Ο Σουηδός δημοσιογράφος Όλοφ Λουντ, στον οποίο έγιναν οι αποκαλύψεις του Ντάνιελ Σούντγκρεν περί στημένων αγώνων πέρυσι ανάμεσα σε ΝΠΣ Βόλος και Πανσερραϊκό, μιλάει για όσα του είπε ο Σουηδός δεξιός μπακ, ξεκαθαρίζοντας πως ήταν σαφής ότι θα πει την αλήθεια αν τον καλέσει η ελληνική Λίγκα.
Σε άρθρο του στο «Fotbollskanalen» ο Όλοφ Λουντ, που πήρε τη συνέντευξη στο podcast του από τον πρώην παίκτη του ΝΠΣ Βόλος αναφέρει μάλιστα ότι η αποκάλυψη του Σούντγκρεν προέκυψε κάπως… τυχαία, αφού δεν είχε ο ίδιος κάποια συγκεκριμένη πληροφόρηση, ούτε είχαν συνεννοηθεί μεταξύ τους νωρίτερα να ειπωθεί κάτι τέτοιο.
Το πλήρες άρθρο (ΕΔΩ η αρχική έκδοση στα σουηδικά) αναφέρει τα εξής:
«Η συνέντευξη podcast της Δευτέρας με τον Ντάνιελ Σούντγκρεν έχει ταράξει την Ελλάδα. Οι πληροφορίες του, ότι η ομάδα του Βόλου συμμετείχε σε δύο αγώνες όπου το αποτέλεσμα είχε προσυμφωνηθεί εκ των προτέρων από τα υψηλόβαθμα στελέχη των δύο συλλόγων, ώστε να παραμείνουν στην πρώτη κατηγορία, είναι φυσικά εκρηκτικής σημασίας για τη χώρα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, και οι αντιδράσεις — από εκείνους που προσπαθούν να υπερασπιστούν την ακεραιότητα του αθλήματος και από εκείνους που θέλουν να προστατέψουν τον σύλλογό τους — είναι ανάλογες.
Είναι ξεκάθαρο πως η μαρτυρία του Σούντγκρεν ανοίγει την πόρτα σε αυτό που πολλοί υποψιάζονται αλλά δεν μπορούν να γνωρίζουν ή να αποδείξουν: ότι τα αποτελέσματα «κανονίζονται». Πολλές φορές έχω ακούσει τέτοιες ιστορίες εκτός καταγραφής από παίκτες ή παράγοντες, καθώς το όφελος από το να τις αποκαλύψει κανείς είναι μικρό, ενώ οι κίνδυνοι, δυστυχώς, πολύ μεγαλύτεροι. Γι’ αυτό σχεδόν πάντα όλα σταματούν εκεί, χωρίς να μπορεί να υπάρξει συνέχεια.
Ήταν την Τετάρτη που κάθισα με τον Ντάνιελ Σούντγκρεν για μια συνέντευξη στο podcast. Καθόμασταν στο Μουσείο Ποδοσφαίρου του Degerfors, μια βολή από το Stora Valla (σ.σ. το γήπεδο της Degerfors), και ήμασταν περιτριγυρισμένοι από αναμνήσεις της ιστορίας του σουηδικού ποδοσφαίρου. Πολλοί γίγαντες του αθλήματος έχουν δεσμούς με αυτή τη βιομηχανική πόλη στη Βαρμλανδία: από τον Gunnar Nordahl, μέσω των Tord Grip, “Svennis” (Sven-Göran Eriksson), Ralf Edström, έως σύγχρονες μορφές όπως Ola Toivonen και Olof Mellberg.
Ο λόγος του ενδιαφέροντός μου να τον συναντήσω ήταν η ηρωική νίκη του Degerfors επί της Öster λίγες ημέρες νωρίτερα, που ξαφνικά έδωσε στην ομάδα ελπίδες για συμμετοχή στην Allsvenskan (σ.σ. η ανώτατη επαγγελματική κατηγορία ποδοσφαίρου της Σουηδίας) και το 2026. Κάτι που φαινόταν αδύνατο για καιρό αυτή τη σεζόν, αλλά η αντεπίθεση του φθινοπώρου ήταν εντυπωσιακή.
Φυσικά, ο Σούντγκρεν γνωρίζει καλά τον σύλλογο, αφού εκεί έκανε το αγωνιστικό του «ξεπέταγμα» πριν από 12–13 χρόνια, προτού περάσει στην AIK, αγωνιστεί στο εξωτερικό και φτάσει έως και στην εθνική ομάδα.
