Μια διαφορετική μουσική σύμπραξη θα λάβει χώρα την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου στο Lab Art, καθώς θα παίξουν μαζί, οι Φίλιππος Πλιάτσικας και Βαγγέλης Γερμανός. Οι δύο πολύ γνωστοί και αγαπημένοι μουσικοί και τραγουδοποιοί, ενώνουν τις δυνάμεις τους, το κέφι τους και τα τραγούδια τους και υπόσχονται μία ξεχωριστή μουσική βραδιά. Ο Βαγγέλης Γερμανός μίλησε για την σύμπραξη αυτή στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή, ενώ δεν έκρυψε την αγάπη του για τον Βόλο, όπου έχει ζήσει ορισμένους μήνες έχοντας πολύ ωραίες αναμνήσεις.
Όπως είπε ο αγαπημένος καλλιτέχνης, έχει περάσει πολλές μέρες στον Βόλο και τον αγαπά ιδιαιτέρως, ενώ μία φορά είχε μείνει μια ολόκληρη σεζόν στην Κουκουράβα, έχοντας από τότε τις καλύτερες αναμνήσεις. «Δεν γίνεται να είσαι στον Βόλο και να μην περνάς όμορφα», είπε χαρακτηριστικά.
Αυτή τη φορά ο Βαγγέλης Γερμανός έρχεται στον Βόλο και εμφανίζεται στο Lab Art με τον Φίλιππο Πλιάτσικα με τον οποίο μοιράζεται ένα όμορφο μουσικό ταξίδι.
«Σαν να μεγαλώνει η αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε»
«Δεν είχαμε συνεργαστεί ξανά με τον Φίλιππο. Για μένα ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη και κάθε φορά που παίζουμε, είναι και καλύτερα. Ένα γκρουπ για να «στρώσει» πρέπει να παίζει. Είναι ωραίο που παίζουμε όλοι μαζί παρέα και το αποτέλεσμα κυλάει σαν το κύμα. Μπερδέψαμε τα τραγούδια μας, λέει ο ένας του άλλου, λέμε και καινούργια, δεν μένουμε μόνο στα παλιά και κάθε φορά είναι σαν να μεγαλώνει η αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Στη σύμπραξη αυτή ακούγονται πολλά τραγούδια, όμως δεν μπορούν όλα να «χωρέσουν» σε μια βραδιά, μιας και οι δύο καλλιτέχνες έχουν μια μακρά και καταξιωμένη πορεία. Ο Βαγγέλης Γερμανός επισημαίνει πως δεν έχει και τόση σημασία να πει κανείς όλα τα τραγούδια, δεν είναι αυτή η λογική.
«Σημασία έχει να ρέουν μαζί τα τραγούδια και να προχωράνε στο πρόγραμμα αβίαστα. Εγώ δεν είχα και θέμα με αυτό. Ο Φίλιππος είναι πολύ γλυκός άνθρωπος όπως και οι μουσικοί. Παίζουμε σαν γκρουπ και όχι οι τραγουδιστές με τους μουσικούς κι έτσι κάναμε πρόβες κι αγαπήσαμε αυτό που κάνουμε. Από εκεί παίρνουμε χαρά, από το πάλκο. Εκεί είναι όλη η ιστορία, είναι ο φυσικός μας χώρος. Το θέμα με το live, είναι ότι ενώ είσαι χωριστά, εσύ είσαι σε ένα πάλκο και ο κόσμος είναι από κάτω και σε ακούει, συγχρόνως είσαι και ένα με τον κόσμο. Είναι πολύ έντονη αυτή η αίσθηση και σε γεμίζει χαρά. Μοιάζει σαν να κάνεις κάτι καλό, κάτι όμορφο, κάτι σπουδαίο», ανέφερε.
Πρώτα τραγουδήσαμε και… μετά μιλήσαμε
Ο ίδιος αισθάνεται πολύ όμορφα όταν βλέπει το κοινό να σιγοτραγουδά τα τραγούδια του, ακόμη και τα πιο παλιά και κάνει τους δικούς του συνειρμούς, τις δικές του εικόνες, που έχουν μια ροή και μια συνέχεια.
