Αν σας αρέσει η ανάβαση στο βουνό, δεν χρειάζεται να πάτε μακριά ούτε να διασχίσετε τα πυκνόφυτα μονοπάτια του Πηλίου. Απλά ανεβείτε από την κάτω γειτονιά της Μακρυνίτσας στο τελευταίο σπίτι στην κορυφή του χωριού. Θα έχει διανύσει μια διαδρομή με υψομετρική διαφορά 550 μέτρων (από τα 300 στα 850 μέτρα)! Και όλο αυτό περπατώντας μόνο μέσα στα καλντερίμια του χωριού. Πώς αλήθεια μπορούν και μετακινούνται στο χωριό οι ηλικιωμένοι που ζουν ακόμη στις πέντε γειτονιές του;
Όποιος αγαπάει τον Βόλο δεν μπορεί παρά να λατρεύει τη Μακρυνίτσα. Είναι το φωτεινό στολίδι στον νυχτερινό ουρανό της πόλης και η λάμψη στην πλαγιά του βουνού στη διάρκεια της μέρας, καθώς τα αρχοντικά της σαν λευκά σπιρτόκουτα τοποθετημένα σε σειρές ακτινοβολούν φως.
Όπως τα περισσότερα χωριά στο βουνό των Κενταύρων, έτσι και η Μακρυνίτσα αναπτύχθηκε πριν από πέντε αιώνες περίπου γύρω από ένα μοναστήρι. Πρόκειται για τη Μονή της Παναγίας Μακρυνίτισσας από την οποία δυστυχώς ελάχιστα τμήματα σώζονται σήμερα. H ανακαινισμένη όμως εκκλησία Παναγία Μακρυνίτισσα στέκεται επιβλητική λίγο ψηλότερα από την πλατεία του χωριού.
Στην κεντρική πλατεία, ο Ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (1806) είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης. Πρόκειται για μια μικρή πέτρινη εκκλησία με πλούσια διακόσμηση από μαρμάρινα ανάγλυφα με αποτροπαϊκά σύμβολα, φυτικά και χριστιανικά μοτίβα που φιλοτέχνησε ο Θεοδόσιος από τα Άγραφα. Η μεγάλη κρήνη του χωριού με τις τρεις λεοντοκεφαλές βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Οι κτιστές κρήνες στη Μακρυνίτσα φτάνουν τις πενήντα και οι περισσότερες χρονολογούνται τον 18ο αιώνα.
Πίσω από την Εκκλησία του Αγίου Προδρόμου, το στενό παλιό καφενείο με το όνομα «Θεόφιλος» σώζει στον τοίχο του την τέχνη του «ζωγράφου του Πηλίου». Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ ζωγράφισε εδώ τον αγαπημένο του ήρωα, τον Κατσαντώνη που μαζί με τους συμπολεμιστές του γλεντάνε, παίζουν μουσική, αλλά ταυτόχρονα είναι έτοιμοι και για μάχη.
Τι άλλο θα θέλατε να δείτε ή να κάνετε στη Μακρυνίτσα; Να φωτογραφηθείτε με θέα το ηλιοβασίλεμα ή δίπλα στα υπεραιωνόβια πλατάνια της πλατείας; Να γνωρίσετε τη βυζαντινή τέχνη της περιοχής στο ολοκαίνουριο Βυζαντινό Μουσείο της Μακρυνίτσας; Να γευτείτε πηλιορείτικο σπετζοφάι και τσίπουρο; Να διαλέξετε ποια βότανα θα αγοράσετε; Ή μήπως απλά μόνο να αφυπνήσετε τις αισθήσεις σας με τον ήχο από τα τρεχούμενα νερά και τη μυρωδιά καμμένου ξύλου στους παλιούς ξυλόφουρνους;
Πηγή: https://www.pelionculture.gr/