Το περασμένο καλοκαίρι επέστρεψε στον Degerfors, αφού οι οπαδοί υποστήριξαν τη μεταγραφή του με εκστρατεία Swish (σ.σ. πλατφόρμα δωρεών). Παρότι ο Σούντγκρεν έχει φυσικά στενούς δεσμούς με τη μητρική του ομάδα AIK, όπου ο πατέρας του Gary ήταν ένας από τους «χρυσούς ήρωες» του 1992, έχει και μια δυνατή σχέση με την εργατική ομάδα του Degerfors.
Προσθέστε σε αυτό ότι από την επιστροφή του είχε μιλήσει ανοιχτά για το ότι δεν ήταν όλα ρόδινα στα αποδυτήρια.
Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα: «Έχουμε 18-19χρονους στην ομάδα που νομίζουν ότι θα βρουν επαγγελματικά συμβόλαια μέσα στα κουτιά των κορν φλέικς…» — φράση που είπε μετά από ήττα με την ουραγό IFK Värnamo και που είχε προκαλέσει αντιδράσεις.
Το ότι η Degerfors είχε επανέλθει δυναμικά, ότι ο Σούντγκρεν είχε εμπειρία από το Ισραήλ, αλλά και τη σύνδεσή του με την AIK, με την οποία προπονούνταν μόλις το καλοκαίρι του 2024, έκανε τη συνέντευξη ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.
Δεν γνωρίζεις σχεδόν ποτέ τι μπορεί να προκύψει από μια συνέντευξη podcast διάρκειας περίπου μιας ώρας, και εγώ δεν είχα συναντήσει συχνά τον Σούντγκρεν. Το πλεονέκτημα αυτής της μορφής είναι ότι και ο δημοσιογράφος έχει χρόνο να εμβαθύνει και ο συνεντευξιαζόμενος να αναπτύξει τις απαντήσεις του.
Είχα εξηγήσει στον υπεύθυνο Τύπου της Degerfors ότι η συνέντευξη θα δημοσιευόταν τη Δευτέρα, ενόψει του κρίσιμου αγώνα με τη Hammarby. Έτσι εργάζομαι από τότε που ξεκίνησα το podcast το 2014 — προσπαθώντας να είμαι όσο πιο επίκαιρος γίνεται, αν και αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.
Είναι όμως πάντα δύσκολο να παίρνεις συνέντευξη από κάποιον που θα παίξει μέσα στο Σαββατοκύριακο, λίγο πριν τη δημοσίευση. Ο στόχος είναι η σύνδεση της συνέντευξης με κάποιο γεγονός τη Δευτέρα ή μέσα στην εβδομάδα που αφορά το πρόσωπο.
Η ερώτηση που οδήγησε στη μαρτυρία του για στημένους αγώνες, ξεκίνησε από το πώς ήταν η μετάβασή του από την AIK και το Karlberg στο να παίζει στον Άρη και να αντιμετωπίζει μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα, δεδομένου ότι πολλοί έχουν περιγράψει τη Super League ως ιδιαίτερη, όσον αφορά τους διαιτητές και άλλα. Ο Μάρκους Μπεργκ είναι ένας από όσους έχουν μιλήσει σχετικά, μετά τα χρόνια του στον Παναθηναϊκό.
Αυτό οδήγησε τον Σούντγκρεν να ανοιχτεί για όσα συνέβησαν στον Βόλο: «Δύσκολα μπορώ καν να το αναφέρω… Στα αποδυτήρια, πριν από τον αγώνα, άκουγες φράσεις όπως ‘σήμερα δεν θα πάρεις την μπάλα’ ή ‘σήμερα αυτός κι αυτός θα πέσουν στην περιοχή κι εμείς θα πάρουμε το πέναλτι’».
Ήταν φανερό ότι αυτές οι εμπειρίες τον είχαν συγκλονίσει και ότι είχε νιώσει άσχημα που συμμετείχε σε κάτι τέτοιο. Ο Σούντγκρεν παραδέχθηκε με ειλικρίνεια πως δεν μπορούσες να ανοίξεις το στόμα σου απέναντι σε αυτούς που αποφάσιζαν.
Έπρεπε να ελέγξω τα όσα είπε και να δω αν συνέπιπταν με τα πραγματικά γεγονότα — και ήταν όντως εντυπωσιακό να διαπιστώσω ότι ο Βόλος και ο Πανσερραϊκός είχαν παίξει μεταξύ τους στη σειρά των play-out, κερδίζοντας ο καθένας από έναν αγώνα με 3-0.
Ακριβώς όπως είχε περιγράψει ο Σούντγκρεν, συμμετέχοντας ο ίδιος — στη μία αναμέτρηση ως βασικός και στην άλλη ως αλλαγή. Ήταν επίσης ξεκάθαρος ότι αν η ελληνική λίγκα τον καλέσει, θα πει την αλήθεια.
Ο Βόλος αντέδρασε σκληρά, ανακοινώνοντας ότι κινεί ήδη νομική διαδικασία, και έκλεισε την ελληνική ανακοίνωσή του με τη φράση: «Σούντγκρεν, shame on you» (Ντροπή σου, Σούντγκρεν).
Πρόκειται για έναν σύλλογο του οποίου ο πρόεδρος, Αχιλλέας Μπέος — που έχει διατελέσει και δήμαρχος Βόλου — έχει βρεθεί πολλές φορές στα πρωτοσέλιδα για θέματα που κυμαίνονται από ρατσιστικά σχόλια μέχρι ποινικές υποθέσεις για στημένους αγώνες.
Ο Βόλος έχει στο παρελθόν υποστεί αφαίρεση βαθμών, υποβιβασμό, αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (σ.σ. προφανώς ο Σουηδός δημοσιογράφος συγχέει τον ΝΠΣ Βόλος με τον Ολυμπιακό Βόλου λόγω της παρουσίας Μπέου), ενώ ο ίδιος ο Μπέος έχει δικαστεί για απόπειρα χειραγώγησης αγώνων. Τελικά κρίθηκε ένοχος για απόπειρα δωροδοκίας διαιτητή, αλλά έλαβε αναστολή της ποινής.
Κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει ότι τώρα είναι αργά για τον Σούντγκρεν να μιλήσει. Όμως μπορεί κανείς να κατανοήσει την ανθρώπινη πλευρά του να μην πας κόντρα σε μια ομάδα, ειδικά μέσα σε ένα περιβάλλον όπου δεν αισθάνεσαι ασφαλής.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η κουλτούρα σιωπής έχει ως αποτέλεσμα τέτοιες ιστορίες να μένουν μέσα στα στενά όρια της οικογένειας ή των φίλων ή να λέγονται μόνο «off the record» σε έναν δημοσιογράφο. Ο φόβος είναι εκεί, φυσικά.
Ο Ντάνιοελ Σούντγκρεν αξίζει επαίνους για το θάρρος του να σπάσει αυτή τη σιωπή. Στάθηκε επίσης σταθερός όταν η SVT (σ.σ. ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός της Σουηδίας) τον ρώτησε μετά το 1-1 με τη Hammarby (όπου ο ίδιος έκανε την ασίστ για την ισοφάριση της Degerfors) και είπε ότι απλώς είπε την αλήθεια.
Υπάρχει δύναμη στο να μπορείς να χειριστείς μια τέτοια κατάσταση ως έμπειρος ποδοσφαιριστής, με χρόνια στην AIK και εμπειρία από χώρες όπως η Ελλάδα και το Ισραήλ.
Θα ήταν ευχής έργον αν το σουηδικό ποδόσφαιρο αξιοποιούσε κάποιον σαν αυτόν — που τολμά να δείχνει ευάλωτος, να μιλά για το άγχος και τη δυσφορία που βίωσε, και έχει το θάρρος να περιγράψει τι πραγματικά συνέβη.
Παίκτες σαν αυτόν θα έπρεπε να συναντούν νέους ποδοσφαιριστές που ονειρεύονται καριέρα επαγγελματία, ώστε να γνωρίζουν και τις σκοτεινές πλευρές που μόνο κάποιος που τις έχει ζήσει μπορεί να περιγράψει.
Μου άρεσε επίσης ο τρόπος που ο προπονητής της Degerfors, Henok Goitom, χειρίστηκε τις ερωτήσεις σχετικά με το αν οι τίτλοι των εφημερίδων είχαν επηρεάσει την ομάδα πριν τον αγώνα. «Ίσως να υπήρχε καλύτερη χρονική στιγμή, αλλά σπάνια υπάρχει “καλή” χρονική στιγμή στη ζωή. Μερικές φορές πρέπει απλώς να διαχειριστείς αυτό που υπάρχει και να το αντιμετωπίσεις μετά τον αγώνα. Αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι ο τίτλος εδώ — ο τίτλος πρέπει να είναι ότι είχε το θάρρος να μιλήσει και ότι δέχεται στήριξη» είπε ο Goitom στην εφημερίδα Aftonbladet».
