Στο επίκεντρο του παγκοσμίου μουσικού ενδιαφέροντος τίθεται ο Βολιώτης μουσικοσυνθέτης Δημήτρης Σκύλλας, ο οποίος ζει και εργάζεται τα τελευταία στο Λονδίνο, με το έργο του για εκκλησιαστικό όργανο του οποίο έκανε πρεμιέρα προχθές στο Αββαείο του Ουέστμινστερ στη Αγγλική πρωτεύουσα. Όπως περιγράφει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Lifo και τον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Διακοσάββα:
“Το έργο βασίζεται σε μοιρολόι, είναι το δεύτερό μου σχετικό έργο, μετά από εκείνο που παρουσίασα τον χειμώνα στη Στέγη. Ξεκίνησα να το γράφω στα μέσα Ιουνίου. Κάναμε την πρώτη μας προσέγγιση-πρόβα στον Καθεδρικό του Γουέστμινστερ, ένα άλλο παραπλήσιο μνημείο τεράστιας σημασίας. Η Ουρανία Γκάσιου παίζει εκκλησιαστικό όργανο, ζει κι αυτή στο Λονδίνο, αλλά παράλληλα είναι οργανίστα στο Μέγαρο Μουσικής. Είναι καταπληκτική μουσικός, έχει μια χάρη και μια απλότητα που μου δίνει χώρο να γράψω δίπλα της. Το μοιρολόι λοιπόν στο οποίο βασίστηκα λέγεται «Σήκω Μαργιόλα». Η Μαργιόλα είναι μια γυναίκα που πέθανε και το μοιρολόι την προτρέπει να «σηκωθεί και να κάνει φτυάρια τα χέρια της για να βγει από το χώμα». Η Ουρανία, έχοντας καταγωγή από την Ήπειρο, ενδιαφέρθηκε πολύ για τη δουλειά μου όταν άκουσε την προηγούμενη συναυλία στη Στέγη.
Ήθελε να παίξει κάτι παραδοσιακό, δικό μου, σε παγκόσμια πρεμιέρα. Εμένα ποτέ πριν δεν μου είχε περάσει από το μυαλό να γράψω μοιρολόι για εκκλησιαστικό όργανο, το θεωρώ αρκετά πολύπλοκο όργανο με πολύ δυνατό ήχο. Η Ουρανία μου εγγυήθηκε καλλιτεχνικά ότι θα είναι εκεί να με καθοδηγεί, ήταν απαραίτητη προφανώς και για την ίδια τη γραφή του έργου και άντλησα στοιχεία από τη μουσική της υπόσταση. Αυτά τα στοιχεία τα χρησιμοποίησα στο έργο, μαζί με την επιρροή δύο πολύ σημαντικών καλλιτεχνών στους οποίους αφιερώνω αυτήν την εκτέλεση, της Björk και του video artist Bill Viola.
Το «ΕARTH MINUS» έχει στοιχεία και από τους δύο, τόσο στο υλικό όσο και στην αίσθηση. Κάλεσαν λοιπόν την Ουρανία να παίξει στο Αβαείο. Τα πιο σημαντικά γεγονότα της Βρετανίας λαμβάνουν χώρα στο Αβαείο. Είναι θαμμένοι εκεί εκατοντάδες άνθρωποι, εκεί γίνονται οι βασιλικές στέψεις, εκεί έγινε η κηδεία της Νταϊάνα, ο γάμος του Γουίλιαμ με την Κέιτ…
— Το εκκλησιαστικό όργανο είναι συνυφασμένο με τη δυτική μουσική. Πώς θα ακουστεί ένα ελληνικό μοιρολόι σε αυτό; Θα προκύψει αντίθεση μεταξύ ανατολικής και δυτικής εκκλησίας;
Στην Ελλάδα έχουμε μόνο ένα όργανο, στο Μέγαρο. Ήταν τεράστια πρόκληση να γράψω για όργανο, στην αρχή νόμιζα ότι δεν θα μπορούσα να βγάλω κανέναν ήχο μοιρολογιού, αλλά τελικά διέθετα τεράστια παλέτα δυναμικών και δονήσεων. Η Ουρανία με εισήγαγε σε έναν χώρο που λαχταρούσα να μπω, παρότι δεν είμαι καθόλου θρήσκος – σε αυτό των εκκλησιών. Έχω εδώ και χρόνια μια περίεργη λαγνεία με τις εκκλησίες, μου δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας και εύθραυστα συναισθήματα. Η εκκλησία είναι ένας δομημένος χώρος που έχει σκοπό να συλλέξει την ίδια ενέργεια των ανθρώπων προς κάτι. Στην πρώτη πρόβα στον Καθεδρικό του Γουέστμινστερ, που είναι επίσης μια τεράστια εκκλησία, ήμασταν μόνοι μας. Το δέος δεν περιγράφεται. Το δέος είναι πιο σημαντικό από όλα τα συναισθήματα γιατί δεν μπορείς να το ορίσεις. Εμένα μου προκαλεί ερωτισμό και σεξουαλικότητα. Μελλοντικά θέλω πάρα πολύ να παρουσιάσω το «EARTH MINUS» και στην Ελλάδα, στο Μέγαρο. Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρήσω τις διαφορές στις αντιδράσεις ανάμεσα στο κοινό του Αβαείου και το κοινό του Μεγάρου.
Πηγή: www.lifo.gr
