Ζούμε σε μια εποχή που ακόμα και οι ευχές μπορεί να ακούγονται κοινότυπα. Οι δυσκολίες της καθημερινότητας, η αμφιβολία για την επόμενη μέρα και η αναγκαστική διαχείριση της μιζέριας που ταλανίζει την Πατρίδα εδώ και χρόνια, κάνει αυτά που πραγματικά θέλουμε να πούμε τις Άγιες Μέρες που έρχονται να ακούγονται τυπικά και, ορισμένες φορές, χωρίς ουσία.
Ωστόσο, ως λαός, αποδειχτήκαμε ιστορικά ότι έχουμε και υπομονή και αντοχή. Αυτό κάνουμε και τώρα. Υπομένουμε και περιμένουμε. Ατενίζουμε το μέλλον και ελπίζουμε να είναι καλύτερο. Σφίγγουμε τα χέρια των αγαπημένων μας ανθρώπων και, κρατώντας τα, παίρνουμε κι εμείς κουράγιο να προχωρήσουμε. Και δοξάζουμε το Θεό όταν το τραπέζι μας είναι γεμάτο σήμερα και παρακαλάμε να είναι και αύριο.
Προβληματίστηκα για τις ευχές που θα΄θελα να στείλω για τα φετινά Χριστούγεννα και για το Νέο Χρόνο που έρχεται. Και σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να έχει μόνο στοιχεία ρομαντισμού. Να είναι ρεαλιστικές. Να απηχούν την πραγματικότητα που όλοι, λιγότερο ή περισσότερο βιώνουμε. Μια πραγματικότητα που, για να είμαστε δίκαιοι, δεν φταίνε μόνο οι άλλοι έτσι όπως διαμορφώθηκε.
Εμείς, λοιπόν, που σε λίγους μήνες θα διεκδικήσουμε την ψήφο των συμπολιτών μας, οφείλουμε να απευθύνουμε ευχές ,καταρχήν μεταξύ μας είτε συμπορευόμαστε είτε ξεκινάμε την εκλογική μας πορεία από διαφορετικά μετερίζια. Παίρνω λοιπόν την πρωτοβουλία να ευχηθώ ειλικρίνεια προθέσεων και λόγων. Να αποφύγουμε όλοι πρακτικές που απαξιώνουν την πολιτιστική κληρονομιά μας. Να μην προσπερνάμε τους συνοδοιπόρους μας για να φαινόμαστε εμείς μόνο στην πρώτη γραμμή. Να μη βάζουμε τρικλοποδιές σε όσους αντιπάλους πιστεύουμε ότι θα μας ξεπεράσουν. Να μην αμφισβητούμε όσα εμείς δεν μπορέσαμε να εμπνευστούμε. Να μην ακυρώνουμε όσα οι άλλοι πρόλαβαν να κάνουν πριν από εμάς. Να είμαστε έντιμοι στην κριτική. Να συμπορευόμαστε σε όσα μας ενώνουν όταν αυτά έχουν να κάνουν με το καλό του τόπου μας. Να ορθώνουμε όμως και το ανάστημά μας όταν οι άλλοι, από λάθος εκτίμηση και όχι από συνειδητή επιλογή, ετοιμάζονται να αναζητήσουν αναποτελεσματικές λύσεις. Με λίγα λόγια να τιμήσουμε τον πολιτικό πολιτισμό γιατί, μέσα από αυτόν, τιμούμε και τους ψηφοφόρους μας.
Ίσως, αυτά να είναι τα ελάχιστα που μπορούμε να ευχηθούμε για να αποδείξουμε ότι όντως οι προθέσεις μας είναι αγνές απέναντι στο νησί και τους κατοίκους του. Άλλωστε, την επόμενη μέρα των εκλογών, θα κληθούμε, λόγω του νέου εκλογικού συστήματος να λειτουργήσουμε σε αυτό το πνεύμα, αν θέλουμε να προσφέρουμε πραγματικές υπηρεσίες στον κόσμο και στον τόπο. Και τότε θα αποδείξουμε ότι όσοι μας έστειλαν στο Δημοτικό Συμβούλιο με λίγες ή περισσότερες ψήφους δικαιώθηκαν για την επιλογή τους.
Έχω πει και παλιότερα ότι οι μειοψηφίες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μειονότητες. Και αυτό αποτελεί χρέος της εκάστοτε πλειοψηφίας. Ένα χρέος που, προσωπικά, δεσμεύομαι να υπηρετήσω εφόσον οι συμπολίτες μου, φυσικά, μου κάνουν αυτή την τιμή, αλλά και μια ευχή προς όποιον άλλον βρεθεί στη θέση του Δημάρχου.
Σε ένα ευχετήριο μήνυμα δεν μπορώ βέβαια να παραλείψω τους συνδημότες μου. Και θεωρώντας ότι η οικογένεια όπως και η φιλία αποτελούν ύψιστα αγαθά, τους εύχομαι να βρεθούν μαζί σε ένα γιορτινό τραπέζι όχι μόνο γεμάτο από αγαθά, αλλά και από αγάπη.
