Το 1908 μέσα στην ανήσυχη πολιτικοκοινωνική ατμόσφαιρα του Βόλου ιδρύθηκε το πρώτο Εργατικό Κέντρο της χώρας και η δράση του σύντομα άρχισε να έχει πανελλαδική απήχηση. Η Εργατική Πρωτομαγιά του 1936 στο Βόλο ήταν μεγαλειώδης. Στις 13-5-1936 κηρύσσεται πανελλαδική απεργία για τα συγκλονιστικά αιματηρά γεγονότα της Θεσσαλονίκης. Ήδη από τις 7 Μάη η πόλη του Βόλου ήταν στρατοκρατούμενη. Μπροστά στην απεργία ήταν οι καπνεργάτες, οι εργάτες μετάλλου, οι υφαντουργοί και οι εργαζόμενοι όλων των άλλων κλάδων. Στις 2 Ιούνη δίνεται διαταγή από τον φρούραρχο και τον διοικητή χωροφυλακής για εκφοβισμό των απεργών με πυροβολισμούς στον «αέρα». Οι διαδηλωτές απεργοί συγκεντρώνονται στο Εργατικό Κέντρο και βρίσκονται αντιμέτωποι με τους πάνοπλους χωροφύλακες. Οι σφαίρες αντί για «αέρα» βρίσκουν στο ψαχνό και πέφτει νεκρός ο Νίκος Μπουμπατζής, 32 ετών, ράφτης, και τραυματίζονται σοβαρά άλλοι πέντε. Το νεκρό Μπουμπατζή οι διαδηλωτές μεταφέρουν στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου, όμως οι χωροφύλακες παίρνουν το νεκρό, σφραγίζουν τα γραφεία και τα ξημερώματα οι χωροφύλακες θάβουν τον νεκρό μ’ ένα παπά και χωρίς να επιτρέψουν στις αδελφές του να παραβρεθούν στην κηδεία. Τα παραδείγματα τους φωτίζουν τα βήματα του αγώνα μας για την ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος, για την λευτεριά του λαού και της Πατρίδας μας.
