Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ), η «Οικολογική Θεσσαλία» με θλίψη διαπιστώνει ότι οι πολιτικές που ασκούνται για τα ΑμεΑ αντί να βελτιώνουν τη θέση τους, την δυσχεραίνουν σε ανησυχητικό βαθμό.
Οι προνοιακές υπηρεσίες υφίστανται έναν άνευ προηγουμένου οικονομικό στραγγαλισμό με αποτέλεσμα να οδηγούνται αργά αλλά σταθερά στη συρρίκνωση και υποβάθμιση και τελικά στον μαρασμό, κάτι που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί από τις κεντρικές και αυτοδιοικητικές αρχές με την ανάληψη δράσεων για την επίλυση των προβλημάτων αυτών.
Επίσης, για την «Οικολογική Θεσσαλία», η παγκόσμια μέρα για την αναπηρία είναι μια ευκαιρία να δηλώσουμε ότι η αναπηρία και οι περιορισμοί της είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων κοινωνικά προσδιορισμένες από άγνοια, φόβο, έλλειψη ενημέρωσης αλλά πάνω από όλα, από τη διαιώνιση ενός παλαιομοδίτικου στερεότυπου που θέλει τον ανάπηρο πολίτη επαίτη κοινωνικών υπηρεσιών και άτομο με «ειδικές ανάγκες».
Στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα, που απασχολούν τα ΑμεΑ και εμποδίζουν την ισότιμη ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο. Η πλειοψηφία των ιδίων των ατόμων με αναπηρία, καθώς και των οικείων τους, αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα λόγω έλλειψης εξειδικευμένων δομών, αλλά και εξαιτίας μιας σειράς αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών αποκλεισμού, που τους δημιουργούν προσκόμματα και δυσκολίες στην καθημερινή τους διαβίωση. Για το μεγαλύτερο μέρος αυτών, ευθύνονται οι αρχές, οι οποίες, κυρίως, ελλείψει πολιτικής βούλησης, δεν πράττουν τα απαραίτητα, άλλα, σε ορισμένες περιπτώσεις και το ίδιο το κοινωνικό σύνολο, που θέτει και αυτό εμπόδια και φραγμούς, είτε με την ανώριμη συμπεριφορά του σε θέματα προσβασιμότητας, είτε με τον ακούσιο ή εκούσιο στιγματισμό τους.
Η ”Οικολογική Θεσσαλία” καλεί την Περιφερειακή αρχή να μην αρκεστεί στα επετειακά ευχολόγια, αλλά να αναβαθμίσει αυτό το ουσιώδες ζήτημα στην κλίμακα των προτεραιοτήτων της πολιτικής ατζέντας, και να αναλάβει πρωτοβουλίες διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους κοινωνικούς εταίρους (επιστημονική κοινότητα, γονείς κτλ), ούτως ώστε να συντάξουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, που θα περιλαμβάνει προγράμματα κατάρτισης, εκπαίδευσης και απασχόλησης.
Στην Θεσσαλία, η Περιφερειακή Αρχή οφείλει και πρέπει, λοιπόν, να θέσει το ζήτημα σε πρώτη προτεραιότητα και να αναλάβει πρωτοβουλίες για την επίλυση των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν τα ΑμεΑ κάθε κατηγορίας. Ενδεικτικά, προτείνουμε:
Να προχωρήσει, κατά προτεραιότητα, στην χρηματοδότηση της δημιουργίας και λειτουργίας δομών για ΑμεΑ, όπως ΚΔΑΠΜΕΑ κέντρα ημέρας, σχολεία για αυτιστικά παιδιά (κατεπειγόντως στη Λάρισα) κλπ, σε όποιες περιοχές υπάρχουν ανάγκες.
Να διεκδικήσει πόρους για τα προνοιακά κέντρα της Θεσσαλίας και για την στήριξη των δομών αποασυλοποίησης.
Να υποστηρίξει τις υπηρεσίες, που παρέχονται από τους συλλόγους των ιδίων των ΑμεΑ
(όπως π.χ την κάλυψη λειτουργικών εξόδων του αυτοκινήτου εξυπηρέτησης ΑμεΑ της Πανθεσσαλικής Ομοσπονδίας), τις δράσεις των δομών των Δήμων και της κοινωνίας των πολιτών.
Να υποστηρίξει τη δημιουργία παραγωγικών εργαστηρίων.
Να καταστήσει τους εκπροσώπους των ΑμεΑ κύριους συνεργάτες, κατά τον σχεδιασμό πολιτικών που τους αφορούν.
Να θέσει ως στόχο να καταστεί η Περιφέρεια Θεσσαλίας η πρώτη προσβάσιμη ελληνική περιφέρεια, προβλέποντας στο νέο ΕΣΠΑ ειδικό άξονα χρηματοδότησης δράσεων διασφάλισης της προσβασιμότητας παντού και καθιστώντας τις τουριστικές υποδομές στη Θεσσαλία απόλυτα προσβάσιμες.
Δηλώνουμε ότι με κάθε ευκαιρία θα παλέψουμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πλήρους και ισότιμης ένταξης των συμπολιτών με αναπηρία σε επίπεδο Θεσσαλίας, σχέδιο που θα ξεκινάει από τις βασικές υποδομές εκπαίδευσης, δημιουργικής απασχόλησης, στέγασης, υγειονομικής κάλυψης και προσβασιμότητας παντού.
Μαχόμαστε, λοιπόν, στο πλευρό των σωματείων ΑμεΑ και των πρωτοβουλιών, που θα καταστήσουν την Περιφέρεια θεσσαλίας προσβάσιμη σε όλους. Θα παλέψουμε για την ισότιμη μεταχείριση όλων των συμπολιτών μας, που αναγκάζονται να μένουν στο σπίτι τους και να μη συμμετέχουν στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή, εξαιτίας του εχθρικού περιβάλλοντος, που η πολιτεία έχει δημιουργήσει.
