Παρουσιάστηκε στον Βόλο την Κυριακή το βιβλίο του πρώην υπουργού Μάρκου Μπόλαρη, που τιτλοφορείται «Πολιτική του τόπου, ποιητική του τρόπου», που αφορά στη διαδρομή των Ελλήνων, της ρωμιοσύνης, της Ελληνικής γλώσσας, στα λάθη και τα πάθη του λαού, ενώ υπολογίζονται σε αυτά, οι θρίαμβοι και οι ταπεινώσεις, οι νίκες και οι ήττες.
Ο συγγραφέας μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, και παρομοίασε το βιβλίο με το «τρελοβάπορο», που ο Οδυσσέας Ελύτης ανέφερε ότι «μας ταξιδεύει, αλλά δεν βουλιάξαμε, ενώ χίλιους καπεταναίους αλλάξαμε».
«Τα πιο πολλά μας δωρίστηκαν …»
Ο κ. Μπόλαρης είπε ότι είχε μπούσουλα αυτή την αφορμή, που είναι στο μυαλό του από τα νεανικά του χρόνια, στην προσωπική του πορεία, ο καθένας έχει στον προσωπικό του πλου, μια πλεύση στη ζωή του και μετά είναι η συνολική πλεύση του λαού και τόπου, μέσα από μύθους, ιστορίες, αφηγήσεις, που είναι μικρές ψηφίδες, οι οποίες μπορούν να συνθέσουν μεγάλα σύνολα, για να ομορφαίνει ο τόπος και η ζωή μας.
«Τα κείμενα, όπως κάθε βιβλίο και έργο, φαίνεται ότι έχουν μια πατρότητα προσωπική και ο Σεφέρης με τη σοφία που τον διέκρινε, είπε ότι είναι πολλών ανθρώπων τα λόγια μας, έτσι ώστε στο τέλος καταλαβαίνεις πως αυτό το πόνημα, το έργο, σου ανήκει, αλλά δεν σου ανήκει, γιατί τα πιο πολλά μας δωρίστηκαν και μας μέσα στη διαδρομή μας», επισήμανε ο συγγραφέας.
Μιλώντας για τον Βόλο…
Ο κ. Μπόλαρης είπε ότι μιλώντας για τον Βόλο, το μυαλό του γυρνάει στον Θεόφιλο, τον Μυτιληνιό ζωγράφο που ήρθε και ζωγράφιζε και ομόρφυνε το Πήλιο και επισήμανε ότι ομορφαίνει ο τόπος κι εμείς πρέπει να έχουμε νου και έγνοια και την ομορφιά που είναι δίπλα μας, να την απολαμβάνουμε, να τη χαιρόμαστε, να κερδίζουμε και αν μπορούμε να προσθέτουμε κι εμείς μια ψηφίδα.
«Αυτή είναι η προσέγγιση, στην οποία θα βρει κανείς και σκέψεις πολιτικής, για τη δημοκρατία, για τη γλώσσα και για την ιστορία, στο τέλος ίσως, όπως μου είπε κάποιος, είναι και μια αυτοσύσταση και αυτό που γυρίζει στο μυαλό μου και με απασχολεί έντονα αποτυπώνεται ταπεινά με τη γραφίδα», περιέγραψε το βιβλίο του.
Ο κ. Μπόλαρης είπε ότι μπορεί κανείς όταν αποτυπώνει την άποψή του να βλέπει μια πορεία και μια διαχρονία και ο ίδιος ήθελε να πει την άποψή του για το πώς βλέπει τη διαδρομή αυτού του λαού μέσα στους αιώνες, γιατί στα επίσημα, στα ακαδημαϊκά και στα πολιτικά μας «σπάζουμε» τα πράγματα, τεμαχίζουμε και διαιρούμε, ενώ έχουμε έναν μικρό λαό που πολεμά και πορεύεται στους καιρούς και τους χρόνους και την αδιάκοπη πορεία του με αυτή την πανέμορφη γλώσσα, έχει ενδιαφέρον κανείς να σκύψει και να παρακολουθήσει αυτή τη διαδρομή ενός λαού που σημάδεψε με τη δουλειά του τα πράγματα στον κόσμο και έχει σημασία πως διατυπώνει κανείς την άποψή του γι’ αυτή την πορεία.
