Την ανησυχία ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών δύναται να οδηγήσει τελικώς στην «διάσωση» των υπερχρεωμένων οικονομικών «ολιγαρχών» της χώρας εκφράζουν έγκριτες «δεξαμενές σκέψης» όπως το ινστιτούτο Brugel των Βρυξελλών.
Η εν εξελίξει διαδικασία υπολογισμού των κεφαλαιακών αναγκών των ελληνικών τραπεζών φαίνεται πως θα οδηγήσει σε μεγάλο «λογαριασμό», καθώς επιθυμία της ΕΚΤ και του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM) είναι να υιοθετηθούν πιο συντηρητικές υποθέσεις για τις απώλειες από τα «κόκκινα» δάνεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η εν εξελίξει διαδικασία των stress tests, μόνο από την φάση του ελέγχου των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών (AQR) αναδεικνύει νέες κεφαλαιακές ανάγκες της τάξεως των 9 – 10 δισ. ευρώ. Με βάση το βασικό σενάριο προσομοίωσης των stress tests οι κεφαλαιακές ανάγκες προσεγγίζουν τα 17 δισ. ευρώ.
Ο SSM έχει λάβει μελέτη από τις τράπεζες για την ποσοτικοποίηση των αλλαγών που επέρχονται στο πλαίσιο διαχειρίσεως των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η ανάλυση αυτή περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και στον νόμο Κατσέλη. Τραπεζικά δε στελέχη υποστηρίζουν πως έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία ελέγχου των καταθέσεων μεγαλοφειλετών, αλλά και οι όροι με τους οποίους χορηγήθηκαν τα δάνεια στις επιχειρήσεις τους.
Ξένοι αναλυτές και οικονομολόγοι θεωρούν πως εάν τελικώς οι ελληνικές τράπεζες οδηγηθούν σε μαζικές διαγραφές «κόκκινων» δανείων αυτό θα ευνοήσει και τους λεγόμενους ολιγάρχες και ειδικά τους κακοπληρωτές.
«Είμαι πολύ ανήσυχος για το σενάριο στο οποίο ένας απερίσκεπτος συντηρητισμός στη διαδικασία αξιολογήσεως των δανείων θα κατέληγε με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, στη διαγραφή των δανείων των ολιγαρχών», δήλωσε στο Bloomberg o Νικόλας Βερόν οικονομολόγος του ινστιτούτου Bruegel.
