Ανακοίνωση με αφορμή τα προβλήματα από την κακοκαιρία στο Δήμο Ζαγοράς Μουρεσίου εξέδωσε η Λαϊκή Συσπείρωση. Όπως τονίζει «Στον ήδη κηρυγμένο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης Δήμο Ζαγοράς Μουρεσίου από τις βροχοπτώσεις του Φλεβάρη 2018, ήρθαν να προστεθούν οι καταστροφές από την τελευταία βροχή της 31.10.2019 και να αναδείξουν με τον πιο τραγικό τρόπο την πλήρη απουσία σχεδιασμού και θωράκισης από την πλευρά της πολιτείας.
Η κατάσταση στο Δήμο Ζαγοράς Μουρεσίου είναι τραγική. Πλέον είναι διάσπαρτος ο φόβος σε όλα τα νοικοκυριά, ότι με την επόμενη βροχή θα καταστραφούν και νέα σπίτια, δρόμοι, θα προστεθούν νέα εμπόδια επιβίωσης, νέα εμπόδια στην προσπάθεια καλλιέργειας της γης, αλλά και στην τουριστική υποδομή με πλήθος καταστροφών και αδυναμία πρόσβασης σε παραλίες.
Η πλήρη απουσία αντιπλημμυρικής θωράκισης, σχεδιασμού και υλοποίησης των απαραίτητων έργων από την πλευρά της Δημοτικής Αρχής αλλά και της Περιφέρειας Θεσσαλίας διαχρονικά, έχουν μετατρέψει την περιοχή μας σε βομβαρδισμένο τοπίο.
Η παντελής απουσία συντήρησης του εθνικού κυκλώματος Πηλίου, η ανύπαρκτη αποκατάσταση παλαιών τμημάτων που είχαν παρουσιάσει βλάβες εδώ και είκοσι τουλάχιστον χρόνια, έχουν μετατρέψει τον κυριότερο δρόμο σε επικίνδυνο. Αυτή τη στιγμή η Περιφέρεια Θεσσαλίας που έχει την ευθύνη, εκτελεί στο Δήμο Ζαγοράς Μουρεσίου με ρυθμό χελώνας, μόνο δύο έργα, στην εθνική οδό έξω από τη Ζαγορά, τα οποία έχουν παρουσιάσει εκτεταμένες βλάβες εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Όλα τα φρεάτια στράγγισης του δρόμου, αλλά και οι αύλακες απορροής, δεν έχουν καθαριστεί για την έλευση του φετινού χειμώνα με αποτέλεσμα οι ζημιές να επεκτείνονται και να απαιτούν νέα τεράστια κόστη.
Η Δημοτική αρχή του Δήμου Ζαγοράς Μουρεσίου δεν έχει καταφέρει να ξεκινήσει ακόμη κανένα έργο αποκατάστασης των ζημιών που προκλήθηκαν από τις καταστροφές της προηγούμενης πλημμύρας του Φλεβάρη 2018. Τα σημεία που καταστράφηκαν και «μπαζώθηκαν» προσωρινά για την αποκατάσταση της πρόσβασης, παρουσιάζουν ξανά ζημιές. Οι καταστροφές εντοπίζονται εντός των ορίων των οικισμών, σε καλλιέργειες, σε αγροτικούς δρόμους, στο παραλιακό μέτωπο.
Καμιά ουσιαστική απάντηση μέχρι τώρα δεν υπάρχει για την αποζημίωση των συνδημοτών που καταστράφηκαν τα σπίτια τους σε όλα τα χωριά του Δήμου μας. Πάνω από 300 σπίτια του Δήμου έχουν κριθεί στατικά επικίνδυνα, ακατάλληλα, ή με σημαντικές βλάβες. Οι ιδιοκτήτες περιμένουν απαντήσεις και η «επίσημη πολιτεία», Δήμος – Περιφέρεια – Κυβέρνηση ΝΔ, κρύβεται πίσω από την γραφειοκρατία που η ίδια δημιούργησε και υποστηρίζει. Ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες γεωλογικές και γεωτεχνικές μελέτες για την προστασία των οικισμών και την λήψη μέτρων.
Από όλα τα παραπάνω αναδεικνύεται:
1. Επίκαιρη και αναγκαία η πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ταξικού κινήματος για την αντιπλημμυρική θωράκιση των οικισμών, των σπιτιών μας και των καλλιεργειών, των έργων υποδομής. Ο Δήμος μας, όλοι εμείς που ζούμε στην περιοχή, πληρώνουμε «ακριβά» το τίμημα, από την απουσία σχεδιασμού και υλοποίησης έργων, μετά από κάθε έντονο καιρικό φαινόμενο.
2. Ότι ο σχεδιασμός και υλοποίηση έργων αντιπλημμυρικής προστασίας της λαϊκής κατοικίας και των υποδομών με έργα διευθέτησης των υδάτων, καθαρισμό λεκανών απορροής, έργα σταθεροποίησης πρανών τελικά κοστίζει λιγότερο για το λαό από το τεράστιο και ανεξέλεγκτο κόστος της αποκατάστασης των ζημιών, του «μπαζώματος» όπως-όπως, της συνεχούς κήρυξης σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης με σκοπό εργολάβοι να αναλαμβάνουν τα έργα χωρίς μελέτη, σχεδιασμό και έλεγχο από κανένα.
3. Ότι για τα απαραίτητα έργα υποδομής θα υπάρχει πάντα η «γραφειοκρατία» που δεν θα αφήνει να ολοκληρωθούν, παρόλη την υποκριτική «θέληση και διάθεση» ΕΕ -Κυβέρνησης και Περιφέρειας της ΝΔ, ενώ για τους επιχειρηματικούς ομίλους παχυλές επιδοτήσεις, τζάμπα προσωπικό και fast – truck διαδικασίες για την άμεση εξυπηρέτηση των κερδών.
4. Ότι η εξασφάλιση της αντιπλημμυρικής προστασίας, απαιτεί αλλαγή συσχετισμών σε πολιτικό επίπεδο, ώστε με κεντρικό σχεδιασμό και διάταξη των δυνάμεων, να κατασκευαστούν τεχνικά έργα. Βασικό κριτήριο, η προστασία της ζωής και της λαϊκής περιουσίας, των έργων υποδομής, η προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος. Αυτές οι προϋποθέσεις μπορούν να εξασφαλιστούν μέσα από μια Εργατική Εξουσία, σε τροχιά αντιπαράθεσης με την καπιταλιστική ανάπτυξη που όχι μόνο αδιαφορεί για την προστασία του λαού, αλλά βγάζει τεράστια κέρδη από την καταστροφή του».
