Ο ΣΥΡΙΖΑ έπλασε έναν πολιτικό μύθο, κομμένο και ραμμένο πάνω στα ελλείμματα, τις παθογένειες και τις ατασθαλίες των κυβερνήσεων του παρελθόντος. Ως ένα βαθμό το παραμύθι “πούλησε” σε έναν λαό μαθημένο στη δημαγωγία, στα παχιά λόγια, στις παροχές, στην πρόωρη συνταξιοδότηση, στα χαριστικά δάνεια, στο εκλογικό αλισβερίσι, στην ημι-παρανομία.
Πρόσωπα χωρίς κανένα αναγνωρισμένο παρελθόν, και όχι μόνο στην πολιτική, σφετεριστές της εξουσίας, με μόνο προσόν την αντιδεξιά λαϊκιστική φρασεολογία, την ατεκμηρίωτη υποσχεσιολογία και τον κυνισμό, βρέθηκαν σε θέσεις υψηλής ευθύνης.
Χωρίς γνώσεις, αίσθημα ευθύνης και πάνω απ’ όλα πίστη στα οράματα του ελληνισμού και στις προοπτικές ανάπτυξης αυτού του τόπου, έδωσαν ένα μάθημα ότι “χωρίς προσόντα, χωρίς τσίπα, χωρίς ανθρωπιά, με κυνισμό, χυδαιολογία και προσωπικές επιθέσεις μπορείς να κάνεις πολιτική”.
Όταν όμως ήρθαν τα δύσκολα φυλλορόησαν και φάνηκε η γύμνια τους. Σύντομα θα στραφούν ο ένας ενάντια στον άλλο για να φανεί και η αθλιότητα της προσωπικότητάς τους. Ο επιχρυσωμένος τενεκές γρήγορα ξεφτίζει και ξεχωρίζει από το κουδούνισμα. Τέτοιος είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοιοι είναι και οι ΑΝΕΛ. Αδύναμο αναρριχητικό φυτό που ψάχνει έναν κορμό, έστω και ψεύτικο, για να φτάσει ψηλά πάνω απ’ το μπόι του.
Είναι περιττό να κάνει κανείς κριτική στα επί μέρους. Υποσχεσιολογία, μεγαλεπίβουλος προγραμματισμός, λαϊκιστικοί πομφόλυγες, που καταπίπτουν μόλις έλθουν σε επαφή με την πραγματική κοινωνία.
Ό,τι πιο οκνηρό, πιο σκληροπυρηνικό και κομπλεξικό διέθετε η ελληνική κοινωνία φόρεσε τη μάσκα του “αριστερού” και διαγκωνίζοντας βρέθηκε στο ρόλο του πολιτικού αναμορφωτή. Όλοι οι ικανοί άνθρωποι με κοινωνική προσφορά ντράπηκαν και εσιώπησαν. Τότε ακούστηκε πιο καθαρά το κουδούνισμα των τενεκέδων.
Μπροστά στα εθνικά ζητήματα επέλεξαν την εκδικητική ενδοτικότητα, μπροστά στην περιφρούρηση των συνόρων προτίμησαν την προδοσία της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και την κερκόπορτα μιας ατεκμηρίωτης ερμηνείας της ιστορίας. Μπροστά στην κοινωνική ευθύνη προτίμησαν την κάμερα σε πρώτο πλάνο. Οι πανεπιστημιακοί έγιναν βορά των ψευτο-φοιτητών, οι ικανοί νέοι μας έγιναν βορά των ανίκανων, οι άνεργοι προσφέρθηκαν “ανθρωποθυσία” στη μετανάστευση, οι κατεστραμμένοι από τις θεομηνίες θεωρήθηκαν “θολούρα” και μιαροί λαθροϊδιοκτήτες.
Οι μόνοι λαθραίοι σ’ αυτή τη χώρα είναι οι Έλληνες, οι μόνοι παράνομοι είναι οι ιδιοκτήτες, οι μόνοι φασίστες είναι αυτοί που κραδαίνουν την ελληνική σημαία.
Στη χώρα των λαθρόβιων που έγιναν κόμμα εξουσίας, των ανίκανων που κρύβονται κάτω από το σκοτάδι και τις κουκούλες, νόμιμοι είναι μόνο οι λαθρομετανάστες, αυτοί που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους και αυτοί που δούλεψαν υπομονετικά για να εκδικηθούν την ιστορία της χώρας.
