Συνεχίζεται το Cine Μεσόγειος στο θερινό σινεμά Εξωραϊστική. Πιο συγκεκριμένα από την Τρίτη 15 – Πέμπτη 17/7 θα παιχτεί η ταινία: ΑΝΑΜΕΣΑ (Inch’Allah) Καναδάς, Γαλλία (2012) Σκηνοθεσία: Αναΐς Μπαρμπό-Λαβαλέτ Πρωταγωνιστούν: Εβελίν Μπροσύ, Σαμπρίνα Ουαζανί, Σιβάν Λεβί (102΄) Πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ του Τορόντο 2012 και Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Βραβεία FIPRESCI και της Οικουμενικής Επιτροπής στο Πανόραμα του Φεστιβάλ Βερολίνου 2013.
Νεαρή γυναικολόγος από το Κεμπέκ, βοηθός γάλλου μαιευτήρα σε παλαιστινιακό στρατόπεδο προσφύγων στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης, παγιδεύεται σε έναν αναπόδραστο κύκλο αίματος. Αντιπολεμικό δράμα με πρωτότυπο τίτλο την αραβική ευχή «Θεού Θέλοντος» (Inch’Allah) από τους καναδούς παραγωγούς των ταινιών «Μέσα από τις φλόγες» και «Ο εξαιρετικός κύριος Λαζάρ».
– Καλημέρα Παλαιστίνη, χάρηκα για τη γνωριμία… Αυτή είναι μια από τις πρώτες φράσεις που ακούγονται στην ταινία από το στόμα ενός παιδιού, καθώς παίζει χαλασμένο τηλέφωνο κρατώντας κολλημένο στο αυτί ένα παπούτσι. Και συνεχίζει:
– Χαίρετε κύριε Πρόεδρε του Ισραήλ, θέλω να σας πω ότι τα πράγματα εδώ είναι πολύ σκ…
Ο χαρακτήρας της κεντρικής ηρωΐδας Κλοέ σταδιακά διαμορφώνεται μέσα από τη συμμετοχή της στις συγκρούσεις των αντιμαχομένων πλευρών, παρά την αυστηρή προειδοποίηση για «σύνεση και ουδετερότητα» από τον γάλλο προϊστάμενό της. Εκείνη, στην αρχή κάνει φιλίες και από τις δύο πλευρές. Το πρωί εργάζεται στη Ραμάλα, όπου συναναστρέφεται Παλαιστίνιους. Το βράδυ κατοικεί στην Ιερουσαλήμ, όπου συναναστρέφεται Ισραηλινούς. Όσο, όμως, οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται από την ίδια τη ζωή, η νεαρή καναδέζα αρχίζει να μετέχει στα βάσανα των Παλαιστινίων που της φέρνουν πόνο. Ένα πόνο ελεγχόμενο… μέχρι το μοιραίο περιστατικό στο «σημείο ελέγχου», που προκαλεί την ανατροπή. Όταν την Κλοέ την «καταπίνει» ο πόλεμος, οι προστατευτικές μπαριέρες πέφτουν και δεν μπορεί πλέον να μένει αμέτοχος και αντικειμενικός (τάχα) θεατής… Συγκλονισμένη από τη συσσωρευμένη βία, τις ταπεινώσεις και το θάνατο, η Κλοέ τελικά παίρνει θέση.
Η ταινία γυρίστηκε επί τόπου, με την κάμερα στο χέρι, γεγονός που προσδίδει στο φιλμ μια αίσθηση αυθεντικότητας. Μακριά από μανιχαϊσμούς, η 34χρονη προοδευτική καναδέζα κινηματογραφίστρια Αναΐς Μπαρμπό-Λαβαλέτ, η οποία άλλωστε γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή, αφού έζησε και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ραμάλα, υπογράφει μια αξιόλογη ταινία, δυνατή κι ενοχλητική, για τη στάση όλων των άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων στο Παλαιστινιακό. Με βλέμμα ντοκουμενταρίστικο, με φόρμα ηθελημένα ανεπεξέργαστη, αυτή η «ταινία θέσης» αποτελεί ένα εντυπωσιακό σε δύναμη και βαρύτητα. Με αρκετές εκλάμψεις, επικές και λυρικές, κουρελιάζει την αθλιότητα στην οποία έχουν καταδικαστεί οι Παλαιστίνιοι, αυτά τα ξεχασμένα από θεούς κι ανθρώπους όντα, που αναγκάζονται να επιβιώνουν ανάμεσα σε ερείπια και χαλάσματα, μαντρωμένοι μέσα στο τείχος του αίσχους, αντιμέτωποι με απελπιστικά και απελπισμένα αδιέξοδα.
