Μέσα σ’ ένα Εθνικό περιβάλλον καλπάζουσας και στοχευμένα ανεξέλεγκτης ακρίβειας, με μισθούς πείνας και συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους, με αμοιβές βέβαιης αδυναμίας επιβίωσης για τους αυτοαπασχολούμενους και με συντάξεις εξαθλίωσης, καλείται ο λαός μας να ψηφίσει σ’ ένα περίπου μήνα στις ευρωεκλογές.
Η βίαιη ανατροπή του παραγωγικού αντικειμένου για τους αγρότες με την ταυτόχρονη επίκληση μιας «πράσινης» οικονομίας που διακωμωδεί ακόμα και την έννοια των λέξεων, προστιθέμενη στην διαρκώς αυξανόμενη ιδιωτικοποίηση Υπηρεσιών και Δομών ( Νοσοκομεία- Πανεπιστήμια κλπ), στα ατιμώρητα εγκλήματα στο Μάτι και στα Τέμπη και με την κρατική καταστολή να δυναμώνει επικίνδυνα, συμπληρώνουν το σκηνικό των ευρωεκλογών σε εθνικό επίπεδο.
Την ίδια στιγμή οι ευρωεκλογές διεξάγονται σε μια Ευρώπη που θεσμικά η πολιτική που σχεδιάζει και υλοποιεί είναι από την ίδρυσή της προσανατολισμένη στην με κάθε τρόπο μεγιστοποίηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου που θρέφει και θρέφεται από την γραφειοκρατία αναγνωρίζοντας αυτή ως δομικό στοιχείο της ύπαρξής της, με βαθύτερο στόχο την εξυπηρέτηση μεγάλων συμφερόντων, τον απόλυτο έλεγχο των αποφάσεων που καταργούν ουσιαστικά τις εθνικές νομοθεσίες αλλά και την ισχυροποίηση των πάντα πρόθυμων golden boys που τον πολίτη, τον εργαζόμενο και τον επιστήμονα τον αποδέχεται μόνο ως ένα αναλώσιμο εξάρτημα μηχανής στον μηχανισμό των ενδοκαπιταλιστικών οικονομικών και πολεμικών ανταγωνισμών (Ουκρανία ) που η επιλογή των απαιτούμενων έργων υποδομής (πλημμύρες – πυρκαγιές -οδικό σύστημα κλπ) προσδιορίζεται μονοσήμαντα από την λογική του κόστους-οφέλους μόνο για την διευκόλυνση των μεγάλων οικονομικών παραγόντων αλλά και την εξυπηρέτηση μικρότερων ιδιωτικών που κάθε μέρα που περνά φασιστικοποιείται όλο και περισσότερο που αποκρύπτοντας την αλήθεια στηρίζει και καλλιεργεί την πολιτική των «δυο άκρων», εξισώνοντας τον φασισμό με τα εκατομμύρια κομμουνιστών, αριστερών και κοινωνικών πρωτοποριών που επέλεξαν να θυσιαστούν για πανανθρώπινα ιδανικά και δικαιώματα που στοχεύει στην με κάθε τρόπο εξαφάνιση και του τελευταίου θύλακα αντίστασης στις ορέξεις της Ε.Ε που είναι η Κομμουνιστική και Κινηματική Αριστερά που κλείνει επιμελώς και εγκληματικά τα μάτια της στην γενοκτονία που συντελείται στην Παλαιστινιακή περιοχή της Μέσης Ανατολής που μακράν τέλος απέχει της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των λαών της.
Απέναντι στην πολιτική αυτή καθήκον του λαού είναι η συμπόρευση μ΄ εκείνες τις συλλογικότητες που αντιστέκονται και υπερασπίζονται τα δικαιώματα του. Ο πραγματικός στόχος είναι η ανατροπή της ζοφερής πραγματικότητας σε Εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο προς όφελος των λαών και των εργαζομένων κι όχι των «αφεντικών».
Κι αυτό μπορεί να γίνει από τα «κάτω» και με συμπορεύσεις προς συγκρότηση μιας άλλης κοινωνικής και πολιτικής πρότασης, μιας άλλης δυναμικής,
που συνδιαμορφώνει ένα διαφορετικό παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, που προτείνει έναν αλληλέγγυο κοινωνικό μετασχηματισμό με ισχυρές Δημόσιες Υπηρεσίες και Δομές που αντιπροτείνει τη λογική οφέλους για τον λαό που αναδεικνύει αρχές, αξίες και τρόπο σκέψης που τεκμηριώνουν κάθε φορά όλο και πιο δυνατά πως «Μόνο ο λαός σώζει τον λαό».
Ισχυρή πολιτική δύναμη και μια από τις βασικές μήτρες κυοφορίας μιας τέτοιας πολιτικής και δημιουργίας μιας ανάλογης συνείδησης στον χώρο της Αριστεράς είναι το ΚΚΕ. Η συγκρότηση ενός μετώπου που θα συνδιαμορφώσει τα παραπάνω είναι κάτι περισσότερο από επιβεβλημένη. Η δράση των δυνάμεων του Κομμουνιστικού Κινήματος έρχεται ν’ αποδείξει πως η «πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών δυνάμεων σε Εθνικό, Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο επίπεδο» δεν είναι πρόταση κενή περιεχομένου ούτε μια αφηρημένη περιγραφή. Το ΚΚΕ έχει επαρκώς αποδείξει πως είναι η πολιτική δύναμη που διδαχθείσα από την ιστορία των κατακτήσεων μα και των υποχωρήσεων αλλά και των στρεβλώσεων, μπορεί να συγκροτήσει τον ισχυρό πόλο ανατροπής της σημερινής αντιλαϊκής πραγματικότητας.
Γι’ αυτό και συμπορεύομαι μ’ εκείνες τις δυνάμεις του λαού που ταξικά σκέφτονται και λειτουργούν, με την όποια μορφή απαιτεί η κάθε ιστορική εποχή, που δεν υποτάσσονται σε εντολές Τραπεζιτών και Πολυεθνικών και δεν καταλαβαίνουν από ψεύτικα προτάγματα και διλλήματα ούτε σκύβουν το κεφάλι μπροστά στον «αγά». Που κερδίζουν κάθε μέρα και ένα μέτρο ζωής.
Με την Αριστερά λοιπόν και το ΚΚΕ στην κάλπη των Ευρωεκλογών
για ένα διεθνιστικό μέλλον του λαού μας
σε μια Ευρώπη με Ειρήνη, Συνεργασία και Σοσιαλισμό κι όχι στην Ε.Ε των πολέμων,
με τους εργαζόμενους στην πρωτοπορία.
Κώστας Δ. Γαργάλας (Πολιτικός Μηχανικός)
Δημοτικός Σύμβουλος της ΛΑΣ Βόλου
Μέλος Δ.Ε ΤΕΕ Μαγνησίας
