Tο να συναντάς δίδυμους ή δίδυμες στον Αθλητισμό δεν είναι κάτι συχνό αλλά σίγουρα όχι ασυνήθιστο. Αλλά το να βλέπεις τη χάρη της καλλιτεχνικής κολύμβησης να εκφράζεται από τρίδυμες, ε αυτό πραγματικά δεν είναι κάτι καθημερινό! Οι αδερφές Αλεξανδρή όμως, η Βασιλική, η Άννα-Μαρία και η Ειρήνη, εκ Βόλου ορμώμενες(!) έχουν δείξει ότι μπορούν να τα καταφέρουν, έστω και αν χρειάστηκε από μικρές να βρεθούν στην Αυστρία για να υπερκεράσουν όποια εμπόδια έκαναν την εμφάνισή τους εντός ελληνικών συνόρων.
Διεθνείς λοιπόν εδώ και κάμποσα χρόνια με την Αυστρία, μέλη του στρατού της χώρας αφού οι αθλητές της εντάσσονται στο Σώμα και με τις προπονήσεις υπηρετούν το καθήκον τους(!), δεν ξεχνούν την Ελλάδα και τον Βόλο, αλλά όλα είναι θέμα επιλογών. Αφού λοιπόν δεν υπήρχαν οι συνθήκες για ν’ αναπτύξουν το ταλέντο τους περαιτέρω στη χώρα καταγωγής τους, η Αυστρία τις περίμενε και αμφότερες δικαιώθηκαν! Οι διακρίσεις σε πανευρωπαϊκά, παγκόσμια πρωταθλήματα αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, με τις Άννα-Μαρία και Ειρήνη να ξεκινούν από το Ρίο της Βραζιλίας και να αναδεικνύονται έβδομες στο Τόκιο το περασμένο καλοκαίρι!
Συνέντευξη: Χρυσόστομος Τρίμμης
Η Βασιλική είναι η μεγαλύτερη, η Άννα-Μαρία ακολούθησε και η Ειρήνη ήρθε στο φινάλε, στις 15 Σεπτεμβρίου του 1997, με τη διαφορά να είναι κυριολεκτικά στο λεπτό ανάμεσα στις τρίδυμες Αλεξανδρή! Από το 2012 βρίσκονται πλέον στην Αυστρία όπως προαναφέραμε, και οι στόχοι στην καλλιτεχνική κολύμβηση μεγαλώνουν διαρκώς από εκείνη την ημέρα. Όλα έγιναν πάντως για την… αξιοκρατία!
-10 χρόνια λοιπόν στην Αυστρία… Ήσασταν μικρές όταν φτάσατε εκεί..
Ειρήνη: «Ήμασταν περίπου 15 ετών. Μόλις είχαμε τελειώσει την Τρίτη Γυμνασίου και φύγαμε».
-Ήταν απόφαση των γονιών σας;
Βασιλική: «Η απόφαση ήταν όλων, αλλά η ιδέα-πρωτοβουλία ήταν των γονιών μας».
Ειρήνη: «Υπήρχε και το ανάλογο ενδιαφέρον από την πλευρά της Αυστρίας. Ήταν λοιπόν οι συγκυρίες που έφεραν αυτήν την εξέλιξη. Πολλοί βέβαια νομίζανε και είχαν πει ότι είχαμε συγγενείς στη χώρα αυτή. Κανέναν δεν είχαμε. Μόνες μας ήρθαμε».
-Σας προσέγγισε λόγω του αθλητισμού δηλαδή η Αυστρία;
Ειρήνη: «Ναι, και ουσιαστικά αυτό προέκυψε σε έναν αγώνα. Η προπονήτρια που έχουμε εδώ έχει καταγωγή από τη Βουλγαρία αλλά ήταν προπονήτρια 10 χρόνια στην Ελλάδα. Οπότε ως όνομα την ξέραμε και μας ήξερε».
Άννα-Μαρία: «Επαφές όμως δεν είχαμε. Η κα Αλμπένα η προπονήτρια που έχουμε εδώ τώρα ήταν προπονήτρια της Αυστρίας».
Ειρήνη: «Σε ένα μεσογειακό κύπελλο, το 2011 ήταν, με την Ελλάδα».
Άννα-Μαρία: «Μας είδε, και μας είπε γενικά ότι η Αυστρία έψαχνε αθλητές και αναφέρθηκε ως ιδέα».
