωρίς να κουνηθεί φύλλο.
ΣΥΝΑΔΕΡΦΙΣΣΕΣ –ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΙ
ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ
Συνεχίζουμε κλιμακώνοντας τον αγώνα. Τίποτε δεν μπορεί να μας σταματήσει. Έχουμε το δίκιο της ζωής που διεκδικούμε με το μέρος μας. Για μας και τα παιδιά μας
Να πάρει τώρα πίσω η κυβέρνηση της ΝΔ το νομοσχέδιο-σκούπα για τους μισθούς των εργαζομένων και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Την πολιτική που δίνει «γη και ύδωρ» στους επενδυτές και γκρεμίζει όσα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα έμειναν όρθια με σκληρό αγώνα, όλη την προηγούμενη περίοδο.
Με το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα! Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, ζωής με δικαιώματα» δίνουμε καθημερινά τη μάχη στο δρόμο, πέρα από τη σημερινή συγκέντρωση μας , καθημερινά τη μάχη της ενημέρωσης μέσα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, δυναμώνουμε το μαζικό και ενωτικό ρεύμα αντίστασης στην αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων.
Απέναντι σε αυτή τη γενική επίθεση που δεχόμαστε, καλούμε κάθε εργαζόμενο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα να παλέψουμε μαζί ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές, να διεκδικήσουμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, ζωής με δικαιώματα. Να ορθώσουμε ανάστημα, να υψώσουμε τείχος αντίστασης απέναντι στην αντιλαϊκή-αντεργατική πολιτική της Κυβέρνησης. Η μαζικότητα των σημερινών συγκεντρώσεων και συλλαλητηρίων πανελλαδικά όπως και εδώ στο Βόλο, προσπερνώντας κάθε εμπόδιο από τους εκπροσώπους του εργοδοτικού συνδικαλισμού, δίνει αέρα στα πανιά μας για τη συνέχεια της κλιμάκωσης!
Δηλαδή να αξιοποιήσουμε το βασικό μας όπλο, τις συλλογικές διαδικασίες που κυβέρνηση και εργοδότες θέλουν να χτυπήσουν. Οι εργαζόμενοι να μην δείξουν καμιά ανοχή, αναμονή στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ, να μην υποκύψουν σε εκφοβισμούς και τον ρεαλισμό που σημαίνει παράδοση. Ρεαλισμός είναι η προσπάθεια με όλες μας τις δυνάμεις να οργανώσουμε την πάλη μας διεκδικώντας να γίνουν πράξη οι σύγχρονες ανάγκες μας.
«Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα!
Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, ζωής με δικαιώματα»
