Με όχημα το νέο του βιβλίο που γεννήθηκε ως ανάγκη και ως επιθυμία ο καταξιωμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Βατόπουλος ακολουθεί τα χνάρια των φράσεων και των εικόνων του και μας προσκαλεί σε μια αλλιώτικη βόλτα σε 24 πόλεις. Το Όπου και να ταξιδέψω είναι μια παραίνεση για ένα άλλο βλέμμα στην Ελλάδα. Ένας στοχασμός πάνω στον αστικό χώρο του χτες και του αύριο. Το βιβλίο, πλούσια εικονογραφημένο με τις φωτογραφίες του ίδιου, μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Σε αυτό ο συγγραφέας του επιχειρεί μια αποτύπωση του αστικού χώρου στην Ελλάδα μέσα από το ασκημένο, υποκειμενικό του βλέμμα εστιάζοντας στην ατμόσφαιρα των πόλεων αυτών, σε κτίρια και σε διαδρομές. Επιλέγοντας να επιστρέψει στις πόλεις αυτές ο Νίκος Βατόπουλος επισκέπτεται τον Βόλο, την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα και τη Λάρισα, όπου θα πραγματοποιήσει εκδηλώσεις με αφορμή το βιβλίο.
Οι εκδηλώσεις με αναλυτικές λεπτομέρειες:
Στον Βόλο, την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019, στις 7 μ.μ.,στο βιβλιοπωλείο Public (Ογλ 28)
Θα μιλήσουν ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Αδαμάκης. Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΘ Δημήτρης Χορταριάς θα απευθύνει χαιρετισμό.
ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων «Αφροδίτη»
του ξενοδοχείου Κιέριον στην Καρδίτσα (Μπλατσούκα 22 και Βάιου Τζέλλα),
σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο ΖΑΧΟΣ. Θα μιλήσει ο συγγραφέας Αντώνης Α. Αντωνίου.
ΤΡΙΚΑΛΑ
Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δημαρχείου Τρικάλων (Ασκληπιού 18), σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ και υπό την αιγίδα του Δήμου Τρικκαίων. Θα μιλήσουν ο ποιητής Ηλίας Κεφάλας και ο Δήμαρχος Τρικάλων Δημήτρης Παπαστεργίου.
ΛΑΡΙΣΑ
Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019, στις 7 μ.μ., στο Χατζηγιάννειο – Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Λάρισας (Ρούσβελτ 59), σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο ΚΑΛΤΣΑΣ . Θα μιλήσουν ο ιστορικός-συγγραφέας Νίκος Παπαθεοδώρου και ο Θωμάς Κυριάκος, μέλος της Φωτοθήκης Λάρισας.
Σε όλες τις εκδηλώσεις θα προβληθεί ψηφιακό υλικό. Ο Νίκος Βατόπουλος θα απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου
Ο Νίκος Βατόπουλος στον πρόλογό του γράφει για τη δημιουργία του βιβλίου:
«Μεγάλωσα με την αγάπη της Ελλάδας. Σχημάτισα αυτό το αίσθημα στο μυαλό μου, σαν ιδέα, μεγάλος πια, ίσως και να με ξάφνιασε. Ενδεχομένως να μην το είχα σκεφτεί με αυτούς τους όρους. Ηταν κάτι που με πήγαινε μπροστά από μικρός, με ωθούσε η αγάπη του τόπου εν γένει, όχι μόνο όσων ήξερα ή όσων θα συναντούσα αργότερα ταξιδεύοντας αλλά και όσων μου άρεσε να φαντάζομαι σε όλη τη γη: επαρχίες της Βραζιλίας, πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης, εκείνα τα χρόνια, κωμοπόλεις της Αυστρο-Ουγγαρίας, από τις πτήσεις του νου στον χρόνο. Αλλά συγκίνηση αυθεντική άρχισα να νιώθω με το βίωμα του τόπου από μικρές και μεγάλες οικογενειακές εξορμήσεις, σε μικρούς και μεγάλους τόπους της Ελλάδας. […]
Από το 2016 άρχισα συστηματικά να περιηγούμαι στο σώμα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ήταν η ηπειρωτική χώρα αυτή που μου τραβούσε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, ιδίως οι πόλεις που δεν ήταν απολύτως ή καθόλου τουριστικές. Βεβαίως, το βλέμμα μου αγκάλιαζε το σύνολο της χώρας από την Κρήτη ως τη Μακεδονία και από τη Θράκη ως τα Επτάνησα, αλλά η ανάγκη μου ήταν να περιεργαστώ το αστικό απόθεμα, που ένιωθα ότι ήταν παραμελημένο, αγνοημένο, υποτιμημένο και σε απόσυρση».
Όλη του η αγάπη για την Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα προσωπικής εκπαίδευσης, καθώς μεγάλωσε παρακολουθώντας την από πολλές αφετηρίες. Οι οπτικές γωνίες διέφεραν, συχνά ήταν αφελείς ή ρομαντικές, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια συναιρούσαν όλα εκείνα τα αντιφατικά χαρακτηριστικά που κάνουν την έλξη ενός τόπου αναπόδραστη συνθήκη. Η μεγάλη αγάπη για τις ελληνικές πόλεις είναι κεντρικές στη θεώρησή του για τον κόσμο, το αύριο, την Ιστορία και τους ανθρώπους που έζησαν, ζουν και θα ζήσουν. Το ταξίδι συνεχίζεται…
Αυτά και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό στις παρουσιάσεις του βιβλίου σε κάθε πόλη.
Γράφει για τον Βόλο
Με συγκινούσε πάντα η θέση του Βόλου, στο μέσον της χώρας, στα πόδια του Πηλίου, και η εγγενής νεωτερικότητά του.
