Η κατάσταση στα Ελληνοτουρκικά είναι σε μία πολύ δύσκολη καμπή. Το γεγονός ότι βρίσκονται σε αυτό το οριακό σημείο είναι αποτέλεσμα τόσο της γενικότερης γεωπολιτικής κατάστασης όσο και των λαθών που έκανε ο κύριος Τσίπρας στην προσέγγιση της Τουρκίας. Η ανομοιογενής γραμμή της κυβέρνησης δυστυχώς επιτείνει το ήδη αρνητικό κλίμα ενώ μειώνει τη διαπραγματευτική δύναμη της χώρας δίνοντας εικόνα που επιεικώς περιγράφεται ως «σκορποχώρι». Δυστυχώς τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε το λογαριασμό των λαθών τόσο του πρωθυπουργού όσο και του υπουργού Εθνικής Άμυνας.
Η αλήθεια είναι ότι ο Ερντογάν είναι σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση καθώς ακολουθούν σύντομα εκλογές και είναι όμηρος των ακραίων κύκλων με τους οποίους συνεργάζεται. Καλύτερο παράδειγμα δεν είναι άλλο από την ομηρία του κυρίου Τσίπρα από το κύριο Καμμένο για να φέρουμε τη κατάσταση στα Ελληνικά δρώμενα. Επιπρόσθετα η Τουρκία έχει ανοίξει κατά καιρούς μέτωπα με την Ευρώπη για το μεταναστευτικό, με την Αμερική για το θέμα της Συρίας και των Κούρδων, αρχικά με την Ρωσία για το θέμα της Συρίας καθώς και με την χώρα μας για θέματα συνόρων και των πετρελαίων της Κύπριακής ΑΟΖ. Ο κύριος Ερντογάν έχει ανοίξει μέτωπα από παντού και ο κύριος Τσίπρας με τη βοήθεια του κυρίου Κοτζιά σύρθηκαν στο χορό χωρίς κανένα πραγματικό λόγο ενώ φρόντισαν με την πολιτική τους υπόσταση και στάση να ανοίξουν θέματα τόσο με την Αλβανία για το θέμα της ΑΟΖ όσο και με τα Σκόπια για το θέμα της ονομασίας. Χειρότερο timing δεν υπήρχε για τον επαναπροσδιορισμό της εξωτερικής μας πολιτικής ενώ η απροετοίμαστη επίσκεψη του κυρίου Ερντογάν λειτούργησε ως εναρκτήριο λάκτισμα.
Ο κύριος Καμμένος μέχρι πριν από λίγο καιρό σιωπούσε και άφηνε την ομάδα των νέο-κομμουνιστών να χειρίζεται τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, υμνώντας προσωπικά δε το κύριο Κοτζιά ο οποίος μην το ξεχνάμε, προέρχεται από την Σταλινική αριστερά όπως είχε δηλώσει ο αριστερός διανοούμενος κύριος Περικλης Κοροβέσης, να χειρίζεται αυτά τα εξαιρετικής σημασίας Εθνικά θέματα. Η ομάδα του Μαξίμου, ακολουθώντας την αριστερή ιδεολογία είναι γνήσιοι διεθνιστές έχοντας απαλείψει κάθε ίχνος πατριωτικής συμπεριφοράς και ιδεολογίας στο πολιτικό τους λόγο. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι τόσο η υποχωρητική στάση της κυβέρνησης τόσο στα θέματα με την Τουρκία όσο και η υποχωρητική στάση στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.
Ο κύριος Καμμένος καταλαβαίνοντας ότι χάνεται και άλλο το έδαφος στις δημοσκοπήσεις άρχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να δημαγωγεί και να λαϊκίζει ασυστόλως. Έτσι αφού ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της γείτονος άρχισαν κατά αισχρό τρόπο να αναφέρονται στα γεγονότα της Σμύρνης και στην ισχύ των Τουρκικών δυνάμεων, ο κύριος Καμμένος ανταπέδωσε αναφερόμενος στη νίκη του 1821 και το πώς εμείς οι Έλληνες θα «τσακίσουμε» τους Τούρκους. Το αποτέλεσμα είναι η εξωτερική πολιτική να καταλήγει σε συζήτηση καφενείου.
Αυτό που έπρεπε να γίνει είναι να υπάρχει μία ενιαία στάση, όχι μόνο σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά και σε εθνικό ώστε η διαπραγματευτική δύναμη της χώρας να είναι πιο ισχυρή τόσο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση δεν ενημερώνει την αντιπολίτευση επαρκώς σε επίπεδο διαπραγμάτευσης αλλά ούτε και θεσμικά στέλνοντας το κύριο Κοτζιά να ενημερώσει το κύριο Μητσοτάκη, ενώ αυτό έπρεπε να γίνει από το κύριο Τσίπρα σε επίπεδο πρωθυπουργού και προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επιπρόσθετα ο κύριος Τσίπρας θα έπρεπε να έχει «μαζέψει» τον υπουργό Εθνικής Άμυνας και πολιτικό του συνεταίρο ώστε να μην υπάρχει η εμφανής διγλωσσία στην κυβέρνηση δίνοντας εικόνα κατώτερη των περιστάσεων στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Όμως είπαμε, η εξουσία είναι «αφροδισιακό» και η καρέκλα της ισχυρό συγκολλητικό στοιχείο και ο κύριος Καμμένος μπορεί να ντύνεται βατραχάνθρωπος ή καταδρομέας και να δημαγωγεί ασυστόλως εκθέτοντας τη χώρα μας ανεπανόρθωτα.
* Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου-Καρτάλης είναι πρώην CFO της Nobacco και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ, πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών μετέχοντας στις επιτροπές Οικονομίας, Ανάπτυξης και Ενέργειας.
