Kυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις “Οροπέδιο” μια εκτενής ανθολογία ποιημάτων του σύγχρονου Εσθονού ποιητή, Jüri Talvet, στα ελληνικά. Ο Jüri Talvet αποτελεί μια διακεκριμένη λογοτεχνική μορφή. Καθηγητής αγγλικής και ισπανικής λογοτεχνίας διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Tartu και διευθύνει, εκεί, το Τμήμα Συγκριτικής Λογοτεχνίας. Έχει ταξιδέψει επιχορηγούμενος ως μεταφραστής στην Κούβα, το Μεξικό, τη Νικαράγουα, την Ισπανία, τις Η.Π.Α. και έχει διδάξει στη Φινλανδία, τη Νορβηγία, την Ισπανία, την Πολωνία, τη Σουηδία, την Ολλανδία, την Κίνα και την Κορέα. Για το έργο του έχει λάβει πολλά βραβεία και διακρίσεις, ανάμεσα σ’ αυτά και το Ετήσιο Βραβείο Λογοτεχνίας Juhan Smuul (1986), όπως και το Βραβείο ποίησης Juhan Liiv (1997). Από το 2016, είναι τακτικό μέλος της Academia Europaea. Εκτός από τις ποιητικές συλλογές, έχει δημοσιεύσει δέκα ακαδημαϊκές μελέτες φιλοσοφικού περιεχομένου στα εσθονικά και 400, περίπου, ακαδημαϊκά δοκίμια, όπως και άρθρα, πάνω στην παγκόσμια λογοτεχνία, στα εσθονικά, ισπανικά και ρωσικά. Ποιητικές του συλλογές έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, ρωσικά, σερβικά και γιαπωνέζικα, ενώ ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ποιητικές ανθολογίες σε όλον τον κόσμο. Οι δοκιμιακές του μελέτες έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, ιταλικά και καταλανικά.
Τα ποιήματα, που μεταφράζονται στην παρούσα συλλογή, επιλέχτηκαν από το συνολικό, σχεδόν, ποιητικό έργο του Jüri Talvet, με κατεύθυνση τη χρονολογική σειρά της έκδοσής τους. Ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει, εδώ, την εξελικτική πορεία της δημιουργίας του, από την πρώιμη έκφρασή της, έως την ωριμότερη, κατοπινή. Έμφαση, ωστόσο, δόθηκε στις ωριμότερες ποιητικές συλλογές, απ’ όπου και επιλέχθηκε ένας μεγαλύτερος αριθμός ποιημάτων.
Κάθε ενότητα του βιβλίου φέρει τον τίτλο των ποιητικών συλλογών του συγγραφέα, ενώ ο γενικότερος τίτλος της έκδοσης “Ακόμα και η βροχή έχει ψυχή” (Isegi vihmal on hing) επιλέχθηκε από την ομώνυμη ποιητική συλλογή (2010).
Στο διευκρινιστικό Επίμετρο, παρουσιάζεται αναλυτικά το έργο του Εσθονού ποιητή, οι σταθμοί και οι επιρροές του, ενώ παρατίθεται σχετική Βιβλιογραφία. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ποιήματα συνοδεύονται, όπου χρειάζεται, και από έναν μεγάλο αριθμό κατατοπιστικών παραπομπών που διατρέχουν τις ποικίλες ακαδημαϊκές και άλλες αναφορές της πολυσχιδούς ποίησης του Jüri Talvet.
Η μετάφραση της ποίησης και η σύνταξη του Επιμέτρου έγιναν από τη Μαγδαληνή Θωμά και τον Εσθονό φιλόλογο, Madis Veldi.
Η έκδοση του Οροπεδίου με τις καλαίσθητες γραμματοσειρές, το ορισμένο βάρος και την ποιότητα χαρτιού, φέρει την υπογραφή του Δημήτρη Γ. Κανελλόπουλου, ο οποίος και επιμελήθηκε τον σχεδιασμό του βιβλίου. Το πολυτονικό, ως αισθητική λεπτομέρεια, προσθέτει στην αξία του βιβλίου, ενώ το εικαστικό εξώφυλλο κοσμείται από τον πίνακα Tartu Pilt III της γνωστής Εσθονής ζωγράφου, Ede Peebo, που τον παραχώρησε ευγενικά για την παρούσα έκδοση. Πρόκειται για μια απεικόνιση της Γέφυρας του Αγγέλου, ένα μνημείο του 19ου αιώνα που βρίσκεται στον λόφο της πανεπιστημιούπολης του Tartu.
Δύο αντιπροσωπευτικά ποιήματα του Jüri Talvet:
α) Ένα νεανικό σονέτο της συλλογής Ο τοξοβόλος και η κραυγή (1981-1986)
Σονέτο
Ο φθόνος την ψυχή σου όταν ραμφίζει,
μες στη φωλιά σου το πουλί σε φίδι αλλάζει,
σαν το ξένο σφυρί που στο σπίτι αλαλάζει
και τις ώρες χτυπά, την ανέμη γυρίζει
σκοτεινός καβαλάρης σαν σκυλί σε μυρίζει
στο δικό σου λαγούμι μ’ οργή πλησιάζει
και αφύλαχτο μέσα το ζώο ουρλιάζει
κει στο μαύρο αέρα που φυσά και σφυρίζει·
Μα τ’ όνειρο άφησα και στάθηκες μπρος μου
κι έναν όρκο σου έδωσα στα ζεστά σεντόνια
για να στεγνώσει γρήγορα του χρόνου το κρασί
να σ’ αγαπάω πρόσκαιρα με τέτοια αγάπη αιώνια
που όσο κρατεί γεμίζει τη ζωή μου, τη μισή,
δίχως τον πόνο, πιο πολύ πονάς μέσα στα χρόνια.
β) Ένα ποίημα της συλλογής Τα μάτια χτυπούν τον τοίχο του ονείρου (2008):
Ας μείνει λίγο γέλιο αποχαιρετισμού
από τους δυο μας τώρα – δυο γέλια που παλεύουνε
το ένα με το άλλο στ’ αλώνι της αγάπης να ανασάνουνε
ύστερα από τον πόλεμο τον λύκο που σπαράζει κι ελευθερώνει
στιγμή ακέραια στο πιο ψηλό καλώδιο της έντασης
κύμα ηλεκτρικό από άγνωστο άστρο Πότε θα έρθεις είπες;
Σπαραγμοί και ασπασμοί με το καλωσόρισμα Όχι, μη φύγεις
Έρωτες ασώματοι απ’ το κορμί βγαλμένοι δέρμα που σκίζεται
από μια νυχιά ώσπου οι ίνες της καρδιάς να το ξανακολλήσουν να
ψηλαφίσουν τρυφερά τη λύρα μίας αγκαλιάς δίχως βιασύνη