«Όταν σκαρώνω τα κομμάτια πέφτω πάνω σε εικόνες, που αυτές οι εικόνες είναι που σε βγάζουν από τα όρια του χρόνου και δεν μοιάζει παλιό ή καινούργιο, είναι σαν να μην υπάρχει χρόνος και τόπος εκείνη την στιγμή. Το τραγούδι έχει μια δική του πραγματικότητα. Είναι το πρώτο κύτταρο του πολιτισμού, μάλλον ο άνθρωπος πρώτα τραγούδησε και μετά μίλησε. Είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε», είπε ο αγαπημένος καλλιτέχνης, που δεν διστάζει να «πειράξει» τα τραγούδια του, δίνοντάς του μια νέα ματιά.
«Το τραγούδι ζει μαζί με μας»
Μάλιστα τόνισε πως πρόσφατα το Ogdoo Music Group κυκλοφόρησε ένα βινύλιο με παλιά τραγούδια του Βαγγέλη Γερμανού, τα οποία όμως είναι «πειραγμένα», φρέσκα από τον ίδιο.
«Όλα αυτά τα χρόνια το τραγούδι ζει μαζί με μας, είναι ζωντανός οργανισμός δεν είναι δεινοσαυρικό, προχωράει. Και σε αυτό το βινύλιο έχω παίξει παλιά μου τραγούδια αλλά με άλλον τρόπο. Εγώ έχω την αίσθηση ότι πάντα το ίδιο τραγούδι γράφω, δεν έχω την αίσθηση ότι κάνω κάτι διαφορετικό. Επιμένω πάνω σε ένα θέμα, στη χαρά που αντλεί κανείς όταν φτιάχνει κάτι. Ο ζωγράφος ζωγραφίζει ένα έργο και μετά το πουλάει, γιατί δεν έχει σημασία γι’ αυτόν το έργο, έχει σημασία εκείνη η περίοδος που το έκανε και μετά πάει για φρέσκα, πρέπει να αλλάζουμε να πηγαίνουμε μπροστά», είπε.
Ο χρόνος ανακυκλώνεται- Τα live μας κρατάνε ζωντανούς
Μιλώντας για τις ζωντανές εμφανίσεις και την επαφή με τον κόσμο, ο Βαγγέλης Γερμανός δεν δίστασε να τις χαρακτηρίσει ως ένα από τα λίγα πράγματα στη ζωή που τον κρατάνε ζωντανό, όρθιο και σε εγρήγορση.
«Είναι από τα 3-4 πράγματα στη ζωή που μας κρατάει πραγματικά ζωντανούς και όρθιους και σε εγρήγορση. Είναι πολύ σοβαρό θα έλεγα και μυστηριώδες, δεν εκφράζεται με λόγια αυτή η… μέθεξις, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι, μπορεί να το πει κανείς και έκσταση», ανέφερε.
Και αυτή η μέθεξις έρχεται, όπως τονίζει και ανακυκλώνεται γιατί ο χρόνος δεν περνά και χάνεται. Οι εποχές του παρελθόντος έχουν μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο, διαφορετικό, με το συναίσθημα όμως να μένει το ίδιο.
«Δεν νομίζω ότι ο χρόνος περνάει και χάνεται. Ο χρόνος ανακυκλώνεται, είναι ένας ρυθμός και το βλέπουμε και στη φύση καθώς ο ήλιος ανατέλλει, δύει και πάλι από την αρχή. Δεν χάνεται τίποτα, ούτε και το παρελθόν ως έννοια. Μπορεί να ξέρουμε κάποια πράγματα να πούμε, αλλά αυτά που λέμε είναι του παρόντος, το τώρα ισχύει, αυτά που βιώνουμε. Για το μέλλον δεν μπορούμε να πούμε τίποτα, γι’ αυτό έχει και ενδιαφέρον, αλλιώς δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον. Όλες τις στιγμές τις θυμάμαι και όλα τα κρατάω. Έχω δημιουργήσει τον δικό μου μύθο στο κεφάλι μου για όλα αυτά γιατί οι εικόνες επηρεάζονται, μπλέκονται μεταξύ τους, τα πρόσωπα μεταβάλλονται κι αυτά. Μια ροή είναι όλα», επεσήμανε ο ίδιος χαρακτηριστικά.
