Τα Όχι της ιστορίας μας, όπως τα ‘Οχι του 1821, του 1940, με τα οποία ο ελληνικός λαός διατήρησε την αξιοπρέπεια, τον πολιτισμό και την ύπαρξή του ως συγκροτημένο κράτος μας έκαναν υπερήφανους και εθνικά ανεξάρτητους. Ο ελληνικός λαός, και η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολούθησαν όσα συνέβησαν μετά το δημοψήφισμα. Ακόμα και σήμερα δυσκολεύεται να καταλάβει πως, μια κυβέρνηση που ζήτησε και πήρε, μια συντριπτική εντολή αντίστασης από τον ελληνικό λαό άρχισε, να ενεργεί σάν να είχε κερδίσει το Ναι.
Δυσκολεύεται να κατανοήσει πως, χωρίς να έχει αλλάξει απολύτως τίποτα στις συνθήκες που επικρατούσαν , υιοθέτησε μια ταπεινωτική και καταστροφική για την Ελλάδα συμφωνία. Μια συμφωνία που δεν τόλμησε να φέρει στη Βουλή , αλλά υπέβαλε για ψήφιση, ένα νομοσχέδιο που βάφτισε συμφωνία. Στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να εξηγήσει την μεταμόρφωση της, η κυβέρνηση έγινε τώρα ο κύριος παπαγάλος όλων των επιχειρημάτων του Ναι. ’Εβαλε την σοβαρότητα που της έδωσε η προηγούμενη στάση της ενάντια στα μνημόνια , αλλά και το κύρος μιας αριστεράς, που έδωσε στο παρελθόν ηρωϊκούς αγώνες, στην υπηρεσία δυνάμεων που θέλουν να διαλύσουν το ηθικό του ελληνικού λαού, να τον πείσουν ότι το κράτος του είναι τελείως ανίσχυρο, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να παραδώσει την εθνική και λαϊκή κυριαρχία του. Αυτά που λέει σήμερα η κυβέρνηση, τα έλεγαν πριν το δημοψήφισμα οι χρεωκοπημένοι πολιτικοί και τα κόμματα που φέρουν την ιστορική ευθύνη της διάλυσης και παράδοσης της Ελλάδας. Οι ‘Ελληνες τα αγνόησαν, δίνοντας στην κυβέρνησή τους το ‘Όχι που ζήτησε, αλλά δεν ξέρουμε αν ήθελε. Το να επαναλαμβάνονται όμως, τέτοια επιχειρήματα, γεμίζουν φόβο, αμφιβολίες και σύγχυση την πλειοψηφία των πολιτών. Οι γονείς μας, οι παππούδες μας έζησαν τη γερμανική κατοχή. ‘Εζησαν την πείνα του 1941.
Επιβίωσαν όμως, αντιστάθηκαν και νίκησαν τον κατακτητή ,έτσι θα γίνει και τώρα. Όλοι οι ‘Ελληνες να οργανωθούμε και να παλέψουμε για να βοηθήσουμε τους πιο αδύνατους να αντιμετωπίσουν την ανεργία την πείνα, την αρρώστια, την φτώχεια, για να στηρίξουμε την αξιοπρέπεια των ανθρώπων για να μη διαλυθούν, από το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο, οι πιο βασικές λειτουργίες της κοινωνίας και του κράτους, να αντισταθούν, όπου μπορούν και όπως μπορούν, στην επιβολή των νέων βάρβαρων μέτρων. Η πατρίδα μας δεν κινδύνευσε όταν ο λαός, ενωμένος σαν μια γροθιά, αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία και την προοδό του. Κινδύνευσε πάντα , όταν οι ξένες δυνάμεις πήραν το πάνω χέρι. ‘Ένα από τα πιο απάνθρωπα μέσα που χρησιμοποιούν σήμερα οι κάθε είδους σωτήρες είναι η χρεωκοπία, που συνήθως ονομάζεται βοήθεια αλληλεγγύης. Είναι από τα πιο απάνθρωπα μέσα, γιατί διαλύει ολοκληρωτικά ένα λαό και τις επόμενες γενιές του. Το όπλο αυτό, που χρησιμοποιούν κατά του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια, οδηγεί στον πλήρη αφανισμό της χώρας ως εθνικού κράτους, ως κοινωνίας, ως ταυτότητας. Αυτή την χρεοκοπία μας έχουν επιβάλλει , αυτήν έχουμε και αυτή συμφώνησε η σημερινή κυβέρνηση με τους δανειστές μας να συνεχίσουν. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να το επιτρέψει να συμβεί.
Η επιβολή αυτής της συμφωνίας και μάλιστα η εφαρμογή της από μια κυβέρνηση που μιλά στο όνομα της αριστεράς, συνιστά πλήρη εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμού, στην πιο ακραία του μορφή. Συνιστά ολοκληρωτική κατάργηση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, απαξίωση των μεσαίων στρωμάτων, καταστροφή αγροτών και ανέργων. Η προστασία του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, δεν είναι μια πολυτέλεια. Είναι η πιο απόλυτη, προϋπόθεση για τη σωτηρία της πατρίδας. Είναι σίγουρο ότι το φιλότιμο και ο πατριωτισμός των Ελλήνων θα νικήσουν τη βαθειά απογοήτευση που είναι τόσο φυσικό να νοιώθουμε όλοι μας τώρα. Οι σωτήρες μας είναι άλλωστε τόσο ανελέητοι, που δεν μας αφήνουν κανένα άλλο περιθώριο, αν θέλουμε να επιβιώσουμε, ως άτομα και ως λαός. Το ίδιο όχι του 1940, είναι επιλογή για να ενωθούμε και να πολεμήσουμε. Πρέπει να το κάνουμε τώρα. Αύριο κινδυνεύει να είναι πολύ αργά για την πατρίδα μας, για όλους τους έλληνες.
