82 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης

Γράφει ο Χρήστος Ελ. Σολιδάκης
Πρόεδρος Κρητικής Αδελφότητας Βόλου «Το Αρκάδι»

Συμπληρώνονται 82 χρόνια από εκείνη την ημέρα που η ελληνική ψυχή έγραψε μία ακόμη ολόχρυση σελίδα στην Ιστορία του Έθνους μας και που έχει καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία ως η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, και όμως οι εικόνες και οι αφηγήσεις παραμένουν ζωντανές, γεμάτες θάνατο και ηρωισμό, ωμότητες και θυσίες.
Δια μέσου των αιώνων η Κρήτη υπήρξε το θέατρο ανταγωνισμού αιματηρών αγώνων μεταξύ των σκληροτράχηλων και περήφανων Κρητικών και των κατά καιρούς εναντίον των εισβολέων : Ρωμαίων, Αράβων, Ενετών, Σαρακηνών, πειρατών, Τούρκων και τελευταία των Γερμανών.
Η Κρήτη, που η θέση της προσδιόρισε, και πάλι, την τραγική της μοίρα τον Μάιο του 1941, έζησε ακόμη μία μάχη, όταν αναχαίτισε χρονικά τον κατακτητή και λοξοδρόμησε την γενικότερη πορεία του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, μία μάχη που αποτέλεσε, όχι μόνον έναν ακόμη σταθμό στη μακρόχρονη και περιπετειώδη ιστορία του νησιού, αλλά και την πιο ευγενική εκδήλωση και την πιο έντονη αντίδραση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στην κτηνώδη βία των δυνατών
Οι λαοί τρομαγμένοι μπροστά στην αδυσώπητη πολεμική μηχανή του φασισμού, χωρίς πίστη στον αγώνα και χωρίς ελπίδα έσκυβαν μοιρολατρικά στην υποδούλωση. Ήταν τότε που ο τρόμος και η απόγνωση είχαν κυριεύσει όλη την ανθρωπότητα.
Η ηρωική αντίσταση των Κρητικών στην επίθεση των αερομεταφερόμενων δυνάμεων του Χίτλερ με σκοπό την κατάληψη του νησιού, προκειμένου να αποτελέσει βάση για τις μετέπειτα επιχειρήσεις προς τη Βόρεια Αφρική θα έμενε στην παγκόσμια ιστορία, ως η Μάχη της Κρήτης. Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός κάνοντας όλο τον κόσμο να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα Διαδραματίστηκαν αμέτρητες σκηνές φρίκης και ηρωισμού. Ολόκληρη η ανθρωπότητα παρακολουθούσε με δέος και θαυμασμό την άνιση αυτή αντιμετώπιση. Ό κρητικός λαός παρότι βρέθηκε άοπλος, απροετοίμαστος και με τα παιδιά του στα Αλβανικά βουνά δεν φοβήθηκε. Με αξίνες, δρεπάνια και ακόμη και με μαγκούρες πολέμησαν άντρες, γυναίκες, παιδιά, όχι με την ελπίδα της νίκης, αλλά, κυρίως, με την ευθύνη του προγονικού, ανθρώπινου χρέους. Οι απώλειες από όλες τις πλευρές και οι υλικές καταστροφές που σημειώθηκαν, υπήρξαν τρομακτικές.
Οι νεκροί από τις μάχες, τους βομβαρδισμούς, τις ομαδικές εκτελέσεις, γεμίζουν τα νεκροταφεία. Σε πολλά σημεία η Κρήτη άνοιξε φιλόξενα τα σπλάχνα της και δέχτηκε σε ομαδικούς τάφους τους ξένους που έπεσαν σ αυτή. Ολόκληρα χωριά ξεκληρίστηκαν, άλλα βομβαρδίστηκαν και ισοπεδώθηκαν. Ο πόνος και η θλίψη φώλιασαν στις καρδιές των κατοίκων του νησιού.
Οι Βρετανοί υποστήριζαν ότι η τραχεία αντίσταση στην Κρήτη, έσωσε την Μέση Ανατολή από μεγάλο κίνδυνο αεροπορικών επιχειρήσεων, αφού το φοβερό όπλο των αλεξιπτωτιστών (πράσινοι διάβολοι) κατεστράφει.
«προτείνουμε ως ζήτημα υπερτάτου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί ένα έκτακτο τάγμα των ιπποτών της Κρήτης δια να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος εις την θρυλική αυτή μάχη. Οι Κρήτες πρέπει να καταταγούν ονομαστί εις ένα ειδικό τάγμα υπερανθρώπων….», έγραψε η εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ» του Τόκυο.
Τα χρόνια που πέρασαν ξεθώριασαν τα επί μέρους γεγονότα, περιστατικά και αδυναμίες. Όμως πρόβαλαν την ιδιαίτερη σημασία, το βαθύτερο νόημα και την αποφασιστική συμβολή της στον πανανθρώπινο αγώνα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.
Σήμερα ευγνωμονούμε όλους αυτούς που πολέμησαν, που αντιστάθηκαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής, που σκοτώθηκαν ή εκτελέστηκαν, που έδωσαν το παρόν στο προσκλητήριο της θυσίας. Και όχι μόνο τα παιδιά της Κρήτης. Μα και τους λεβέντες από τη Ρούμελη, αετούς από το Μόριά παλικάρια από την Ήπειρο, από την πολύπαθη Μακεδονία από τα νησιά μας, την Θεσσαλία, παιδιά των συμμαχικών δυνάμεων, Άγγλους, Νεοζηλανδούς, Αυστραλούς.
Η Μάχη της Κρήτης ξυπνά μέσα μας αναμνήσεις και ιδανικά που πρέπει να διατηρήσουμε στην κοινωνία μας για να δικαιώσουμε τους αγώνες τους και να φανούμε αντάξιοί των.
Αιωνία τους η μνήμη…

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.