Έχει στοιχειώσει τα όνειρά μου η εικόνα του Καρόλου που έπινε τον φρέντο του χωρίς καλαμάκι. Προσπάθησα κανα δυο φορές να κάνω το ίδιο. Σε ιδιωτικό περιβάλλον εννοείται. Μη γίνουμε και κορόιδα. Απέτυχα οικτρά. Δεν πίνεται ρε παιδιά ο φρέντο έτσι, απλώς δεν γίνεται. Η προσπάθειά μου να κάνω την καθημερινότητά μου πιο φιλική προς το περιβάλλον συνεχίστηκε ζητώντας ευγενικά να μην μου βάζουν πλαστικό καπάκι στον καφέ που παίρνω στο γραφείο. Στην αρχή η κοπέλα που με εξυπηρετεί χαμογέλασε, δεν ξέρω αν στη συνέχεια κατάλαβε τι προσπαθώ να κάνω. Ίσως να έχει δει και ακούσει τόσα πολλά, που πλέον δεν δίνει σημασία σε κάτι τέτοια.
Συνειδητοποιώ όμως ότι κάθε μέρα πέφτουμε θύματα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που μας σερβίρουν κάτι καινούριο κάθε φορά. Μια καινοτομία από το εξωτερικό που δοκιμάστηκε και πέτυχε και ίσως πρέπει να δοκιμάσουμε κι εμείς που είμαστε προχώ σαν αυτούς. Κάπως έτσι τέλος πάντων. Μα νιώθω ότι χανόμαστε στα ημίμετρα. Όπως πάντα άλλωστε. Η ζωή μας όλη είναι βασισμένη σε ημίμετρα. Σπάνια ακολουθούμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική με μεθοδικότητα και επιμονή έχοντας συγκεκριμένο στόχο. Από λίγο και πολλά κάνουμε και στο τέλος μια τρύπα στο νερό.
Δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν. Κάθε τέτοια μέρα σαν χθες, ίσως είναι αφορμή να σκεφτούμε λίγο πιο σοβαρά το περιβάλλον. Όχι επειδή εορτάζεται η Παγκόσμια ημέρα του και πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε και εμείς τρέντυ (μοδάτοι ελληνιστί), αλλά γιατί βρε αδερφέ δεν μπορεί να φωνάζεις μονίμως για τα εργοστάσια και την ΑΓΕΤ και δεν ξέρω κι εγώ ποιον άλλο και να μην προσπαθείς ο ίδιος να περιορίσεις το αποτύπωμά σου σε αυτό.
Είχα που λέτε μια φαεινή ιδέα τις προάλλες στο πλαίσιο του «κάνε με εμένα για μια μέρα πρωθυπουργό και…» και σας την περιγράφω, ελπίζοντας ότι κάποιοι από αυτούς που βρίσκονται στα κέντρα εξουσίας θα την διαβάσουν και θα τη μεταφέρουν.
Η πόλη μας ενδείκνυται για τη χρήση ποδηλάτου και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Το κλίμα της χώρας μας επίσης βοηθά να το χρησιμοποιούμε για μεγάλα χρονικά διαστήματα όλο το χρόνο. Για πολλούς από εμάς πέρα από ευχαρίστηση και άσκηση, βοηθάει και πρακτικά στην καθημερινότητά μας. Η χρήση του αυτοκινήτου στον αντίποδα γίνεται επιπόλαια και πολλές φορές για να διανύσουμε μικρές αποστάσεις. Όλα αυτά έχουν ένα αποτύπωμα σε επίπεδο διοξειδίου του άνθρακα το οποίο μπορεί να αποσβεστεί. Όπως με τις βιομηχανίες που εφαρμόζουν το σύστημα ανταλλαγής ρύπων, το ίδιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στους πολίτες. Δεν αφορά μόνο τις μετακινήσεις μας αλλά και την καθημερινότητά μας γενικότερα. Από το πόσα σκουπίδια παράγουμε μέχρι το ποια προϊόντα καταναλώνουμε (όσα προέρχονται από το εξωτερικό επιβαρύνουν περισσότερο το περιβάλλον).
Μένοντας όμως στο ποδήλατο, που είναι και το αγαπημένο μου μέσο μετακίνησης, σκεφθείτε να μπορούσατε να εξασφαλίσετε μειώσεις φόρων από τη χρήση ποδηλάτου. Θα γέμιζαν οι δρόμοι με ποδήλατα και χαμογελαστούς ποδηλάτες, που δεν θα έβριζαν τους οδηγούς που τους κλείνουν το δρόμο! Όσο περισσότερα χιλιόμετρα κάνεις με το ποδήλατο, θα επιβραβεύεσαι αναλόγως. 🙂 Εχμ… μπορεί να μην γίνουμε ποτέ Άμστερνταμ, αλλά όσο ουτοπικό και αν ακούγεται αξίζει να το προσπαθήσουμε. Δεν κοστίζει δα και πολύ. Όσο κάνει ένα απλό ποδήλατο. Ελάτε να το προσπαθήσουμε να κάνουμε την κα Παπανάτσιου και τον κ. Τσακαλώτο να τρίβουν τα μάτια τους… Κάτι τέτοιο θα βελτίωνε και την υγεία μας παράλληλα για την οποία δεν φροντίζουμε όσο θα έπρεπε, απορροφημένοι από τα προβλήματα και τις σκοτούρες.
Αυτή την πρόταση σκέφθηκα λοιπόν και τη μοιράζομαι μαζί σας. Αν θέλετε να την εξελίξουμε και να την στείλουμε εδώ είμαστε.
Υπολογίστε στο μεταξύ τον αντίκτυπό σας στο περιβάλλον εδώ http://footprint.wwf.org.uk/ και ξεκινήστε άμεσα τις ορθοπεταλιές.
Αρχιμήδης – Δημήτρης Καρεκλίδης
