Ο Σταμάτης Κραουνάκης σίγουρα δε χρειάζεται συστάσεις. Πρόκειται για ένα πολυτάλαντο πρόσωπο, που ως μουσικοσυνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής, παραγωγός, συγγραφέας, έχει αφήσει ανεξίτηλα το στίγμα του, στα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας μας. Έχοντας προσφέρει μοναδικά τραγούδια σε πλήθος ακόμη ερμηνευτών, μίλησε στο «Ράδιο-Ένα 102,5», για τον έρωτα, τον Έλληνα, την πλούσια εμπειρία του, την αλληλεγγύη και πολλά ακόμη… με αφορμή την αποψινή μουσική παράσταση, στο ανοικτό θέατρο του Βόλου
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Σας περιμένουμε με ιδιαίτερη χαρά στον Βόλο…
Φίλε Ηλία, είναι μεγάλη μου χαρά που βρίσκομαι στο Βόλο, 1η Σεπτέμβρη αρχή της Ινβίκτου, στο υπέροχο θέατρο, με μια δουλειά που μου έδωσε πολλά φτερά και μεγάλη επικοινωνιακή δύναμη από την πατρίδα μου το φετινό καλοκαίρι. Έχω παρελθόν με την πόλη αυτή, την έχω περπατήσει, την αγαπάω, έχω φίλους πολλούς.
Που, πώς και έχοντας ως …υλικά, ποια τραγούδια, θα μας ταξιδέψετε;
Πρόκειται για μια μουσική αφήγηση με λιτά και απλά μέσα, με οκτώ πολύ καλούς συναδέλφους μουσικούς και συνερμηνευτές. Η παράσταση – αφήγηση είναι ερωτική στην ουσία από την αρχή μέχρι το τέλος, με τον δημιουργό παρόντα στο πιάνο και με πολύ μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στα τραγούδια. Αυτή ίσως είναι και η ιδιαιτερότητα της βραδιάς, το πώς μπαίνουν και συνψάλλουν οι άνθρωποι, με την ησυχία ότι είναι σε μια μεγάλη αυλή και έχουν την ευχαρίστηση να μπαίνουν με μεγάλη καρδιά. Θα ακουστούν τραγούδια, απ’ όλες τις μεριές της καλλιτεχνικής μου ζωής, τα πρώτα μου χρόνια, το θέατρο, τα χρόνια με την ομάδα και τα μετέπειτα, από τη βόλτα μου στα θέατρα που με σημαδέψανε και που ουσιαστικά επιτελούν χαρακτήρα συνδετικών για τις ενότητες.
Το «μοτο» «Όλοι ένα»… σηματοδοτεί και ένα μήνυμα προς την κοινωνία;
Το μότο «Όλοι ένας» αν και μου ήρθε τελείως αυθόρμητα την ώρα που ψάχναμε ένα … «κεραμίδι» να σκεπάσουμε αυτή τη συναυλία. Το κοινωνικό μήνυμα είναι ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Σε μια συναυλία στην Αττική τους είπα «ελάτε ν’ αγκαλιαστούμε, δεν έχει κανείς λεφτά, οπότε μπορούμε να αγκαλιαστούμε άφοβα».
Ειδικά αυτή την περίοδο που αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις…
Οι δύσκολες καταστάσεις που περνάει η χώρα, είναι πάνω από 47 χρόνια, όχι επτά, απλώς πολλά απ’ αυτά τα χρόνια, σφυρίζαμε κλέφτικα. Το λέμε και στην παράσταση δεν πεθαίνει εύκολα του κόσμου η ελπίδα. Είμαστε ένας τόπος ιδιαίτερος, δυναμικός και όσο υπάρχουν πόλεις, βαπτίσεις, γάμοι, πανηγύρια, οι ονομαστικές γιορτές και το κοινωνικό νταλαβέρι στις ζωές των Ελλήνων, που δεν το συναντάμε εύκολα σε άλλους λαούς, αυτό ίσως είναι η κατάρα μας, αλλά είναι και το μεγάλο μας ατού.
Το «κάτι ξυπόλητοι Έλληνες» που γράψατε ταιριάζει ακόμη στην εποχή…
Το «κάτι ξυπόλυτοι Έλληνες», το έγραψα όταν θύμωσα με την εικόνα των γερμανικών περιοδικών με την Αφροδίτη και το δάχτυλο. Εκείνη την ημέρα άκουγα ένα τραγούδι της Mercedes Sosa, απ’ όπου πήρα ιδέα για τον ρυθμό. Γενικά είναι καλό ο καλλιτέχνης να είναι όρθιος στην κοινωνική ζωή και όταν έχει κανείς τη δυνατότητα μέσα από το έργο να διατυπώνει κάτι, το κάνει. Εγώ από τον χαρακτήρα μου δεν είμαι άνθρωπος που μπορεί να σωπάσει. Κέρδισα εκτίμηση απ’ αυτό και, πολλές φορές έχασα, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Είμαστε μικρό χωριό και ο κόσμος στην ουσία καταλαβαίνει και ξέρει να εκτιμάει. Όσο κι αν θυμώνει καμία φορά από μικροκομματικά, τη ζωή και την ψυχή ενός καλλιτέχνη την αναγνωρίζει. Φέτος η πατρίδα μου, μου έκανε πολύ μεγάλο δώρο. Χθες μια κυρία μου φώναξε στην παράσταση «σ’ ευχαριστούμε για τα χρόνια» και μου ανέβηκε ένα κύμα συγκίνησης στα μάτια, γιατί τελικά αυτό είναι που μετράει στη ζωή ενός καλλιτέχνη.
Έχετε πεις αρκετές φορές ότι πρέπει να βγούμε από το σπίτι, να ερωτευθούμε, να γευτούμε, να χαρούμε… ξεκινήσαμε να το κάνουμε, αλήθεια;
Με τα social media και την ευκολία που υπάρχει στην επικοινωνία, η δυναμική του ερωτικού στοιχείου έχει ασθενήσει λίγο. Επειδή η τέχνη έχει αυτά τα μπαχάρια και τις μυρωδιές που μπορεί να εξιτάρει το ερωτικό στοιχείο. Ό,τι αντίθεση και να έχουμε, την ώρα που θα πέσει ένα χάδι, εξομαλύνονται όλα. Ας ξαναθυμηθούμε όλοι το καθημερινό χάδι και στα πιο αυτονόητα που καμία φορά αφήνουμε πίσω. Αυτό είναι η παράσταση ένα μεγάλο χάδι.
