Από τη ζωή «έφυγε» το περασμένο Σάββατο η Δήμητρα Τσαγκαράδα, κόρη του λόγιου και λογοτέχνη Κώστα Τσαγκαράδα από τη Ζαγορά σκορπώντας θλίψη στην τοπική κοινωνία.
Η Δήμητρα Τσαγκαράδα προέρχονταν από οικογένεια με βαθιές ρίζες στην Ζαγορά. Ο πατέρας της, Κώστας Τσαγκαράδας, υπήρξε ένας σπουδαίος λόγιος της διασποράς στην Αίγυπτο των αρχών του 20ου αιώνα. Είχε γεννηθεί στη Ζαγορά το 1889 και φοίτησε στο εκεί δημοτικό σχολείο. Το 1897 εγκαταστάθηκε στη Μίνια, όπου εργαζόταν ο πατέρας του, συνεχίζοντας τις εγκύκλιες σπουδές του στο εκεί κοινοτικό σχολείο. Το 1905 πήγε στην Αλεξάνδρεια και ως το 1912 εργάστηκε ως υπάλληλος στον εμπορικό Οίκο Γ. Κανισκέρη. Το έργο του ήταν σπουδαίο και ο ίδιος πολυγραφότατος. Μέλος της αλεξανδρινής τεκτονικής Στοάς «Μέγας Αλέξανδρος» από το 1919 και σύζυγος από το 1928 της Ευαγγελίτσας Δ. Πύργου, πέθανε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1962.
Η Δρ. Έλενα Κονταξή έχοντας ερευνήσει σε βάθος το έργο του Κώστα Τσαγκαράδα και πληροφορούμενη την απώλεια της Δήμητρας Τσαγκαράδας, την αποχαιρετά με ένα σύντομο κείμενο.
Όπως γράφει χαρακτηριστικά « «Έφυγε» από τη ζωή η Δήμητρα Τσαγκαράδα, κόρη του αείμνηστου λογίου και λογοτέχνη Κώστα Τσαγκαράδα από τη Ζαγορά και της Ευαγγελίας Πύργου από την Αθήνα. Κηδεύτηκε το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στο Νεκροταφείο Ζωγράφου σε οικογενειακό τάφο παρουσία αγαπημένων της προσώπων. Η Δήμητρα Τσαγκαράδα γεννήθηκε το 1936 στο Ασσιούτ της Αιγύπτου, όπου ο πατέρας της δραστηριοποιούνταν στον χώρο του εμπορίου. Φοίτησε στο ελληνικό Δημοτικό Σχολείο του Ασσιούτ, που λειτουργούσε με τη μέριμνα της Ελληνικής Κοινότητος Ασσιούτ, δραστήριος πρόεδρος της οποίας διετέλεσε για πολλά χρόνια ο πατέρας της. Φοίτησε στη Γαλλική Σχολή στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Υπήρξε ευφυής, μορφωμένη, βαθιά καλλιεργημένη, ευαίσθητη, αλλά και δυναμική γυναίκα. Τη διέκρινε η ευγένεια, η αξιοπρέπεια και κυρίως η ανθρώπινη ζεστασιά και η καλή διάθεση να βοηθήσει τον καθένα. Σε όλη της τη ζωή πορεύτηκε με τις υψηλές αρχές και αξίες με τις οποίες την γαλούχησε η εξαιρετική οικογένειά της, την οποία πάντα τιμούσε. Αγάπησε πολύ τη γενέθλια γη του πατέρα της, τη Ζαγορά, και τους ανθρώπους της. Την είχε πάντα στη σκέψη της και την ψυχή της. Μακριά της ένιωθε όπως ο αγαπημένος της πατέρας γράφει στο νεανικό του ημερολόγιο: «Πότε άρα γε θα την είδω την ωραίαν μου αυτήν πατρίδα, αυτήν ήτις περικλείει ό,τι πολυτιμώτερον έχω εις τον κόσμον;». Αιωνία η μνήμη σου, Δήμητρα Τσαγκαράδα».
