Την ομηρία των επικουρικών γιατρών, από το κράτος, καταγγέλλει η Ένωση Γιατρών του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγεία της Μαγνησίας και απέστειλε σχετική επιστολή (που υπογράφουν ο πρόεδρος Παύλος Μαλινδρέτος και ο Γραμματέας Ηλίας Καραμέτος), στον υπουργό Υγείας Α. Ξανθό και σε φορείς της δημόσιας υγείας.
Όπως αναφέρεται στην επιστολή, «μετά από ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της Πέμπτης 11 Οκτωβρίου 2018 των Ιατρών του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας του Νομού Μαγνησίας, εκφράζουμε με θλίψη και απορία την εναντίωση μας απέναντι στο καθεστώς συνεχιζόμενης ομηρείας των επικουρικών ιατρών.
Αποδεδειγμένα οι ελάχιστες ανάγκες σε επικουρικό ιατρικό προσωπικό μόλις ξεπερνούν τους 1000 ιατρούς σε όλη την επικράτεια. Στο Γενικό Νοσοκομείο του Βόλου υπηρετούν 22 επικουρικοί συνάδελφοι, αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου ίσο με το 20% του συνόλου των μόνιμων ιατρών. Οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό είναι γνωστές. Οι επικουρικοί ιατροί αποδεδειγμένα εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Πολλοί εξ αυτών υπηρετούν στις ίδιες θέσεις για τρία, τέσσερα ή και πέντε χρόνια.
Αυτή η εργασιακή ανασφάλεια δεν είναι προς όφελος ούτε της δημόσιας υγείας, ούτε των νέων επιστημόνων. Είναι απάνθρωπο να είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε ένα καθεστώς μόνιμης αβεβαιότητας και κάθε ένα – δύο χρόνια να αποφασίζεται η παράταση της παραμονής τους. Πρέπει να προκηρυχτούν άμεσα τουλάχιστον οι μόνιμες θέσεις που αντιστοιχούν στον αριθμό των υπηρετούντων επικουρικών ιατρών, αφού ούτως ή άλλως προβλέπονται και από τα οργανογράμματα των νοσοκομείων. Τόσο το νοσοκομείου του Βόλου, όσο και τα άλλα νοσοκομεία της χώρας δεν μπορούν να λειτουργήσουν εύρυθμα χωρίς τον αναγκαίο αριθμό ιατρών, νοσηλευτών/τριών και διοικητικού/τεχνικού προσωπικού. Ο δημόσιος χαρακτήρας των υπηρεσιών υγείας απειλείται από την υποστελέχωση των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Δεν μπορεί να ελπίζουμε σε αναβάθμιση της παιδείας και της υγείας και ταυτόχρονα να συμπεριφερόμαστε στους λειτουργούς τους, σαν είναι ισόβιοι «επιστημονικοί νομάδες».
Η ανάγκη να δοθούν μόνιμες λύσεις είναι σήμερα περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Πρέπει να προκηρυχτούν οι αναγκαίες μόνιμες θέσεις, στο μεσοδιάστημα πρέπει να ανανεωθούν οι προσωρινές συμβάσεις τους ή τουλάχιστον να επαναπροκηρυχθούν στο σύνολο τους. Για να γίνουν όμως αυτά θα πρέπει το Υπουργείο Υγείας να υποστηρίξει τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων και όχι να σφυρίζει αδιάφορα κοιτάζοντας προς την άλλη πλευρά, περιμένοντας να καλυφθούν μόνα τους αυτά τα έξοδα.
Το Υπουργείο Υγείας πρέπει άμεσα να δείξει υψηλό αίσθημα ευθύνης και ευαισθησία τόσο απέναντι σε αυτούς τους νέους επιστήμονες, όσο και απέναντι στην κοινωνία που έχει ανάγκη τις υπηρεσίες που προσφέρουν».
