Η καταστροφή του Τσερνομπίλ στις 26 Απριλίου 1986 παραμένει ένα από τα πιο καταστροφικά πυρηνικά ατυχήματα στην ιστορία. Ωστόσο, το αμέσως επόμενο διάστημα μετά την έκρηξη αποτελούσε συνεχή απειλή, καθώς καταβάλλονταν προσπάθειες για τον περιορισμό των ραδιενεργών υλικών εντός του κατεστραμμένου αντιδραστήρα. Τον Οκτώβριο εκείνης της μοιραίας χρονιάς, συνέβη ένα οδυνηρό περιστατικό, όταν ένα ελικόπτερο συνετρίβη ενώ επιχειρούσε μια επικίνδυνη αποστολή πάνω από τον πυρήνα του αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ.
Τους μήνες που ακολούθησαν την καταστροφή του Τσερνομπίλ, οι σοβιετικές αρχές αντιμετώπισαν το τρομακτικό έργο της σταθεροποίησης του κατεστραμμένου αντιδραστήρα και της αποτροπής περαιτέρω έκλυσης ραδιενέργειας. Μεταξύ των πολλών προκλήσεων που αντιμετώπισαν ήταν η ανάγκη απομάκρυνσης των συντριμμιών και των υλικών που ήταν διάσπαρτα στην οροφή του αντιδραστήρα και στις γύρω περιοχές. Τα θραύσματα αυτά αποτελούσαν άμεση απειλή λόγω των υψηλών επιπέδων ραδιενέργειας που περιείχαν, απαιτώντας επείγουσες και ριψοκίνδυνες επεμβάσεις.
Εκείνη τη μοιραία ημέρα του Οκτωβρίου, ένα ελικόπτερο απογειώθηκε από ένα κοντινό σημείο προσγείωσης με μια κρίσιμη αποστολή: να ρίξει άμμο, μόλυβδο και βόριο στον ανοιχτό πυρήνα του αντιδραστήρα. Αυτή η επικίνδυνη αποστολή είχε ως στόχο να πνίξει τον φλεγόμενο αντιδραστήρα και να περιορίσει τις θανατηφόρες ραδιενεργές ουσίες στο εσωτερικό του.
Καθώς το ελικόπτερο πλησίαζε τον αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ, το πλήρωμα αντιμετώπισε τεράστιες προκλήσεις. Τα έντονα επίπεδα ραδιενέργειας γύρω από τον αντιδραστήρα καθιστούσαν την πλοήγηση ύπουλη, ενώ τα απρόβλεπτα ρεύματα αέρα απειλούσαν τη σταθερότητα του αεροσκάφους. Οι πιλότοι έπρεπε να διατηρήσουν σταθερό έλεγχο κάτω από ακραίες συνθήκες, βασιζόμενοι στην εκπαίδευση και την εμπειρία τους για να ελιχθούν όσο το δυνατόν πιο κοντά στον πυρήνα του αντιδραστήρα.
Με τραγικό τρόπο, εν μέσω της έντονης επιχείρησης, επήλθε η καταστροφή. Η ακριβής αιτία της συντριβής του ελικοπτέρου παραμένει αβέβαιη, αλλά πιστεύεται ότι ένας συνδυασμός παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του σκληρού περιβάλλοντος ραδιενέργειας και των ύπουλων συνθηκών πτήσης, συνέβαλε στο ατύχημα. Το αεροσκάφος έχασε τον έλεγχο και έπεσε κατακόρυφα προς τον αντιδραστήρα, πέφτοντας στην ιδιαίτερα μολυσμένη περιοχή.
Οι συνέπειες της συντριβής ήταν καταστροφικές. Τα μέλη του πληρώματος που επέβαιναν στο ελικόπτερο έχασαν τη ζωή τους, θυσιάζοντας τους εαυτούς τους στην γενναία προσπάθειά τους να μετριάσουν τις επιπτώσεις της καταστροφής. Η περιοχή της συντριβής, που ήταν ήδη ιδιαίτερα μολυσμένη, έθεσε πρόσθετες προκλήσεις για τις αρχές που είχαν αναλάβει τη διαχείριση της κρίσης του Τσερνομπίλ.
