Την κάλυψη των μεγάλων κενών γιατρών στα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας της Θεσσαλίας, που αναφέρονται εκτενώς σε ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα Vima.gr (30-7-2014), ζητά με αναφορά του στη Βουλή ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Πάρις Μουτσινάς.
Στην αναφορά του προς τον υπουργό Υγείας επισημαίνει ότι στο Νομό Μαγνησίας οι ελλείψεις ιατρών βασικών ειδικοτήτων είναι περισσότερες από κάθε άλλη φορά, σε μια καλοκαιρινή περίοδο που ο πληθυσμός αυξάνεται κατά πολύ λόγω του τουρισμού.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα «στο Νοσοκομείο Βόλου δεν λειτουργούν Πνευμονολογική Κλινική, Τμήμα Μαγνητικής Τομογραφίας, ο Αξονικός Τομογράφος, ενώ δεν υπάρχει ενδοκρινολόγος. Στα εργαστήρια του νοσοκομείου παραμένουν οι μισοί γιατροί. Στην Αιμοδοσία – Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας βρίσκονται μόνο ένας αιματολόγος και ένας επικουρικός, ο οποίος αναμένεται να αποχωρήσει. Στο Παιδιατρικό από τους 16 ειδικούς παιδιάτρους στον Νομό Μαγνησίας έμειναν μόνο δύο στο νοσοκομείο και ένας στο Κέντρο Υγείας Σκιάθου. Αντίστοιχα και στο Ψυχιατρικό από έξι ειδικούς ψυχιάτρους έμεινε μόνο ένας, ενώ στο ΩΡΛ από πέντε ειδικούς έμεινε μόνον ένας (αποχωρούν οι δύο επικουρικοί). Ίδια κατάσταση και στο Οφθαλμολογικό, καθώς από πέντε ειδικούς έμεινε ένας (αποχωρεί ένας επικουρικός) αλλά και στο Μικροβιολογικό – Βιοπαθολογίας, αφού από τους τέσσερις ειδικούς έμειναν οι δύο. Στο Γαστρεντερολογικό εργάζονται μόνο δύο επικουρικοί, εκ των οποίων ο ένας αναμένεται να αποχωρήσει. Στο Νευροχειρουργικό υπάρχουν δύο ειδικοί γιατροί.»
Ο κ. Μουτσινάς ζητά από την κυβέρνηση να σταματήσει επιτέλους να στέλνει τους οικονομικά εξουθενωμένους πολίτες στην ιδιωτική υγεία πληρώνοντας σημαντικά ποσά από την τσέπη τους και αντί των συνηθισμένων εξαγγελιών και των ψεύτικων υποσχέσεων, να προχωρήσει άμεσα στην κάλυψη όλων των ελλείψεων του ιατρικού προσωπικού στη Μαγνησία και στη Θεσσαλία γενικότερα.
Η εφαρμογή των διαγνωστικών και θεραπευτικών πρωτοκόλλων, η ηλεκτρονική κάρτα υγείας, η online ηλεκτρονική διασύνδεση, η παρακολούθηση των υπηρεσιών υγείας, ο εκσυγχρονισμός του εθνικού συστήματος υγείας, κ.λ.π. πρέπει να γίνουν άμεσα για να πετύχουμε ποιοτικότερη και καλύτερη περίθαλψη των ασθενών.
«Αβάστακτη η συμμετοχή που καταβάλλουν οι ασθενείς για τα φάρμακά τους»
Ο ανεξάρτητος βουλευτής Μαγνησίας Πάρις Μουτσινάς, κατέθεσε την παρακάτω ερώτηση προς τους Υπουργούς 1. Υγείας, 2.Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, 3.Οικονομικών :
Την ίδια στιγμή που η συγκυβέρνηση πανηγυρίζει για την μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 3 δις ευρώ, οι Έλληνες πολίτες πληρώνουν πανάκριβα τα φάρμακά τους σε σύγκριση πάντα με την προ μνημονίου εποχή.
Παρότι τα εισοδήματα των περισσοτέρων Ελλήνων περιορίσθηκαν ή πολλές φορές μηδενίσθηκαν, η συμμετοχή τους στο κόστος των φαρμάκων αυξήθηκε από 12,8% το 2012 σε 24,4% τον Δεκέμβριο του 2013.
Οι ασφαλισμένοι καταβάλλουν 24,4% συμμετοχή σε πολλά φάρμακα, πληρώνουν ένα ευρώ ανά συνταγή, καθώς και ολόκληρη τη διαφορά μεταξύ της ασφαλιστικής τιμής (της τιμής που πληρώνει ο ΕΟΠΥ) και της λιανικής τιμής, με αποτέλεσμα η συμμετοχή των ασφαλισμένων να εκτινάσσεται πολύ πάνω από το 24,4%.
Είναι χαρακτηριστικές αυτής της τάσης ανόδου, οι περιπτώσεις φαρμάκων με ενδείξεις για νευροπαθητικούς πόνους ή αγχώδεις διαταραχές. Για κάποια τέτοια φάρμακα ευρείας κατανάλωσης, πριν το μνημόνιο η συμμετοχή άγγιζε το 25%, και σήμερα έχει εκτιναχθεί στο 79%. Ομοίως, για φάρμακα με ένδειξη για δυσλιπιδαιμία η συμμετοχή από 25,6%, έφθασε τον Ιούλιο του 2014 το 79%.
Και σαν μην έφθανε αυτό, η οικονομική αφαίμαξη και η ταλαιπωρία των ασθενών για να γράψουν τα φάρμακά τους κάθε μήνα αυξάνεται όλο και περισσότερο, αφού αναγκάζονται πλέον να απευθύνονται σε ιδιώτη ιατρό. Οι συμβεβλημένοι γιατροί από τις πρώτες ημέρες του μήνα είναι κλεισμένοι και αδυνατούν να συνταγογραφήσουν. Δηλαδή, ένα ζευγάρι συνταξιούχων καταβάλλει τουλάχιστον 20 ευρώ κάθε μήνα στον ιδιώτη ιατρό, κάτι που δεν ίσχυε μέχρι πρότινος.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί, 1.Εξετάζεται το ενδεχόμενο μείωσης της συμμετοχής των ασθενών στην τιμή αγοράς των φαρμάκων ;
2.Πως δικαιολογείται το γεγονός της κατακόρυφης αύξησης της συμμετοχής του ασθενούς ακόμα και σε ποσοστά που πολλές φορές αγγίζουν το 80%;
3.Πως θεωρούν ότι μπορούν να ανταποκριθούν οι ασθενείς στις απαιτήσεις συμμετοχής και μάλιστα σε τέτοια ποσοστά, όταν τα εισοδήματά τους έχουν μειωθεί δραματικά και ειδικότερα οι 3.795.100 πολίτες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ;
