Η Χριστιάνα Γαλιάτσου αποφάσισε να αναμετρηθεί ερμηνευτικά με ένα πλέον κλασικό τραγούδι, σίγουρα ένα από τα κορυφαία των τεσσάρων τελευταίων δεκαετιών, το «Πρωινό Τσιγάρο» σε στίχους του αλησμόνητου Άλκη Αλκαίου και μουσική του καταξιωμένου από όλους συνθέτη Νότη Μαυρουδή. Το τόλμημά της είναι απόλυτα επιτυχημένο και το αποτέλεσμα τη δικαιώνει απόλυτα. Με την αισθαντική λαϊκή χροιά της κατάφερε να δώσει άλλη ματιά στο τραγούδι και να κοιτά το μουσικό της μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία. Η ίδια μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για το «Πρωινό Τσιγάρο» που κυκλοφορεί από την Ogdoo Music, για τις συνεργασίες της, την πανδημία και πόσο αυτή την επηρέασε.
Ήταν ένα τόλμημα, ένα στοίχημα η ερμηνεία του τραγουδιού; Πως νιώθετε γι’ αυτό;
Η αλήθεια είναι πως ένα από τα κίνητρά μου είναι να τραγουδώ τραγούδια που με κάνουν να αισθάνομαι πλήρης, που με εκφράζουν και με συγκινούν , οπότε «Το πρωινό τσιγάρο» ήταν ακριβώς αυτό. Είναι ένα τραγούδι που έχει πολλές εικόνες , είναι συγκινητικό. Ήθελα πάντοτε να το τραγουδήσω, οπότε αποφάσισα και το έκανα πράξη στο στούντιο.
Νομίζω πως πολύ καλά κάνατε, αν κρίνω και από τα λόγια του Νότη Μαυρουδή, που είναι ιδιαιτέρως τιμητικά!
Είναι πολύ συγκινητικό. Τον κ. Μαυρουδή τον θαυμάζω απεριόριστα, έχει μεγάλη ιστορία στον χώρο και το γεγονός ότι μου έδωσε την έγκριση και μου έδειξε την εμπιστοσύνη να αγγίξω αυτό το διαμάντι που έχει συνθέσει ήταν πολύ μεγάλο για μένα.
Αυτό το τραγούδι είναι κάτι ανεξάρτητο ή θα λειτουργήσει ίσως συνολικά σε μια δουλειά που προετοιμάζετε;
Αυτό το τραγούδι είναι ένας προάγγελος . Είναι μόνο του, αυτόνομο, αλλά θα επακολουθήσει και μια ολοκληρωμένη δουλειά, ελπίζω μετά το καλοκαίρι.
Έχετε συνεργαστεί με πολλούς και αγαπημένους από το κοινό καλλιτέχνες, από τον Γιώργο Μαργαρίτη μέχρι …τον Βασίλη Λέκκα.
Δίπλα στον κ. Μαργαρίτη ξεκίνησα ερχόμενη στην Αθήνα από τις σπουδές μου στην Κρήτη. Ο κ. Μαργαρίτης με πίστεψε κι από εκεί άνοιξαν πολλές πόρτες και στη συνέχεια υπήρξαν πολλες συνεργασίες με την αγαπημένη μου Γλυκερία, με τον Μανώλη Μητσιά , με τον Βασίλη Λέκκα που συνεργαστήκαμε πέρυσι προ πανδημίας, με τον Δημήτρη Μπάση. Νιώθω πολύ ευγνώμων γι’ αυτά τα πράγματα που έχω κάνει μέχρι στιγμής και εύχομαι κι ελπίζω σε μεγαλύτερα.
Το μικρόβιο της μουσικής το είχατε από παιδί;
Η μαμά μου είναι τραγουδίστρια. Είναι ένα σχολείο για μένα αυτό, γιατί από παιδάκι είχα ακούσματα μουσικά και από το στιλ των τραγουδιών που επιλέγω να τραγουδώ και στη συνέχεια συμμετείχα σε χορωδίες και σε άλλες μουσικές δράσεις, μιας και υπήρχε αυτό το μικρόβιο.
Ασχολείστε και με το κομμάτι της μουσικής ή των στίχων;
Δεν ασχολούμαι στο να γράψω ή να συνθέσω κατι, αλλά τελευταία έχω αρχίσει και μαθαίνω κιθάρα. Ήταν κάτι που ήθελα να το κάνω πολλά χρόνια και καθυστέρησα, αλλά νομίζω πως η μουσική είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να εκφράζεται κάποιος.
Η καραντίνα βοήθησε σ’ αυτό το κομμάτι; Είστε σε αυτούς που σας βοήθησε να εκφραστούν, να σκεφτούν, να κάνετε κάποια πράγμα ή είστε από αυτούς που εγκλωβίστηκαν χάνοντας κάποια καλλιτεχνικά πράγματα;
Η πανδημία σε πολλούς άφησε την αίσθηση ότι δεν μπορούν να ονειρεύονται και δεν μπορούν να κάνουν σχέδια. Εγώ δεν το είδα έτσι. Κοίταξα να εκμεταλλευτώ όλο αυτό το χρονικό διάστημα στο σπίτι, έτσι κι αλλιώς πρέπει να προσαρμοζόμαστε και να μην φοβόμαστε τις αλλαγές και να προσπαθούμε να δουλεύουμε, ανεξάρτητα τι μας φέρνει το εξωτερικό περιβάλλον. Οπότε νομίζω ότι μου έδωσε τον χρόνο να ζυγίσω κάποια πράγματα, να πάρω κάποιες αποφάσεις που ενδεχομένως δεν είχα τον χρόνο να το κάνω προηγουμένως και να δουλέψω πάνω σε πράγματα που αγαπώ, που τα είχα αφήσει στην άκρη, επειδή οι ρυθμοί ήταν πολλοί γρήγοροι.
Από δω και πέρα ποιες είναι οι σκέψεις και τα όνειρά σας;
Δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε. Είμαι και ένα άτομο που ονειρεύεται πολύ . Θα συνεχίσω να δουλεύω πάνω στη δουλειά που θέλω να κυκλοφορήσω και θα προσπαθήσω, σκεπτόμενη πάντα θετικά, ότι θα γυρίσουμε έξω και θα φτιαχτούν όλα εξ αρχής, για να κάνουμε κάποιες συναυλίες το καλοκαίρι, κάποιες μουσικές συνεργασίες και projects.
