Εκδήλωση στην κεντρική πλατεία Αλμυρού θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 11 Αυγούστου στις 8.30 το βράδυ από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καππαδοκών Αργιλοχωρίου, με συνδιοργανωτές τον Δήμο Αλμυρού και την ΕΚΠΟΛ Μαγνησίας, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από την Ανταλλαγή των πληθυσμών με τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καππαδοκών Αργιλοχωρίου, Ευθύμης Ζιγγιρίδης, μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, ανέφερε πως είναι σημαντικό να θυμόμαστε τις ρίζες μας, γιατί σε διαφορετική περίπτωση είμαστε έωλοι στις διαθέσεις του καθενός, οι οποίοι μπορεί να ηγούνται πολιτικά, οικονομικά, ή οτιδήποτε άλλο.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου έκανε λόγο για μια ιστορική συγκυρία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, υπενθυμίζοντας πως η Συνθήκη της Λοζάνης, υπογράφηκε τον Ιανουάριο του 1923, αλλά οι ανταλλαγές καθυστέρησαν, καθώς ξεκίνησαν στα τέλη του χρόνου ή στις αρχές του 1924.
Η πλειοψηφία των Καππαδοκών έφτασαν στον ελλαδικό χώρο το 1924, με τη συνθήκη να είναι ιστορική και ιδιαίτερη, γιατί για πρώτη φορά η μετακίνηση του κόσμου ήταν υποχρεωτική και δεν υπήρχε η επιλογή για κάτι άλλο.
Το ιστορικό πλαίσιο της μετακίνησης
Ο κ. Ζιγγιρίδης έδωσε μάλιστα και το ιστορικό πλαίσιο στη μετακίνηση των Καππαδοκών και των υπολοίπων, λέγοντας πως 1,2 εκ. χριστιανών ήρθαν στην Ελλάδα, και αντίστοιχα μουσουλμάνοι έφυγαν για την Τουρκία, με τον γνώμονα για την όλη διαδικασία να είναι αποκλειστικά η θρησκεία. «Οι χριστιανοί και από τον Πόντο, την Καππαδοκία, την Ανατολική Θράκη, μέχρι και από τον Καύκασο, αντηλλάγησαν και ήρθαν 1,2 στην Ελλάδα, ενώ περίπου 350.000 με 400.000 μουσουλμάνοι πήγαν στην Τουρκία.
Η πλειοψηφία του 1,2 εκ. Χριστιανών ήταν Έλληνες, και εξαιρέθηκαν από αυτή την ανταλλαγή οι Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων ελληνικής καταγωγής που ζούσαν στη νομαρχία της Κωνσταντινούπολης» ανέφερε ο κ. Ζιγγιρίδης, σημειώνοντας επίσης πως αρκετοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι η συγκεκριμένη ανταλλαγή δεν ήταν τόσο βίαιη όσο ήταν εκείνη που προέκυψε από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Ωστόσο, αυτό είναι λάθος, αφού σκοτώθηκαν πολλοί κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ληστεύτηκαν επίσης αρκετοί. «Προσωπικά έχω δύο προπαππούδες οι οποίοι κατά τη διαδρομή ληστεύτηκαν και δολοφονήθηκαν.
Ουσιαστικά επρόκειτο για μια Συνθήκη με στόχο την πληθυσμιακή εθνοκάθαρση της Μικράς Ασίας από τους Έλληνες. Η συγκεκριμένη Συνθήκη κατέστρεψε οικογένειες, καθώς άνθρωποι (Έλληνες και Τούρκοι) ξεριζώθηκαν από τις περιοχές όπου ζούσαν για πάρα πολλά χρόνια» είπε ο πρόεδρος του συλλόγου Καππαδοκών, ο οποίος αναφέρθηκε στους Τούρκους που έφυγαν από την Ελλάδα και διάφορες περιοχές, όπως Γρεβενά, Κρήτη, λέγοντας πως και αυτοί συνάντησαν δύσκολες καταστάσεις στην Τουρκία.
