Υπάρχουν άνθρωποι μέσα στον κρατικό μηχανισμό, δημόσιοι λειτουργοί, γενικά, οι οποίοι «αποκλίνουν» εμφατικά από το γενικό μέσο όρο κι ακολουθούν πορεία πολυποίκιλη, δραστήρια και δημιουργική, αφήνοντας ή παραδίδοντας μια κληρονομιά αξιοσέβαστη, αξιοπρόσεκτη και πολύτιμη στα χέρια των «επιγόνων». Πέρα, λοιπόν, από τις απαιτήσεις της εν πολλοίς επικίνδυνης, ιδιάζουσας, λεπτεπίλεπτης φύσης της δουλειάς τους, αυτοί με μπούσουλα τη συνέχιση, διατήρηση και διαφύλαξη του ελληνικού ήθους και χαρακτήρα, δραστηριοποιούνται σε πεδία ναι μεν συναφή, προς την επαγγελματική τους ιδιότητα, αλλά κι από την άλλη διευρύνοντας τα όρια, διακονούν τον πολιτισμό και την παράδοση του τόπου.
Πρόσφατο σημαντικό και άξιο συγχαρητηρίων παράδειγμα οι προσπάθειες των υπευθύνων, πρώτων τη τάξει και των συνακολούθων τους στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας για την ίδρυση και λειτουργία ενός Μουσείου της Ελληνικής Χωροφυλακής και Αστυνομίας.
Ενημερωμένος πρόσφατα από τον αξιότιμο Αστυνομικό Διευθυντή, Α΄ Υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Μαγνησίας, κ. Βασίλη Καραϊσκο, εκλεκτό για το ήθος και το κύρος του λειτουργό, για την ίδρυση και δημιουργία ενός τέτοιου σημαντικού Μουσείου, εντός του χώρου της Αστυνομικής Διεύθυνσης, θαύμασα και χαιρέτησα με ενθουσιασμό την αξιέπαινη – αν και στα σπάργανα – προσπάθειά τους να «αναστήσουν» και διαφυλάξουν ό,τι πολυτιμότερο και χαρακτηριστικότερο αφορά στο χώρο τον οποίο υπηρετούν και να ανα-συστήσουν το πρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας εκκινώντας από τις πρώτες αναφορές- εμφανίσεις της ως ένα από τα σώματα Ασφαλείας του νεώτερου ελληνικού κράτους με πλούσια ιστορία. Μ΄ένα διάστημα ακόμη…αθησαύριστο επαρκώς, καθώς τα πρώτα βήματα ίδρυσης της Ελληνικής Αστυνομίας γίνονται κατά το διάστημα της επανάστασης του 1821 και των χρόνων του Καποδίστρια, στολές, αντικείμενα εξαρτήσεων, οπλισμός, ντοκουμέντα, φωτογραφίες αρχίζουν και φιλοξενούνται στις προθήκες που ειδικά επιλέχτηκαν εντός του Αστυνομικού Μεγάρου «σπάζοντας» με τρόπο πρωτοποριακό το ύφος του και μεταφέροντας του περισσότερη λάμψη πολιτισμική και κοινωνικό χαρακτήρα.
Αν και πέρασαν πολλά χρόνια από την εποχή του Όθωνα όπου οι Βαυαροί υιοθετώντας τα γαλλικά πρότυπα ίδρυσαν τη Χωροφυλακή (1833), η οποία λειτούργησε τόσο ως «Αστυνομία Χώρας» (Γενική Αστυνομία) όσο και ως «Αστυνομία Στρατού», ενώ η άσκηση της τοπικής Αστυνομίας ανατέθηκε στους Δήμους (Δημοτική Αστυνομία) ήδη από το 1836, λειτουργώντας ως διφυές σύστημα από το 1893 και μέχρι το 1906 όπου αλλάζει πλήρως ο χαρακτήρας της, η προσπάθεια «απο-κατάστασης» μέσω συλλογής τεκμηρίων και δωρεών μοιάζει ένα δυνατό και φιλόδοξο στοίχημα για όσους εδώ στη Μαγνησία το τόλμησαν.
Η προσπάθεια πια βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης. Υπάρχει μεράκι, θέληση και επιμονή απ΄όλους όσοι εμπλέκονται και χάρις στις προσπάθειες τους θα μπορέσουμε να εμφανίσουμε ένα σημαντικό θησαυρό του παρελθόντος, τον οποίο υπηρέτησαν πολλοί με ανάλογο ήθος και ύφος.
Για το λόγο αυτό, καλό θα είναι στην προσπάθεια αυτή, όσοι υπηρέτησαν στο συγκεκριμένο σώμα, είτε συγγενείς, κληρονόμοι κλπ να συνεισφέρουν με τον τρόπο τους ώστε η όλη πρωτοβουλία να μπορέσει να ολοκληρωθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία κι έτσι να υπάρξει μια ξεχωριστή αναφορά προς τους νεώτερους για το Σώμα αυτό που υπηρετεί την ελληνική κοινωνία από την εποχή του Όθωνα, και που δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχό του.
Εύγε στους πρωτεργάτες, καλή συνέχεια στη συλλεκτική τους δραστηριότητα καθώς και στον, από το «πάλαι ποτέ» συμμαθητή και νυν Περιφερειακό Διευθυντή που ηγήθηκε και ηγείται κ. Γιάννη Τόλια.
