«Είμαι πολύ χαρούμενη που έπαιξα στην πόλη μου» , αναφέρει η Ευτυχία Φαναριώτη, και
πώς να μην ήταν άλλωστε, εφόσον το δέσιμό της με την πόλη του Βόλου είναι ακόμα στενό.
Η θεατρική παράσταση «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός» επισκέφθηκε το Θερινό
Θέατρο της Νέας Ιωνίας, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις, αλλά και μεγάλη περηφάνια
που άνθρωποι της πόλης μας, διαπρέπουν στο καλλιτεχνικό σανίδι. Ως καλεσμένη στο
Ράδιο ΕΝΑ και στο πολιτιστικό ένθετο με τον Ηλία Κουτσερή, μίλησε για τον
πρωταγωνιστικό ρόλο της «Μαρίνας», την αγάπη της για το τραγούδι, αλλά και για τον
Βόλο όπου έρχεται συχνά, μιας που οι δικοί της άνθρωποι ζουν στην πόλη μας!
Πείτε μας δύο λόγια για την θεατρική παράσταση που είδαμε στο Θερινό Θέατρο της
Νέας Ιωνίας…
Είναι ένα έργο πολύ εξελιγμένο, διασκευασμένο, έχουν προστεθεί ρόλοι, και νομίζω είναι
μια ξεκαρδιστική κωμωδία. Η αλήθεια είναι ότι περνάμε τόσο ωραία πάνω στη σκηνή, που
ανυπομονούμε να έρθει η επόμενη παράσταση. Δεν είναι ότι περνάμε καλά ως φίλοι και ως
συνάδελφοι, αλλά περνάμε καλά πάνω στη σκηνή και αυτό είναι πολύ διαφορετικό.
Υπάρχει ο χώρος να δημιουργήσει ο καθένας τον ρόλο του και τον χαρακτήρα του και να
αυτοσχεδιάσει με τους συναδέλφους. Είναι μία μοναδική εμπειρία, και για εμάς τους
ίδιους που είμαστε σε αυτή την παράσταση, αλλά και για τον κόσμο, κάτι το οποίο το
λαμβάνουμε και είναι πολύ συγκινητικό.
Δεν είναι δύσκολο ταυτόχρονα ή ακόμα και … «επικίνδυνο» όταν γίνονται διασκευές
τέτοιων έργων που έχουν αφήσει εποχή;
Είναι ουσιαστικά μια καινούργια παράσταση βασισμένη στο κανονικό έργο, «ο Κλέαρχος, η
Μαρίνα και ο Κοντός». Είναι όμως και κάτι … τελείως διαφορετικό. Ο θεατής δηλαδή δεν θα
έρθει να δει τους γνωστούς πρωταγωνιστές που ξέρει από την ταινία, αλλά καινούργιους.
Θα έρθει να δει με μία καινούργια ματιά αυτό το έργο, και αυτό είναι το ενδιαφέρον στην
παράσταση.
Βολιώτισσα στην καταγωγή, όπως και ο συνάδελφός σας στην παράσταση, ο Βαγγέλης Δουκουτσέλης, ποια είναι η σχέση που διατηρείτε με τον τόπο;
Η οικογένειά μου παραμένει στον Βόλο. Οι γονείς μου, τα αδέρφια μου, τα ανίψια μου
μένουν στον Βόλο και έρχομαι συχνά. Βέβαια, είναι η πρώτη φορά που ήρθα και έπαιξα
στον Βόλο. Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα και στην πόλη μου δεν είχε τύχει να παίξω ποτέ.
Μόνο μία παράσταση πριν αρκετά χρόνια στο Διμήνι. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που
έπαιξα στο Βόλο και ειδικά με αυτόν τον ρόλο.
Ποια είναι η «Μαρίνα» στη θεατρική παράσταση;
Ο ρόλος είναι πάρα πολύ ωραίος. Είναι μια φαντασμένη γυναίκα που νομίζει ότι κάτι είναι
επειδή έχει χρήματα. Σκιαγραφεί έναν άνθρωπο που υπάρχει σε κάθε εποχή και σε κάθε
κοινωνία. Ο ρόλος είναι προσαρμοσμένος βέβαια στα δεδομένα της εποχής και της
εκάστοτε εποχής. Ο Κλέαρχος επίσης κάνει έναν Κωνσταντινουπολίτη άντρα, που θα τον
αποκαλούσα μπον βιβέρ της εποχής, και ο «Κοντός», που δεν είναι κοντός αλλά τον
αποκαλεί έτσι η Μαρίνα, γιατί δεν τον γουστάρει. Γενικότερα έχουν αλλάξει πράγματα και
νομίζω πως είναι για το καλύτερο.
Δεν αγαπήσατε μόνο το κομμάτι της ηθοποιίας, αλλά και το τραγούδι απ΄ όσο ξέρω.
Ισορροπούν αυτές οι δύο μεγάλες αγάπες;
Το τραγούδι πάντα με συντροφεύει και το συντροφεύω κι εγώ. Ποτέ δεν το αφήνω, γιατί
από μωρό τραγουδούσα. Μικρή έλεγα ότι θέλω να γίνω τραγουδίστρια ή δασκάλα. Στο
θέατρο υπάρχει πάντα η μουσικότητα και το τραγούδι και δεν έχει να κάνει μόνο με το
μιούζικαλ. Μπορεί να υπάρχει και σε άλλα είδη και να είναι και πιο ενδιαφέρον, είτε ως
μοιρολόι, είτε ως το τραγούδι ενός ήρωα, είτε λέγοντας μια ιστορία. Βέβαια, αυτό δεν
μπορεί να συμβαίνει σε κάθε παράσταση. Το θέατρο σου παίρνει τόσο μεγάλη ενέργεια για
να φτιάξεις ένα ρόλο, που στη δίνει βέβαια μετά πίσω, αλλά δεν μπορείς να ασχοληθείς
ταυτόχρονα με κάτι άλλο. Υπήρξε εποχή που τα έκανα και τα δύο μαζί, τραγουδώντας μετά
τις 12 το βράδυ. Το έκανα με μεγάλη χαρά γιατί μου άρεσε, αλλά ήταν αρκετά δύσκολο.
Όταν αυξήθηκε η δουλειά στο θέατρο, δεν γινόταν να το συνεχίσω. Από την άλλη, δεν το
αφήνω και συμμετέχω σε συναυλίες που μπορώ ή σε τραγούδια φίλων.
Τι άλλα σχέδια έχετε κατά νου, εφόσον τελειώσει η περιοδεία;
Μόλις τελειώσει η περιοδεία θα συνεχίσουμε το έργο στο Θέατρο «Αλάμπρα» στην Αθήνα
μέχρι και τον Ιανουάριο και ελπίζοντας να πάνε όλα καλά για όλους. Επίσης, συμμετέχω σε
μία ταινία που είναι συνέχεια, «Το Μπάτσελορ 4», και θα έχω γυρίσματα μέσα στον
Σεπτέμβριο.
