O Στέφανος Τσιτσιπάς πήρε την πρόκριση στον τρίτο γύρο του τουρνουά στο Σινσινάτι και αμέσως μετά μίλησε στο Tennis Channel.
Στη συνέντευξη, πέρα από το πώς έφτασε στη νίκη, μίλησε εκ νέου για πολλή ώρα για τη συνεργασία με τον πατέρα του. Ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας αποθέωσε τον Απόστολο Τσιτσιπά και τον χαρακτήρισε σπουδαίο.
Στη συνέχεια εξήγησε τι άλλαξε στο δεύτερο σετ και έφτασε άνετα στην κατάκτησή του: «Βρήκα τη θέση μου στην επιστροφή. Άρχισα να βρίσκω τον ρυθμό στις επιστροφές μου. Νιώθω ότι στην αρχή ήμουν λίγο εκτός ρυθμού. Έτσι, η αυτοπεποίθηση άρχισε να ανεβαίνει και ένιωθα όλο και καλύτερα όσο προχωρούσε το ματς. Και τότε άρχισαν να βγαίνουν οι επιστροφές. Ένιωθα ότι μπορούσα να χτυπήσω ελεύθερα, να νιώσω το βάθος του γηπέδου, να αισθανθώ την κατεύθυνση που ήθελα να παίξω. Αυτό σίγουρα μου επέτρεψε να πάω για πιο δυνατά χτυπήματα και να είμαι πιο τολμηρός όταν είχε σημασία. Νομίζω ότι τελείωσα τον αγώνα πολύ καλά».
Αναφέρθηκε και στη δουλειά που έχουν κάνει τις πρώτες μέρες της εκ νέου συνεργασίας τους: «Έχουμε ρίξει πολλή δουλειά. Περάσαμε τουλάχιστον τρεις με τέσσερις μέρες προπονώντας στο Τορόντο μετά την ήττα μου, κάτι που δεν είναι συνηθισμένο. Συνήθως προσπαθούμε να βρούμε την πρώτη πτήση για τον επόμενο προορισμό, αλλά απολαύσαμε τον χρόνο μας εκεί. Νιώθω ότι υπήρξε πολύ δέσιμο ανάμεσά μας, ανεξάρτητα από το αν κέρδισα ή όχι. Νιώθω ότι καταφέραμε να έχουμε μερικές στιγμές στο γήπεδο μαζί, όπου μπορούμε να επικοινωνήσουμε για το τι νιώθουμε άβολο, τι μπορούμε να βελτιώσουμε.
Η αφοσίωση και η αποφασιστικότητα του πατέρα μου… Δεν νομίζω ότι έχω δουλέψει ποτέ με άνθρωπο που να είναι τόσο αποφασισμένος και τόσο πρόθυμος να περάσει αμέτρητες ώρες στο γήπεδο, για να έχουμε το σωστό αποτέλεσμα. Και αυτό με εμπνέει, γιατί μου δείχνει ότι θα κάνει τα πάντα για μένα, είτε για να πετύχω είτε για να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Και αυτό με γεμίζει. Όταν βλέπω έναν άνθρωπο σαν κι αυτόν που κυριολεκτικά δίνει την ψυχή και όλη του την ενέργεια, για να πάρω το μέγιστο από αυτό, πραγματικά με αγγίζει βαθιά. Το θεωρώ πολύ σημαντικό».
Και κατέληξε: «Δεν έχουμε περάσει πολύ χρόνο στο γήπεδο τον τελευταίο χρόνο. Ήταν κυρίως ο πατέρας μου, κυρίως ως πατρική φιγούρα. Και δεν θα το κρύψω, μου είχε λείψει. Μου είχε λείψει και το συνειδητοποιώ όσο περισσότερο χρόνο περνάμε στο γήπεδο. Κάθε φορά καταλαβαίνω και περισσότερο ότι το χρειαζόμουν εδώ και πολύ καιρό».