-Γιατί όμως μπήκατε όμως τελικά σ’ αυτήν τη διαδικασία; Είδα σε μία παλαιότερη συνέντευξή σας να λέτε ότι η ελληνική πλευρά δεν σας συμπεριφέρθηκε σωστά;
Άννα-Μαρία: «Αυτός ήταν ο λόγος που φύγαμε ξεκάθαρα και μόνο».
Ειρήνη: «Υπήρχαν θέματα αξιοκρατίας. Ήμαστε τρία χρόνια στην Εθνική Ελλάδας. Ηλικιακά ήμασταν και στις Κορασίδες και στις Νεάνιδες και στο Πανευρωπαϊκό με την ομάδα των Γυναικών. Ήταν ξεκάθαρα θέμα αξιοκρατίας, αντιμετώπισης, όντας και πέντε συνεχόμενα χρόνια «χρυσές» στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Πρώτα με τον ΟΥΚ Βόλου, στο Γυμνάσιο με την Αργυρούπολη και στα 15 μας με τον Νηρέα Χαλανδρίου».
-Πήρατε λοιπόν την απόφαση και άμεσα αρχίσατε να εκπροσωπείτε την Αυστρία;
Ειρήνη: «Περιμέναμε πρώτα έναν χρόνο, παίρνοντας σχετικά γρήγορα την υπηκοότητα λόγω ενός ειδικού νόμου για τους αθλητές. Αλλά από το σωματείο στην Ελλάδα δεν μας έδιναν τα δελτία, οπότε δεν μπορούσαμε καν στην αρχή να αγωνιστούμε σε συλλογικούς αγώνες εδώ. Έτσι ήμασταν έναν χρόνο εκτός».
Άννα-Μαρία: «Όταν αρχίσαμε βασικά να έχουμε προβλήματα με την Εθνική Ελλάδας μας είχε πει η μητέρα μας ότι υπάρχουν διάφοροι δρόμοι. Είτε μπορούσαμε να σταματήσουμε εφόσον δεν αντέχουμε αυτήν την αντιμετώπιση και την αδικία θα πω, είτε θα συνεχίσουμε έστω και αν είναι άδικο, είτε θα κοιτάξουμε κάτι άλλο, Οπότε ήταν κοινή η απόφαση».
-Η πρώτη μέρα που φτάσατε στην Αυστρία πώς ήταν; Μιλούσατε καν τη γλώσσα (σ.σ. γερμανικά);
Βασιλική: «Όχι δεν τη μιλούσαμε! Αλλά στην αρχή ήταν ο ενθουσιασμός και θέλαμε να δούμε το καινούργιο και το διαφορετικό. Ήμασταν μόνες και μέναμε σε μία δομή σαν οικοτροφείο, όπου εκεί είχαμε τα μαθήματα, το φαγητό, τις προπονήσεις. Ήταν ενθουσιασμός και δεν μας στενοχωρούσε το ότι φύγαμε, αλλά εμένα προσωπικά ότι δεν είχαμε τη μητέρα μας μαζί μας. Θυμάμαι κιόλας ότι επειδή τα δωμάτια ήταν δίκλινα, η Άννα-Μαρία με την Ειρήνη ήταν μαζί, κι εγώ ήμουν με ένα άλλο κορίτσι! Τον πρώτο μήνα λοιπόν έκλαιγα, επειδή μου έλειπε η μητέρα μας».
Ειρήνη: «Όταν λέει αρχή, εννοεί τα πέντε πρώτα χρόνια! Μας έλειπε και ο σκύλος μας»!
-Την αξιοκρατία που δεν βρήκατε στην Ελλάδα τη βρήκατε στην Αυστρία;
Όλες μαζί: «Ναι»!
Ειρήνη: «Θέλω να φέρω ένα παράδειγμα. Στην Ελλάδα λένε ότι στο ντουέτο θα είναι η τάδε αθλήτρια με τη δείνα αθλήτρια. Ας είναι και δέκατες στο πανελλήνιο. Εδώ κοιτούν τα ζευγάρια, τα συγκρίνουν σε τρεις αγώνες και λένε ότι ο καλύτερος θα πάει…».
-Δεν είναι κάτι προκαθορισμένο δηλαδή, αλλά συνδυασμός επιδόσεων και απόψεων προπονητών.
