Στον Βόλο έρχεται ξανά για να παίξει στο τοπικό κοινό, μετά από πάνω από δύο δεκαετίες, ο βολιώτης Παντελής Πολυχρονίδης πιανίστας , παιδαγωγός και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης στο Τμήμα Όπερας και Κλασσικού Τραγουδιού. Ο ίδιος, έχοντας ένα «βαρύ» μέχρι τώρα βιογραφικό, συνεργασιών, παρουσιών, ακαδημαϊκών προσόντων κ.λ.π., προτείνει ο Βόλος να γίνει κέντρο κλασικής μουσικής, φιλοξενώντας ένα μεγάλο διεθνές καλοκαιρινό φεστιβάλ.
Ο κ. Πολυχρονίδης μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, με αφορμή τη συναυλία για το «Ελληνοαυστριακό μουσικό καλοκαίρι 2024» που έρχεται στο προαύλιο του Μουσείου Βόλου, με διοργανωτές την Εφορία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας, τους Φίλους του «Αθανασάκειου» Μουσείου και το Λύκειο Ελληνίδων και ευχαρίστησε την αυστριακή Πρεσβεία και την πρόεδρο των Φίλων του Μουσείου Σούλα Μπαρτζώκα για την πρόσκληση για να δώσει δύο συναυλίες, η μία στον Βόλο και η άλλη στη Σκιάθο.
Φιλοξενώντας ένα μεγάλο διεθνές καλοκαιρινό φεστιβάλ
Ο διεθνούς φήμης μουσικός, ανέφερε ως ιδέα του, ότι ο Βόλος, με τη γεωγραφική θέση, την ιστορία και την υποδομή που έχει, μπορεί να γίνει κέντρο κλασσικής μουσικής, φιλοξενώντας ένα μεγάλο διεθνές καλοκαιρινό φεστιβάλ, με καλλιτέχνες από διάφορες χώρες, όπως γίνεται σε μικρότερη κλίμακα σε άλλες περιοχές του Πηλίου και στο Χόρτο.
Αναφορικά με τη συναυλία που θα γίνει στις 19 Αυγούστου στο Μουσείο, ο καθηγητής είπε ότι μαζί του θα βρίσκεται η σοπράνο Ούρσουλα Λάγκμαρ, που διδάσκει στο Μουσικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης και θα παρουσιάσουν κάποια πολύ όμορφα τραγούδια του γερμανικού ρεπερτορίου, με έργα των Σούμαν, Μπραμς, Σούμπερτ, κ.α, ενώ θα παίξει και κάποια σόλο έργα στο πιάνο, εκ των οποίων δύο του Μάνου Χατζηδάκη, ένα βαλς του Σοπέν και ένα βαλς του Μπραμς.
Ο ίδιος είπε ότι είναι ένα πρόγραμμα όχι βαρύ, που θα αρέσει στο βολιώτικο κοινό και τόνισε ότι ανυπομονεί να δει παλιούς του συμμαθητές, δασκάλους, ίσως καθηγητές, μετά από αρκετά χρόνια.
Ωραία συναισθήματα από μια διαδρομή…
Ο κ. Πολυχρονίδης είπε ότι θα αφιερώσει τη συναυλία του στον Βόλο, στη δασκάλα του Μαίρη Μουρτζοπούλου και τον σύζυγό της Μένιο Μουρτζόπουλο, που έφυγαν από τη ζωή, αλλά άφησαν ιστορία στα καλλιτεχνικά δρώμενα του Βόλου. Ο ίδιος είπε ότι ως παιδί που θυμάται να κάνει το μάθημα της ιστορίας μουσικής στο Ωδείο για τη Βιέννη και τους μεγάλους συνθέτες, δεν του περνούσε ποτέ από το μυαλό ότι μια μέρα θα πήγαινε εκεί και θα έκανε όλα τα ωραία αυτά πράγματα που έχει καταφέρει.
«Ήταν η αγάπη της πρώτης μου δασκάλας, ήταν η πολύ δουλειά, οι σπουδές πρώτα στην Ελλάδα και μετά στην Αμερική με δύο υποτροφίες και τα τελευταία 12 χρόνια στην Βιέννη. Μετά από όλη αυτή τη διαδρομή, αυτό είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα και πάνω απ’ όλα είναι η προσωπική ωρίμανση μέσα από όλες αυτές τις συναυλίες, τα χρόνια στην Αμερική και ερχόμενος σε επαφή με ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες, διαδρομή που καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει να είσαι έλληνας», ανέφερε.
Ο ίδιος είπε ότι το 2024 είναι η δέκατη χρονιά που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο και για τον ίδιο είναι ένα μεγάλο όνειρο που έγινε πραγματικότητα, αν και θέλει πειθαρχία, δουλειά και μεράκι για το αντικείμενο. Πρόσθεσε ακόμη ότι χρέος των δασκάλων είναι να εμπνέουν και να μεταλαμπαδεύουν τη γνώση αυτή στους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τη μουσική, όχι απαραίτητα επαγγελματικά και να αποκομίζουν τα οφέλη της, να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και να έχουν περισσότερο σεβασμό στους συνανθρώπους τους, στη φύση και στο περιβάλλον.
