Για μια παράσταση που σκοπό έχει να λυτρώσει τον θεατή μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ 102,5 και τον Ηλία Κουτσερή η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός, Δέσποινα Μπισχινιώτη. Το έργο ανεβαίνει στο θέατρο «Σοφούλη» στη Θεσσαλονίκη, υπό τον τίτλο «ΔιήγηΜας», με στόχο να περιοδεύσει μετά την Αθήνα και στην περιφέρεια όπως και στον Βόλο, και ασχολείται με την έμφυλη βία. Πρόκειται για μια διήγηση των γυναικών με την παράσταση να είναι σπονδυλωτή και τα μέρη τους συνδέονται μεταξύ τους με το βίωμα και τη μνήμη και παρουσιάζονται επί σκηνής πράγματα της έμφυλης βίας για κάθε περίοδο της ζωής μιας γυναίκας. «Πρόκειται για ένα ταξίδι σε ζοφερές εμπειρίες, για μια ανάκληση ζοφερών αναμνήσεων. Στόχος μας, είναι να καταφέρουμε να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους που θα έρθουν να μας παρακολουθήσουν, όσο αυτό είναι δυνατό, μέσα από ένα έργο κάθε φορά, για να αλλάξει η νοοτροπία που ευνοεί την έμφυλη βία και να περάσουμε από το σκοτάδι στο φως» υποστήριξε. Μιλώντας για τις δυσκολίες μιας τέτοιας παράστασης, δήλωσε πως ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, αφού ταυτίζεται με έναν διαφορετικό τρόπο και πρόκειται για μια επώδυνη διαδικασία, ωστόσο, η τέχνη είναι πάντα λυτρωτική σύμφωνα με την ίδια. Η παράσταση δεν μπορεί όμως ποτέ να αναπαραστήσει την πραγματικότητα, καθώς ο στόχος της τέχνης είναι καλύτερο να αποτελεί μια δημιουργική ανακατασκευή της πραγματικότητας και όχι ακριβώς η αναπαράσταση.
«Πολλά δακρυσμένα μάτια»
«Εμείς επεξεργαζόμαστε αυτά τα ζητήματα σκηνικά, δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει ταύτιση. Οι θεατές μοιράζονται μαζί μας την εμπειρία τους, μας μιλάνε μετά το πέρας της παράστασης και βλέπουμε πολλά δακρυσμένα μάτια και εισπράττουμε συγκίνηση και μας λένε ότι τους βοηθήσαμε να σκεφτούν με άλλο τρόπο κάποια γεγονότα ή τον ρόλο της μητέρας μέσα στην οικογένεια. Αποτελεί μεγάλη χαρά για εμάς αυτό. Ο θεατής έρχεται πιο κοντά σε τέτοιες συμπεριφορές, προβληματίζεται και εν τέλει λυτρώνεται μέσω της τέχνης» κατέληξε η κ. Μπισχινιώτη.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Γιώργος Στεργίου