Βασιλική: «Σίγουρα είναι και η προπονητική άποψη, αλλά τα αποτελέσματα μετρούν».
Ειρήνη: «Όταν ήρθαμε εδώ υπήρχαν άλλα δύο ντουέτα και η Ομοσπονδία μας είπε να συγκριθούμε και να συμμετέχουμε σε αγώνες».
-Έχετε επαφές όμως ακόμη με την Ελλάδα.
Βασιλική: «Κάθε καλοκαίρι, αν εξαιρέσουμε το 2018, ερχόμαστε στην Ελλάδα. Χριστούγεννα επίσης, εκτός από φέτος μετά από πέντε χρόνια».
Στρατιωτική υπηρεσία με… προπόνηση!
Οι Αυστριακοί όταν σας βλέπουν να εκπροσωπείτε τη χώρα, σας βλέπουν ως τις Ελληνίδες που εκπροσωπούν την Αυστρία, ή σας τα δικά τους άτομα και αποκλειστικά και μόνο ως μέλη της Εθνικής;
Άννα-Μαρία: «Έχει τύχει να πουν ότι έχουμε ρίζες από Ελλάδα…».
Βασιλική: «… Αλλά αυτό το αναφέρουν ως κάτι θετικό, ότι έχουμε έρθει για τον Αθλητισμό και στηρίζουμε την Αυστρία. Το βλέπουν και ως τιμή, καθώς είμαστε και μέλη του Στρατού».
-Η τοποθέτησή σας στον αυστριακό στρατό έγινε ως ένα ανταποδοτικό μέτρο λόγω της αθλητικής σας πορείας ή για να μπορείτε να αφοσιωθείτε στον Αθλητισμό;
Ειρήνη: «Η υπηρεσία μας είναι η προπόνηση».
Βασιλική: «Όταν σταματήσουμε τον Αθλητισμό βέβαια μπορούμε να παραμείνουμε αλλά θα πρέπει να περάσουμε την απαραίτητη εκπαίδευση».
Αυτό βέβαια δεν νομίζω ότι θα γινόταν στην Ελλάδα χωρίς να έχετε πάρει διάκριση πρώτα…
Άννα-Μαρία: «Η Ελλάδα έχει το καλό με τα μόρια για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Εδώ δεν βοηθούν καθόλου σ΄ αυτό».
Ειρήνη: «Εδώ σε αντιμετωπίζουν πλήρως ως μαθητή. Θυμόμαστε στην Ελλάδα και στο Γυμνάσιο που λέγαμε ότι βρισκόμαστε εκτός για αγώνες, και η αντιμετώπιση ήταν πιο χαλαρή».
Βασιλική: «Όταν ήμασταν 14 και πήγαμε στο Πανευρωπαϊκό Γυναικών, χάσαμε τέσσερα μαθήματα από τις εξετάσεις στο σχολείο και οι καθηγητές κοίταξαν πώς να δώσουμε όταν γυρίσαμε. Εδώ δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη».
Άννα-Μαρία: «Για εδώ ένα παράδειγμα, μία κολυμβήτρια αν δεν άλλαζε η ημερομηνία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος θα το έχανε γιατί έχει τελικές εξετάσεις»!
Ειρήνη: «Εδώ πρέπει να πετύχεις ποσοστό άνω του 60% για να πετύχεις».
-Αυτό όμως μοιάζει να είναι και η αξιοκρατία που επιζητούσατε…
Ειρήνη: «Σίγουρα, ναι».
-Τα παιδιά σας που θέλετε να ζήσουν;
Άννα-Μαρία: «Μάλλον Αυστρία. Αλλά ας μην λέμε μεγάλες κουβέντες.
Το χιόνι και οι πισίνες!
-Να πάμε λίγο στη σύγκριση των υποδομών, με τη σκέψη ότι η Αυστρία γενικότερα είναι μία «χειμερινή χώρα»….Φαντάζομαι βέβαια ότι βλέπετε και τι γίνεται στην Ελλάδα αυτές τις ημέρες!
Άννα-Μαρία: «Όταν πρωτοήρθαμε στην Αυστρία, την πρώτη χρονιά χιόνισε πάρα πολύ! Λέγαμε ότι δεν θα είχαμε σχολείο, και μόλις το είπαμε εδώ γύρισαν και απορούσαν με αυτά που λέγαμε»!
Ειρήνη: «Εδώ οι δρόμοι καθαρίζονται αμέσως».
Βασιλική: «Η ημέρα μας ξεκινά στις 6 το πρωί και ήδη όλα είναι πεντακάθαρα. Βέβαια, πάνω σ’ αυτό που έλεγα πριν ότι μας έλειπε η μητέρα μας, το ότι χιόνισε Οκτώβριο εδώ στην Αυστρία, ήταν ένα από τα στοιχεία που μας αποσπούσε κάπως την προσοχή».
-Για τις υποδομές λοιπόν…
Ειρήνη: «Στην Αυστρία αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι δεν έχουμε πισίνες! Εμείς ως εθνική ομάδα δεν έχουμε την ευκολία αυτή. Στην Ελλάδα όπου και να πας θα βρεις πισίνα».
Άννα-Μαρία: «Η Εθνική Ομάδα για παράδειγμα στην Ελλάδα έχει πισίνα».
Ειρήνη: «Εδώ πάλι, ακόμη και ως εθνική ομάδα έχουμε θέμα διαδρομών. Στη συγχρονισμένη χρειαζόμαστε χώρο, και όλη τη χρονιά προπονούμαστε σε δύο διαδρομές, που ούτε τα σωματεία στην Ελλάδα δεν προπονούνται μόνο σε δύο διαδρομές! Θέλαμε για παράδειγμα το καλοκαίρι να πάμε κάπου να προπονηθούμε, και μας είπαν ότι ήταν πιο εύκολο να πάμε ως σωματείο παρά ως Εθνική Ομάδα»!
-Αυτό πάντως που λέτε προκαλεί εντύπωση, γιατί στην Ελλάδα οι αθλητές μιλούν για συνθήκες όχι και τόσο καλές…
Βασιλική: «Γενικά, από θέμα ποιότητας, εγκαταστάσεων και καθαριότητας σίγουρα δεν συγκρίνεται η Αυστρία».
Άννα-Μαρία: «Απλά είναι σημαντικό το ζήτημα των διαδρομών γιατί παίρνεις βαθμολογία γι’ αυτό, γιατί είναι σαν προπόνηση στο νερό. Καμία σχέση πάντως οι εγκαταστάσεις με τις ελληνικές».
Ραντεβού στις μεγάλες διοργανώσεις
Τώρα, επόμενος αθλητικός στόχος;
Βασιλική: «Λένε ότι θα αναβληθεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αν και η FINA δεν έχει βγάλει ακόμη ανακοίνωση. Αν δεν γίνει τον ερχόμενο Μάιο λένε ότι θα μεταφερθεί για το καλοκαίρι του 2023. Αν όντως ισχύει αυτό, τότε ήδη κοιτούμε το Πανευρωπαϊκό, τον ερχόμενο Αύγουστο στη Ρώμη.
-Θα θέλατε να ζήσετε την εμπειρία της συμμετοχής μίας μεγάλης διεθνούς οργάνωσης στην Ελλάδα;
Όλες μαζί: «Ναι»!
Ειρήνη: «Θα έχουμε και κοινό!
Άννα-Μαρία: «Όντως είχαμε και το κοινό μας, αλλά και το ΟΑΚΑ όπως το ανακαίνισαν και έχει γίνει πάρα πολύ ωραίο κολυμβητήριο, θα ήταν πολύ ωραία, γιατί έχουμε και αναμνήσεις από εκεί.
-Θα θέλατε ένα μετάλλιο μέσα στην Ελλάδα;
Ειρήνη: «Αν είναι για μετάλλιο, όπου και να το πάρω καλά θα είναι!
-Να το θέσω λίγο αλλιώς: Μήπως θα το ήθελες και για λόγους «εκδίκησης»;
Άννα-Μαρία: «Όχι για «εκδίκηση»».
Βασιλική: «Η δικαίωσή μας από τη στιγμή που φύγαμε ήδη έχει έρθει εδώ και χρόνια. Για εμάς έχει κλείσει αυτό το κεφάλαιο».
Άννα-Μαρία: «Παίρνουμε μηνύματα από την Ελλάδα που μας στηρίζουν και χαιρόμαστε γι’ αυτό».
-Πώς να κλείσουμε λοιπόν την επικοινωνία μας;
Όλες μαζί: «Με φιλιά στον Βόλο»!
