H θάλασσα, είτε ως εμπορική ναυτιλία είτε ως θαλάσσιος τουρισμός είτε ως ναυταθλητισμός, πέρα από την οικονομική πρόσοδο, το εισαγόμενο συνάλλαγμα, την προσφορά εργασίας, έχει μια ακόμη μεγαλύτερη προσφορά για την ανάπτυξη μιας περιοχής, σε μια κοινωνία ευρηματική και ανήσυχη, όπως η Ελληνική: το “ελεύθερο πνεύμα”.
Ο πολιτισμός της Ελλάδας υπήρξε πάντα ναυτικός. Οι γνώσεις, οι τεχνικές, ο πλούτος, οι τέχνες και τα γράμματα, αναπτύχθηκαν εκεί όπου υπήρχε ακμαίο ναυτικό κράτος. Τόσο στην αρχαιότητα (Αιγαίο, Ιωνία, Αθήνα, Μεσόγειος), όπως και στη νεότερη εποχή (εμπορική ναυτιλία των νησιών του Αιγαίου), η θάλασσα υπήρξε η πύλη των εξελίξεων. Οι άνθρωποι της θάλασσας υπήρξαν πάντα οι πρωτοπόροι των πολιτικών ιδεών, των τεχνολογικών εξελίξεων, της σμίξης πολιτισμών, θρησκειών και φυλών.
Η Μαγνησία υπήρξε μια ανέκαθεν ναυτικά προνομιακή περιοχή. Με μια εύφορη ενδοχώρα που να μπορεί να στηρίξει εμπορικά λιμάνια, με την ξυλεία του Πηλίου που στήριξε τη ναυπήγηση στέρεων σκαριών, με τα ευλίμενα νησιά των Σποράδων και τα θαλάσσια καταφύγια των όρμων του Παγασητικού, χιλιάδες χρόνια πρωτοστάτησε στο εμπόριο, στον εισαγόμενο πλούτο, στο χτίσιμο ξακουστών πολιτειών.
Σήμερα η συμβολή της θάλασσας στην ανάπτυξη του τόπου υστερεί απέναντι στο παρελθόν. Η ανάπτυξη των χερσαίων συγκοινωνιών και του χερσαίου εμπορίου, ο οικονομικός μαρασμός της ενδοχώρας, απομάκρυναν τη Μαγνησία από τους συγκοινωνιακούς κόμβους και τους πυλώνες εισαγωγής και εξαγωγής εμπορευμάτων. Σημαντικό ρόλο στη ναυτική υποβάθμιση της περιοχής έπαιξε και το ότι οι οικογένειες που σημάδεψαν την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, όσο και την πολιτική, δεν σχετίζονταν οικονομικά με τη θάλασσα και τη ναυτιλία.
Τα τελευταία χρόνια αναδύεται το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη τόσο των εμπορικών λιμένων, όσο και του θαλάσσιου τουρισμού, αλλά και του ναυταθλητισμού. Αναδύονται σχέδια για τουριστικές επενδύσεις σε νησιωτικές και παραθαλάσσιες περιοχές (Αλατάς, Πτελεός κλπ), εκπονούνται προτάσεις για ναυτικές εγκαταστάσεις, επανακάμπτουν τα σχέδια για την ίδρυση ναυτικών σχολών. Έχει τονωθεί το ενδιαφέρον για την εμπορική και τουριστική ανάπτυξη του λιμένος Βόλου. Έχουν βελτιωθεί οι λιμενικές υποδομές στο Ανατολικό Πήλιο, ενώ η μεγάλη δύναμη της ναυτιλίας και των τουριστικών επενδύσεων είναι οι Βόρειες Σποράδες.
Η ανάπτυξη του αεροδρομίου της Νέας Αγχιάλου και των παραλίων του Παγασητικού, σε συνδυασμό με τη μοναδική ομορφιά του Πηλίου, δίνουν τη δυνατότητα μιας μελλοντικής στροφής της τοπικής οικονομίας προς το θαλάσσιο τουρισμό και την ήπια αλλά ποιοτική ανάπτυξη της ενδοχώρας, προσαρμοσμένης στις δυνατότητες του θαλάσσιου μετώπου.
Όλα αυτά χρειάζονται έργα υποδομών, ανάπτυξη ναυτικής εκπαίδευσης και ναυτικής νοοτροπίας, ανάδειξη των παραδοσιακών οικισμών, αξιοποίηση και αναβάθμιση των παραδοσιακών κτιρίων και εναρμόνιση των συγκοινωνιών. Μόνο με την εκτίναξη του τουριστικού και πολιτιστικού “σήματος” της περιοχής, ο επενδυτής θα σιγουρευτεί ότι δεν θα χάσει τον καιρό του και τα λεφτά του.
Μόνον τότε θα φύγουν οι ρυπογόνες βιομηχανίες και θα μιλάμε για αναβάθμιση της υγείας των κατοίκων της πόλης. Μια επένδυση φεύγει όταν εκτοπίζεται από μεγαλύτερη επένδυση. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να αλλάξει το παραδοσιακό πολιτικό προσωπικό και οι άνθρωποι που έχουν αλλού τα συμφέροντά τους, ώστε να καταστεί δυνατή και η αλλαγή της νοοτροπίας των κατοίκων.
