Έφερε στο τηλεοπτικό πεδίο, μετά από αρκετά χρόνια, ένα ποιοτικό θέαμα. Ο Σπύρος Μιχαλόπουλος ήταν εκ των σκηνοθετών των «Άγριων Μελισσών» που ανέτρεψαν τα δεδομένα στο τηλεοπτικό προσκήνιο. Ο γνωστός κι επί τέσσερις δεκαετίες σκηνοθέτης, πλέον αιχμαλωτίζει με την κάμερά του την πλοκή της νέας σειράς “Όρκος” που ξεκίνησε την προβολή της στην ΕΡΤ1 και μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και τη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, για το νέο τηλεοπτικό του εγχείρημα, την ανάγκη που υπάρχει στην τηλεόραση για ποιοτικά προγράμματα, αλλά και την αγάπη του για τη γνώση, η οποία τον οδήγησε λίγο μετά τα 60 χρόνια στα πανεπιστημιακά έδρανα, αυτή τη φορά ως φοιτητής!
Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή
Πως προέκυψε η συνεργασία σας στη νέα σειρά της ΕΡΤ1 “Όρκος”;
Μετά την ιστορία των Μελισσών, αποφάσισα να αλλάξω λίγο πεδίο και να κάνω κάτι μόνος μου. Βρέθηκε μπροστά αυτή η υπέροχη ιδέα της Τίνας Καμπίτση κι έτσι ξεκίνησαν όλα. Πήρα στα χέρια μου τα πρώτα επεισόδια που ήταν εξαιρετικά και ως θεματολογία και ως ανάπτυξη και δομή και αποφάσισα να το κάνω. Κάναμε προετοιμασία όλο το καλοκαίρι, τα γυρίσματα ξεκίνησαν την 1η Νοέμβρη και πριν δύο Σάββατα βγήκαμε στον “αέρα”. Υπήρξε μία πολύ μεγάλη αποδοχή από τον κόσμο, έφτασε τις 700.000 περίπου θεατές, που για πρώτο επεισόδιο ήταν πολύ καλό. Περιμένουμε με αγωνία τα επόμενα επεισόδια, με την ιστορία να εξελίσσεται πιο γρήγορα, το σενάριο αναπτύσσεται πολύ ωραία και αναμένουμε να δούμε την αποδοχή.
Τα γυρίσματα της σειράς έχουν ολοκληρωθεί;
Όχι ακόμη. Είμαστε στη διαδικασία των γυρισμάτων με πολλές δυσκολίες και λόγω καραντίνας και Covid, αλλά και καιρού. Θα δείτε πως έχουμε πολλά νυχτερινά γυρίσματα και αυτά στους δρόμους της Αθήνας με αυτό τον καιρό ήταν λίγο δύσκολα. Παρόλα αυτά έχουμε ένα αποτέλεσμα που μας ικανοποιεί όλους.
Η σειρά αφορά στη σύγχρονη πραγματικότητα;
Είναι ένα έργο που στηρίζεται σε πυλώνες, κατά κύριο λόγο το κοινωνικό μήνυμα που είναι οι άστεγοι στην Αθήνα και οι ιστορίες τους, βασιζόμενο στη μυθοπλασία. Υπάρχει ένα ιατρικό κομμάτι, αρκετά μεγάλο όπου διαδραματίζεται η σειρά μέσα σε ένα Νοσοκομείο και έξω στη λεγόμενη ιατρική του δρόμου, όπου ομάδα γιατρών περιθάλπει αστέγους και υπάρχει και ένα τρίτο κομμάτι, το αστυνομικό και είναι η προσπάθεια που κάνει ο ήρωας, που ενσαρκώνεται από τον Γιάννη Στάνκογλου να βρει για ποιο λόγο έχασε τη γυναίκα και το παιδί του, που είδαμε στο πρώτο επεισόδιο, εάν το δυστύχημα αυτό ήταν απλά μια ατυχία ή μια δολοφονία.
Έχουμε ξεπεράσει τον σκόπελο της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης στον επαγγελματικό σας χώρο; Με χρηματοδοτήσεις νέων σειρών , αλλά και με νέες προτάσεις, νέα γυρίσματα.
