Η 8η Μαρτίου 2017 βρίσκει ακόμη τη χώρα μας βυθισμένη σε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση που υπονομεύει αργά αλλά σταθερά τα κεκτημένα με αγώνες, θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών με την ανατροπή του συνόλου των εργασιακών σχέσεων καθιστώντας τις περισσότερο ελαστικές και άτυπες. Διευρύνει όμως ακόμη περισσότερο την άνιση μεταχείριση των γυναικών στην αγορά εργασίας. Η ανεργία των γυναικών εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα ιδίως των νέων. Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα εξακολουθούν να έχουν αρνητικά επακόλουθα στην επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών. Η συντριπτική πλειονότητα των εργασιακών παραβιάσεων αφορούν τη μητρότητα. Απολύσεις εγκύων ή μητέρων κατά τη διάρκεια προστασίας της μητρότητας, εξαναγκασμός εγκύων σε παραίτηση, μη χορήγηση της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας ή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας σε προστατευόμενες μητέρες ή κατά την επάνοδο στην εργασία, είναι μερικές από τις περιπτώσεις παραβιάσεων που καταγράφονται στις ετήσιες εκθέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη. Παράλληλα έχουμε συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους που οδηγεί στην έλλειψη ολοκληρωμένων και επαρκών πολιτικών και υποδομών φροντίδας για παιδιά κι εξαρτημένα άτομα. Επιπλέον υπάρχουν επιπτώσεις στην οικογένεια και τις σχέσεις των δύο φύλων, με όξυνση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας.
Η 8η Μαρτίου ας γίνει Ημέρα-ορόσημο, προκειμένου να επαναπροσδιορίσουμε τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις μας. Είναι υποχρέωση της δικής μας γενιάς αλλά και των νεότερων να περιφρουρήσουμε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που με τόσους αγώνες και θυσίες των εργαζόμενων γυναικών, προηγούμενων γενιών, κατακτήθηκαν και που σήμερα απειλούνται με συρρίκνωση ή κατάργηση. Να αντισταθούμε στις καθημερινές εργασιακές ανατροπές, στην υπονόμευση των οραμάτων και των ελπίδων – ιδιαίτερα των νέων γυναικών – για μια καλύτερη ζωή με λιγότερη εκμετάλλευση, για αξιοπρέπεια και για κοινωνική δικαιοσύνη. Οι νέες γυναίκες καλούνται να ενεργοποιηθούν μέσα από τα κοινωνικά κινήματα, τους μαζικούς φορείς, τα συνδικάτα, τη τοπική αυτοδιοίκηση και τα κάθε λογής κέντρα λήψης αποφάσεων.
Να απαιτήσουμε:
* Ενδυνάμωση των μηχανισμών ελέγχου εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας για το ωράριο εργασίας, τις γονικές άδειες και την προστασία της κύησης και της μητρότητας.
* Ριζική αντιμετώπιση των φαινομένων ενδοοικογενειακής και άλλων μορφών βίας.
* Εναρμόνιση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής με τον ίσο καταμερισμό των οικογενειακών ευθυνών ανάμεσα στο ζευγάρι αλλά κυρίως με την ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών, ιδιαίτερα στους τομείς της εκπαίδευσης, φροντίδας παιδιών, εξαρτώμενων ατόμων.
* Περαιτέρω βελτίωση της εργασιακής και ασφαλιστικής προστασίας της μητρότητας δεδομένου και του πολύ σοβαρού δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
* Συστηματοποίηση και εμβάθυνση της συνεργασίας του Συνηγόρου του Πολίτη-ως φορέα υποστήριξης της αρχής της ίσης μεταχείρισης και πρόσβασης γυναικών και ανδρών στην αγορά εργασίας, με το ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του οποίου πρέπει έτσι κι αλλιώς να αναβαθμιστούν και να γίνουν πιο αποτελεσματικοί.
* Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις
