Με μεγάλη αγωνία και έκδηλη ανησυχία παρακολουθούν οι ελαιοπαραγωγοί στην περιοχή του Πτελεού τη φετινή παραγωγή των ελαιοδέντρων τους να πλήττεται από το δάκο. Παρατηρούνται υψηλά ποσοστά προσβολής των δέντρων και η ζημιά που προκαλείται στις βρώσιμες ελιές είναι σημαντική ως προς την ποσότητα αλλά και την ποιότητα.
Όπως αναφέρει σε γραπτή ανακοίνωσή του, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Αγροτικού Ελαιουργικού Συν/σμού Πτελεού, Γεώργιος Ευαγγ.Κεχαγιάς, «όλοι γνωρίζουμε ότι αν η ζημιά γίνει μέχρι τον Αύγουστο και οι καρποί πέσουν, το δέντρο μπορεί να αναπληρώσει μόνο το 10% των πεσμένων καρπών με αύξηση του βάρους και της περιεκτικότητας σε λάδι.
Στις λαδολιές η οξύτητα αυξάνεται δύο έως τέσσερις φορές, λόγω των οπών που δημιουργούνται από την έξοδο της νύμφης, σε σχέση με τους απρόσβλητους καρπούς, αφού η έκθεση στον ατμοσφαιρικό αέρα ευνοεί την οξείδωση.
Προβαίνουμε σήμερα σε αυτή τη διαμαρτυρία μετά από προφορικές καταγγελίες στον Αγροτικό Ελαιουργικό Συν/σμό Πτελεού των ελαιοπαραγωγών της περιοχής μας ότι η ζημιά που έχει προκληθεί στα δέντρα τους είναι σε ποσοστό 60-70% της παραγωγής !
Κατά την περσινή σύσκεψη με τον Υπεύθυνο για το νομό Μαγνησίας της Ομάδας Διαχείρισης του Προγράμματος Δακοκτονίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας , ενημερώσαμε για το θετικό αποτέλεσμα που είχε η εφαρμογή των δολωματικών ψεκασμών κατά την περσινή περίοδο καθώς οι παραγωγοί της περιοχής μας κατάφεραν να πάρουν 500 τόνους περίπου ελαιών (αγγουράκι) και εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο. Και το αποτέλεσμα αυτό επήλθε χάριν στον περιορισμό του δάκου και με τη χρήση μόνο 5 τροχοφόρων και 15 εργατών.
Επανειλημμένα ενημερώσαμε τον Υπεύθυνο της Περιφέρειας ότι ο τρόπος δακοκτονίας που επιλέχθηκε κατά τη φετινή περίοδο αφορά μια πεπαλαιωμένη, μη αποτελεσματική εφαρμογή για την κάλυψη του καρπού και εντελώς ζημιογόνα.
Επιπλέον η χρήση πεζοπόρων συνεργείων και επιπλέον τροχοφόρων καθώς και η απασχόληση 50 εργατών περίπου είναι εξαιρετικά δαπανηρή και όπως αποδεικνύεται δεν προσδίδει καμία επιπλέον αξία στην αποτελεσματικότητα του έργου .
Σε μια περιοχή που παράγει εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο (extra παρθένο)-πολύ χαμηλής οξύτητας (0,1-0,3) και μεγάλες ποσότητες βρώσιμης ελιάς, σε μια περιοχή που η οικονομία της βασίζεται κατά 90% στην ελαιοπαραγωγή , οι ελαιοπαραγωγοί είναι φοβερά ανήσυχοι καθώς βλέπουν τη φετινή παραγωγή να καταστρέφεται και ανησυχούν ότι δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα έσοδα για τη διαβίωσή τους μέχρι την επόμενη συγκομιδή αλλά ούτε καν τα έξοδα που απαιτούνται στο διάστημα που ακολουθεί για την καλλιέργεια των κτημάτων τους (κλάδεμα,ψεκασμούς,εργατικά κ.α.). Τι μέλλει γενέσθαι; Πιστεύουμε ότι η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να επέμβει και να δώσει λύσεις στο πρόβλημα».