Θεωρώ ότι με έναν τρόπο έχουν ξεπεραστεί κάποια πρακτικά εμπόδια, αλλά στην ουσία θεωρώ ότι ποτέ δεν θα ξαναγυρίσουμε στην προτέρα κατάσταση. Νομίζω ότι η πανδημία ξέχωρα από τους τραγικούς θανάτους και τα θύματα που υπάρχουν θα μας αφήσει πολύ σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Φανταστείτε μια ολόκληρη χώρα επί δύο χρόνια να είναι στην ουσία απομονωμένη. Με την έννοια ότι ο καθένας είναι απομονωμένος στο σπίτι του, φοβάται να βγει έξω, έχουν αλλάξει οι τρόποι που επικοινωνούμε με τους ανθρώπους, ότι έχουμε μονίμως μια μάσκα πάνω μας δεν είναι και ό,τι καλύτερο, αν και χρειάζεται, αρχίζεις όμως να μην αναγνωρίζεις ανθρώπους στον δρόμο, να βλέπεις μισά πρόσωπα και παρατηρώ στον κόσμο έναν εγκλωβισμό που έχει στα σπίτια περιμένοντας να δει τι θα γίνει αύριο. Κι επειδή κανένας μας δεν ξέρει τι θα γίνει, αυτόματα αυτή η ψυχολογική αναμονή, τον κόσμο τον έχει τυραννήσει. Από την άλλη, στη δουλειά μας έχουν “ανοίξει” κατά κάποιο τρόπο κάποια σχέδια, με την έννοια ότι δημιουργούνται πλατφόρμες, άρα υπάρχει ανάγκη για καλό προϊόν και γιατί ο κόσμος είναι μέσα στο σπίτι του και άρα θα δει τηλεόραση είτε συνδρομητική είτε την κανονική, που σημαίνει ότι πρέπει να του δώσεις ένα καλό περιεχόμενο. Αυτό ευτυχώς τα κανάλια το έχουν καταλάβει βέβαια δειλά. Έχει γίνει μια προσπάθεια με τις Άγριες Μέλισσες όπου αποδείχθηκε ότι μπόρεσε η σειρά να το καταφέρει αυτό, αλλά βλέπουμε πως γυρίζουν και στο παλιό, κλασικό reality, το οποίο μπορεί να φέρνει τηλεθέαση και χρήματα στα ταμεία των καναλιών, αλλά δεν προσφέρει καμία ποιότητα. Εμείς πρέπει ως δημιουργοί αυτού του χώρου να προσπαθήσουμε να πείσουμε καταρχάς τα κανάλια ότι χρειάζονται στο πρόγραμμά τους και την ποιότητα.
Έχετε κι άλλα σχέδια στο κομμάτι της τηλεόρασης ή στον κινηματογράφο και στο θέατρο;
Υπάρχουν κι άλλα σχέδια, είναι σε πρώιμα στάδια, γίνονται κάποιες συζητήσεις για μια άλλη σειρά, πιθανώς του χρόνου και έχω στα σκαριά μια ταινία για να γίνει στα επόμενα δύο- τρία χρόνια.
Ενώ είστε ένας άνθρωπος με πολλές δεκαετίες στον χώρο, εξακολουθείτε να θέλετε να μαθαίνετε κι ενώ είστε ουσιαστικά δάσκαλος, έμαθα ότι κάνετε σπουδές πάνω στον ελληνικό πολιτισμό.
Ναι, στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και είναι μεγάλη μου χαρά γιατί η γνώση μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση. Η συστηματοποίηση της γνώσης και όχι να πάρω 10 βιβλία να διαβάσω, με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Παρόλο που έχω τα πτυχία μου στη σκηνοθεσία κτλ θέλω να συστηματοποιήσω τις γνώσεις και θέλω να μαθαίνω. Ξεκίνησα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο την ιστορία του ελληνικού πολιτισμού, που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και μπορώ να πω ότι είναι το αγαπημένο μου χόμπι ακόμη και μετά το γύρισμα που μπορεί να κρατήσει 12ώρες, κάθομαι πάνω από τα βιβλία και διαβάζω. Φεύγουν από μέσα μου όλα τα αρνητικά και βυθίζομαι σε έναν κόσμο, που είναι πραγματικά φάρμακο και βάλσαμο. Κάνω και βιολί, που είναι μια άλλη μου αγάπη.
Πρέπει όλοι να εντείνουμε το ψάξιμο που κάνουμε στον εαυτό μας και να τα βάζουμε μέσα σε ένα πλαίσιο. Είναι πολύ ωραίο να μαθαίνει κάποιος , δεν σταματά ποτέ η μάθηση και είναι πολύ ωραία η διαδικασία. Ότι ξαφνικά στα 60 plus μου έχω γίνει μαθητής, φοιτητής είναι πάρα πολύ ωραίο. Είναι ωραίο να ακούς τους καθηγητές, να γράφεις εργασίες, να βαθμολογείσαι. Θα το σύστηνα σε όλους. Είναι καλύτερο να κλείσουν την τηλεόραση, παρόλο δεν με … συμφέρει, και να πάρουμε ένα βιβλίο να περάσουμε τη βραδιά μας, παρά να βομβαρδιζόμαστε από άσκοπα και αμφιβόλου ποιότητας μηνύματα.
