To Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας έχει πλέον σταθεροποιηθεί δημοσκοπικά (τουλάχιστον) στη δεύτερη θέση όσον αναφορά την πρόθεση ψήφου για τις βουλευτικές εκλογές.
Προηγούνται βέβαια τοπικές εκλογές, τον Μάρτιο και τον Μάιο, οι οποίες θα ξεκαθαρίσουν το τοπίο, δείχνοντας τάσεις.
Το τοπίο όμως φαίνεται ότι έχει ξεκαθαρίσει αρκετά ως προς το ποιοι ακριβώς ψηφίζουν Podemos.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο in.gr η ανταποκρίτρια της El Pais στην Αθήνα τις ημέρες των βουλευτικών εκλογών, εξηγούσε ότι το Podemos δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ.
«Το Podemos δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ σε καμία περίπτωση, παρά το γεγονός ότι ευνοείται από την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσει ψήφους στην Ισπανία.
» Το κόμμα του κ. Τσίπρα μοιάζει περισσότερο με τη δική μας IU (izquierda Unida=Ενωμένη Αριστερά). Έχουν αντίστοιχη πορεία, δομή και οργάνωση. Όμως, η ΙU δεν θα καταφέρει να κερδίσει ψήφους μπροστά στον ‘τυφώνα Podemos’, ο οποίος πλησιάζει» είχε πει χαρακτηριστικά η Μαρία Σάντσεθ Βαγιέχο.
Αλλά και ο ίδιος ο Πάμπλο Ιγκλέσιας δήλωσε πριν από λίγες μέρες, απαντώντας εμμέσως στις αγωνίες του Μαριάνο Ραχόι ότι «δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τη νίκη (του ΣΥΡΙΖΑ) στις εκλογές (της Ελλάδας) και δεν θα μας οδηγήσουν αυτές στη νίκη ή στην ήττα. Η Ισπανία και η Ελλάδα είναι δύο πολύ διαφορετικές χώρες.»
Σε πρόσφατο άρθρο τους στην El Pais, δύο καθηγητές πανεπιστημίου αναλύουν το προφίλ του ψηφοφόρου του Podemos, επικαλούμενοι τα στοιχεία on line έρευνας.
Η αντίληψη που υπάρχει είναι ότι ο ψηφοφόρος του Podemos είναι νέος, μορφωμένος και με ευχέρεια στην κοινωνική δικτύωση.
Τα στοιχεία όμως δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Σύμφωνα πάντοτε με όσα αναφέρουν στην εφημερίδα οι Γκιγιέρμο Γκαρθία και Μαριάνο Λοριέντε, ο μέσος ψηφοφόρος είναι άνω των 45 ετών και φαίνεται να προτιμά τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης για την πληροφόρηση του.
Όσο για τα κοινωνικά δίκτυα, είναι λιγότερο ενεργός σε αυτά, τουλάχιστον σε σχέση με ψηφοφόρους της ERC (η ρεπουμπλικανική αριστερά της Καταλονίας, ιδιαίτερα δραστήρια στο θέμα της ανεξαρτησίας).
Επιπλέον, δεν προέρχονται από τα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά ζουν σε μικρότερες πόλεις, κάτω και από τις 50.000 πληθυσμό.
Είναι σαφώς πιο κοντά στο PSOE (το σοσιαλιστικό κόμμα της χώρας που έβγαλε δύο πρωθυπουργούς, τον Φελίπε Γκονθάλεθ και τον Χοσέ Θαπατέρο), ενώ στέκονται κριτικά απέναντι του.
Το θεωρούν υπεύθυνο για την οικονομική κρίση, όσο και τους διεθνείς οργανισμούς-θεσμούς (ΕΚΤ, ΔΝΤ κλπ).
Ένα πάντως είναι βέβαιο: ο ψηφοφόρος του Podemos είναι «προϊόν» της πολιτικής δυσαρέσκειας που υπάρχει στη χώρα για κόμματα, πολιτικούς, διαφθορά, τράπεζες ή συνδικαλιστές.
Η ανταποκρίτρια της El Pais στην Αθήνα, δεν θα διαφωνούσε: «Υπάρχουν παρόμοιες καταστάσεις στη χώρα: οι πολίτες έχουν κουραστεί από τον δικομματισμό, η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα με πιο χαρακτηριστικό τις εξώσεις. Ο κόσμος έχει θυμώσει με τα σκάνδαλα και τις υποθέσεις διαφθοράς» είχε απαντήσει, στην ερώτηση του in.gr αν το Podemos μπορεί να κάνει τη μεγάλη έκπληξη.
Όλα θα φανούν σε μικρό διάστημα. Τα πρώτα ραντεβού των Ισπανών με τις κάλπες και τα κόμματα έρχονται σε λίγες εβδομάδες.
Απόστολος Ρουμπάνης