Στον ωραιότερο περίπατο, από την Αργοναυτών ως το εξαίρετο Αρχαιολογικό Μουσείο, κατά μήκος της παραλίας (και μέσα από τα στενά στην επιστροφή) νιώθει κανείς τι σημαίνει Βόλος. Γιατί, σε αυτήν την περισσότερο γαλήνια περιοχή, με τις πολλές κατοικίες, είναι ανιχνεύσιμο το σήμα ζωής σειράς γενεών που είχαν την πόλη πατρίδα. Το ίδιο ένιωσα και σε άλλες συνοικίες, αλλά σε αυτόν τον περίπατο βοηθούσε η δύναμη της αστικής αρχιτεκτονικής. Ήθελα, φυσικά, να δω από κοντά τον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου, έργο του Αριστοτέλη Ζάχου (1933-35), χτισμένο σε ένα σημείο ιδιαίτερης προβολής, στον μυχό του κόλπου.
Γράφει για την Καρδίτσα
Η πόλη όλη όσο την περπατούσα μου φανερωνόταν με μια γλύκα. Έχει ηρεμία η Καρδίτσα, είναι πόλη για περπάτημα.
Η Καρδίτσα διασώζει κάποιες κόγχες του παρελθόντος που τις βλέπεις άξαφνα μπροστά σου και σε αιφνιδιάζουν. Εικόνες ή ακόμη και ονομασίες όπως το ξακουστό πάρκο της, Παυσίλυπον, που το όνομά του θυμίζει θλιμμένη πριγκίπισσα ή αλέα από βαθύσκιωτα δέντρα που σφιχταγκαλιάζονται σαν να μη θέλουν ή να μην μπορούν να χωριστούν. Εκεί, ανάμεσα σε προτομές ηρώων και πολιτικών, πίσω από παγκάκια, κατά μήκος μονοπατιών και με το άρωμα πάντα μιας διαρκούς άνοιξης αισθημάτων και εφηβικών ορμών, ζει ένα μεγάλο παγόνι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος συμβολισμός για ένα πάρκο μιας μικρής πόλης, για έναν τόπο ζείδωρον, για έναν τόπο μυστηρίου.
Η Καρδίτσα μου επεφύλαξε πολλές χαρές που παλαιότερα, πριν τη γνωρίσω, δεν θα μπορούσα να φανταστώ.
Γράφει για τα Τρίκαλα
Στα Τρίκαλα με γοητεύουν τα ξεχασμένα σπιτάκια ή τα παλιά μαγαζιά κοντά στην αγορά, εικόνες πιστές στις βαθιές πτυχές της πόλης και πολύτιμες για την κατανόηση της ιστορικής της εξέλιξης.
Το πλεονέκτημα του υδάτινου στοιχείου δίνει στα Τρίκαλα μια χάρη, που νύχτα μέρα αλλάζει την πόλη. Περισσότερο μου άρεσε ο τρόπος που οι Τρικαλινοί χαίρονται την πόλη τους και πόσο στην καρδιά της πόλης είναι το ποτάμι. Για τα ελληνικά δεδομένα είναι κάτι μοναδικό με τη μορφή τουλάχιστον κανονικού ποταμού. Η Λάρισα έχει τον Πηνειό αλλά δεν τη διασχίζει στο κέντρο, η Δράμα έχει τις πηγές, η Καστοριά και τα Ιωάννινα τη λίμνη, αλλά καμία πόλη δεν έχει μεγάλο ποτάμι στο απόλυτο κέντρο της.
Γράφει για τη Λάρισα
Η Λάρισα είναι μια πόλη-θρίαμβος του νέου, με έναν τρόπο όμως παραπλανητικό, καθώς βρήκα πολλά και ενδιαφέροντα θραύσματα του ιστορικού παρελθόντος.
Υπάρχουν σημεία, ακόμα και στο κέντρο, όπου καταλαβαίνει κανείς την ατμόσφαιρα της παλιάς πόλης. Δύσκολο να βρεις τα παλιά αρχοντικά της Λάρισας, με λιγοστές μόνο εξαιρέσεις, αλλά στα στενά που οδηγούν από το Θέατρο προς το Φρούριο και το Μπεζεστένι, είδα πολλές ποιητικές εικόνες. Επιγραφές και παλιά διώροφα, χορταριασμένα ερείπια και εκεί ανάμεσα ταβέρνες και εστιατόρια που μαζεύουν κόσμο. Είναι ένα αμάλγαμα η Λάρισα. Για να την καταλάβεις θα πρέπει να μπεις στο πετσί της. Χρειάζεται χρόνος αλλά και κάποιες αφορμές.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Νίκος Βατόπουλος γεννήθηκε το 1960. Από το 1988 εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Η Καθημερινή, στο πολιτιστικό ρεπορτάζ. Έχει ειδικευθεί σε θέματα αθηναϊκά και αστικού πολιτισμού. Το 2001 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Το πρόσωπο της Αθήνας. Το 2011 ίδρυσε τη διαδικτυακή ομάδα πολιτών «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» που αριθμεί πάνω από 23.000 μέλη. Το 2014 έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση φωτογραφιών με θέμα «Η Αθήνα ενός αθηναιογράφου» (αίθουσα τέχνης «ena») και παρουσίασε ως προσωπικό πρότζεκτ την έκθεση «Η Αθήνα της δεκαετίας του 1960» στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ το βιβλίο του Περπατώντας στην Αθήνα (κυκλοφορεί και αγγλική έκδοση με τον τίτλο Walking in Athens) και το 2019 το βιβλίο του Μικροί δρόμοι της Αθήνας.
