Τίποτα δεν μπορεί να ευδοκιμήσει χωρίς την ειρήνη, αποτελώντας απαραίτητο συστατικό για την ανάπτυξη του ανθρώπου, όπως αναφέρει η Δανάη Μιχοπούλου, ηθοποιός και σκηνοθέτιδα της παράστασης Ειρήνη του Αριστοφάνη για παιδιά.
Με αφορμή το έργο που παίχθηκε στον Βόλο χθες Πέμπτη 1η Αυγούστου η Δανάη Μιχοπούλου μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, για μια παράσταση που είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, λόγω και των ανοιχτών μετώπων που υπάρχουν γύρω από την Ελλάδα, εκτιμώντας παράλληλα ότι δεν θα πρέπει να κλείνουμε τα μάτια απέναντι σε αυτές τις καταστάσεις.
Επίσης σημείωσε πως θα πρέπει να υπενθυμίζουμε στους μεγάλους, μαθαίνοντας ταυτόχρονα στους μικρότερους πως χωρίς την ειρήνη τίποτα δεν ευδοκιμεί και δεν ανθίζει, αποτελώντας για τη βάση για ό,τι όμορφο υπάρχει στον κόσμο. Εξηγώντας η κ. Μιχοπούλου το γεγονός της επιλογής του συγκεκριμένου έργου, δήλωσε πως λόγω των πολεμικών συγκρούσεων που εξελίσσονται με κυρίαρχη αυτή στη Μέση Ανατολή, ήταν ένα θέμα που έπρεπε να θιχθεί, με την ειρήνη να αποτελεί ένα πλεονέκτημα και όχι μια δεδομένη κατάσταση η οποία μπορεί να ανατραπεί ανά πάσα ώρα και στιγμή, με τις συνέπειες να είναι φοβερές.
«Θεωρώ ότι βρισκόμαστε μέσα σε μια ευνοϊκή συνθήκη για να το αναφέρουμε αυτό και θα πρέπει να νέα παιδιά να καταλάβουν αυτή την τόσο μεγάλη σημασία της ειρήνης στον κόσμο, δηλαδή της ομορφιάς στον κόσμο. Ο Αριστοφάνης έχει γράψει ουσιαστικά μια περιπέτεια που ενδείκνυται για παιδιά, καθώς δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να το διασκευάσω. Πιστεύω πως ό,τι περνιέται μέσα από το χιούμορ γράφεται πολύ πιο εύκολα στο συνειδητό και στο υποσυνείδητο των παιδιών, γιατί δεν σηκώνουμε το δάχτυλο να του πούμε πώς θα γίνει, αλλά ακολουθούμε έναν διαδραστικό τρόπο, μέσα από το γέλιο και το χιούμορ» ανέφερε η κ. Μιχοπούλου.
Μιλώντας για τη σημασία του θεάτρου στη διάπλαση των παιδιών, υποστήριξε ότι τα μηνύματα που βγαίνουν από τις παραστάσεις μπορούν να απορροφηθούν ευκολότερα απ’ ότι στο σχολείο, ενώ χαρακτήρισε τους μικρούς θεατές ως τους αυστηρότερους κριτές σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους.
Όπως είπε εάν δεν κρατήσει ο ηθοποιός την προσοχή του παιδιού, αυτό έχει σηκωθεί και έχει φύγει χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Για να συμβεί, όμως, αυτό χρειάζεται και αναβάθμιση των δεδομένων που συντελείται με τη χρήση της τεχνολογίας, καθώς πλέον η προσοχή ενός παιδιού δεν μπορεί να κρατηθεί μόνο με ένα στατικό σκηνικό.
Γι’ αυτόν τον λόγο επέλεξαν τις εναλλασσόμενες προβολές σκηνών που δίνουν οπτικό ενδιαφέρον, από τη στιγμή που η τέχνη θα πρέπει να ακολουθεί την τεχνολογία και αντίστροφα, ειδικά στην εποχή μας, όπου τα παιδιά έχουν κατακλυστεί από εικόνες.