Υπενθυμίζεται πως η Συνθήκη της Λοζάνης υπογράφτηκε τον Ιούλιο του 1923 μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ιαπωνίας, Ελλάδος, Ρουμανίας, του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων και της Τουρκίας. Με αυτό τον τρόπο διευθετήθηκαν τα ζητήματα μεταξύ των χωρών που συμμετείχαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Ο πρόεδρος των Καππαδοκών δίνοντας το στίγμα εγκατάστασης των πληθυσμών των Ελλήνων της Καππαδοκίας ανέφερε ότι: «Όπως εδώ στην Ελλάδα αποκαλούσαν τους πρόσφυγες υποτιμητικά ως «τουρκόσπορους» εκεί τους χτυπάγανε, τους βρίζανε και τους θεωρούσαν πολίτες τέταρτης κατηγορίας, έχοντας άσχημες μνήμες για το πώς τους αντιμετώπισαν οι Τούρκοι» υπογράμμισε και συνέχισε λέγοντας πως και οι ντόπιοι πληθυσμοί, όταν έφτασαν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα δεν τους αντιμετώπισαν με τον καλύτερο τρόπο.
Πρόσθεσε πως τα μόνα χωριά Καππαδοκών στη Μαγνησία, είναι το Αργιλοχώρι και ο Μαυρόλοφος, ενώ Καππαδόκες ζουν και στον Βόλο, γύρω από τη συνοικία του Αγίου Βασιλείου.
Πού μετέφεραν τους Καππαδόκες
Το 1924 μεταφέρθηκαν στη Μερσίνα της Τουρκίας και από εκεί έφτασαν στο λιμάνι του Πειραιά. Από εκεί τους πήραν και τους πήγαν στις Φιλιάτες στη Θεσπρωτία, όπου έμειναν δύο χρόνια μην έχοντας την καλύτερη αντιμετώπιση από τους ντόπιους και το 1928 έφυγαν για τη Μαγνησία, αντιμετωπίζοντας και εδώ προβλήματα με τον ντόπιο πληθυσμό, όμως, σιγά – σιγά εντάχθηκαν και προσέφεραν πολλά.
«Ακούμε ιστορίες από τους προγόνους μας, όπως η γιαγιά μου, που έλεγε ότι οι Έλληνες με τους Τούρκους ζούσαν καλά. Το χωριό στην Καππαδοκία, το Τσαρικλί, ήταν ένα αμιγώς ελληνικό και είχε αγαστές σχέσεις με τα διπλανά τουρκικά χωριά. Όταν έφτασε το μαντάτο ότι έπρεπε να φύγουν, οι περισσότεροι είχαν σοκαριστεί γιατί δεν γνώριζαν τι είχε υπογραφεί, καθώς βρισκόταν βαθιά μέσα στην Ανατολία, με τους Τούρκους να κλαίνε γιατί είχαν φιλικές σχέσεις μεταξύ τους. Τώρα στη διαδρομή υπήρχαν άτακτοι, ληστές και άλλα κακοποιά στοιχεία, που κλέβανε, σκοτώνανε, βιάζανε, αλλά και περιστατικά όπου προτού φύγουν οι Καππαδόκες, είχαν φτάσει ήδη Τούρκοι από την ανταλλαγή. Στο Τσαρικλί ένα κομμάτι του χωριού είχε δοθεί στους Τούρκους για να μείνουν και για δύο μήνες συμβίωσαν Έλληνες και Τούρκοι, σε κάποιες περιπτώσεις και στο ίδιο σπίτι» εξήγησε ο κ. Ζιγγιρίδης που έκανε λόγο για μια μαύρη σελίδα στην ιστορία των Καππαδοκών, το γεγονός του ξεριζωμού.
Μάλιστα κάποιοι περπατήσανε πολλά χιλιόμετρα για να πάνε σε μία πόλη, ώστε να πάρουν το τρένο και από εκεί μετέβησαν στη Μερσίνα, όπου έμειναν αρκετό καιρό αντιμετωπίζοντας την παρενόχληση ντόπιων Τούρκων, μέχρι που έφτασαν τα πλοία από την Ελλάδα και τους παρέλαβαν. «Εκεί ξεκίνησε το άλλο δράμα. Ότι ήρθαν οι τουρκόσποροι, οι γύφτοι, οι βρωμιάρηδες και τους έβλεπαν με ένα υποτιμητικό βλέμμα, ανθρώπους που είχαν χάσει το βιος τους, όντας ξένοι στην Ελλάδα».
Μουσικοχορευτική εκδήλωση
Η εκδήλωση όπως ενημέρωσε ο κ. Ζιγγιρίδης θα είναι μουσικοχορευτική, περιλαμβάνοντας τρία μεγάλα συγκροτήματα από το Κιλκίς, τη Λάρισα και τη Θεσσαλονίκη. Θα υπάρχουν αφηγήσεις, ένα θεατρικό κομμάτι, συγκρότημα που θα συνοδεύει την παράσταση, με καππαδοκικά παραδοσιακά όργανα, όπως κανονάκι και άλλα.
