Για το γεγονός ότι οι θεατρικές παραστάσεις οφείλουν να εντάσσονται στο πλαίσιο της εποχής τους, χωρίς να μετατρέπονται σε μουσειακά είδη, μίλησε ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
Σε συνέντευξή του στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή , με αφορμή την αυριανή παράσταση «Όρνιθες» στον Βόλο, σημείωσε πως αποτελούν ζωντανούς οργανισμούς που εξελίσσονται, ενώ υπογράμμισε ότι οφείλουμε να αναγνωρίζουμε την προσωπική μας ευθύνη στην πολιτική κατάσταση, αλλάζοντας αρχικά τη συμπεριφορά μας.
Το βασικό κομμάτι του έργου διαπραγματεύεται τη διαδρομή δύο φίλων από ένα αστικό κέντρο σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζουν ακριβώς πού είναι… Αφορμή αυτής της αναζήτησης, είναι το πνίξιμο που νοιώθουνε μέσα στην πόλη που ζούνε η οποία είναι μάλλον αφιλόξενη και δεν τους προσφέρει τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να ζήσουν. Αυτή η αναζήτηση τους φέρνει σε επαφή με τον Έποπα, ένα μυθικό πρόσωπο, που για κάποιους λόγους μεταμορφώθηκε σε πουλί. Αυτό αναζητούν οι δύο φίλοι ευελπιστώντας πως θα έχει δει ένα καλύτερο μέρος για να τους προτείνει για να ζήσουν.
Έτσι καθώς συναντιούνται προκύπτει ένα σχέδιο το οποίο εμπνέεται ο Πεισθέτερος, για την ίδρυση μιας άλλης πολιτείας που δεν θα είναι ούτε στη γη, αλλά ούτε και στον ουρανό να συνομιλεί με τους θεούς. Θα βρίσκεται δηλαδή σε μια περιοχή παρθένα η οποία δεν θα είναι επηρεασμένη από τα θέματα των ανθρώπων, θεωρώντας πως εκεί θα μπορούν να φτιάξουν κάτι με άλλους όρους. Έτσι πείθουν τα πουλιά και αρχίζει η περιπέτεια.
Ο βασικός πυρήνας της απογοήτευσης
Σύμφωνα με τον γνωστό πρωταγωνιστή η σύλληψη αυτή του Αριστοφάνη, ο οποίος τη σκέφτηκε πριν 2.500 χρόνια, εμπνέει ανθρώπους του θεάτρου, γιατί περιέχει τον βασικό πυρήνα της απογοήτευσης για το πώς έχουμε δημιουργήσει τη ζωή μας και της ανάγκης για μια άλλη πιο ανάλαφρης, που δεν θα έχει τόσα βαρίδια. Στην παράσταση «Όρνιθες», όπως είπε ο κ. Παπασπηλιόπουλος δεν θα υπάρξουν αναφορές σε σύγχρονα πολιτικά πρόσωπα, όπως έκανε ο Αριστοφάνης, διατηρώντας, όμως, απόλυτα το πνεύμα του έργου. «Οποιαδήποτε εύκολη κριτική απέναντι στην εξουσία δεν είναι του γούστου μου, γιατί θεωρώ ότι αυτή η ανάγκη μας να κριτικάρουμε την εξουσία, είναι ακριβώς αυτή που δεν μας επιτρέπει να βλέπουμε την προσωπική μας ευθύνη. Αυτή η ευθύνη είναι εκείνη που θα έχει ένα άμεσο και σημαντικό αποτέλεσμα.
Δηλαδή εάν ο καθένας αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στην κοινωνία τότε υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που δεν ανέχεται οποιαδήποτε άλλη διαχείριση της εξουσίας» τόνισε ο κ. Παπασπηλιόπουλος τονίζοντας ότι ανεχόμαστε τη λάθος διαχείριση της εξουσίας ακριβώς επειδή εμείς οι ίδιοι ως διαχειριστές διαφόρων τύπων εξουσιών κάνουμε κατάχρηση και είμαστε διεφθαρμένοι. Έτσι αποτελούμε μέρος του προβλήματος και όχι λύση. «Είναι πολύ πιο εύκολο να είμαι αγανακτισμένος με αυτό που κάνει κάποιος άλλος και αυτό είναι πολύ συχνά το πρόβλημά μας, αφού διαρκώς είμαστε θυμωμένοι, όχι με τον εαυτό μας, αλλά με κάποιους που μας καταπιέζουν, που δεν είναι εντάξει» ανέφερε με νόημα ο κ. Παπασπηλιόπουλος.
