Αυτό το Σάββατο στην εκπομπή του «Ράδιο Ένα 102,5», «Βιβλίο και Πολιτισμός» στις 10:15 που επιμελείται και παρουσιάζει η Σοφία Νικολάου, «θα έχουμε τη χαρά να συνομιλήσουμε στο πρώτο μέρος της εκπομπής με την Τατιάνα Κίρχοφ και το βιβλίο της που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις και τιτλοφορείται «Ιστορίες που (δεν) είπα στον ψυχολόγο μου». Η Τατιάνα Κίρχοφ σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στο Kingston University του Λονδίνου. Ασχολείται επαγγελματικά με την ψυχολογία. Το βιβλίο ξεκινά με το διήγημα η «Ανώνυμη» όπου η πρωταγωνίστρια μας διηγείται τη ζωή της από την ηλικία των 6 περίπου ετών θυμάται τον τρόπο που πήγαινε στο σχολείο αλλά παράλληλα ήταν υποχρεωμένη να δουλεύει και στο μίνι μάρκετ του πατέρα της. Μια ιστορία μιας μικρής που πηγαίνει σχολείο στο διπλανό χωριό περπατώντας όπως ο Μέλιος στο Ένα παιδί μετράει τα άστρα του Λουντέμη, ένα αγαπημένο ανάγνωσμα όλων μας και εξελίσσεται η ιστορία της με τις προσδοκίες των γονιών να γίνει γιατρός, δικηγόρος ή δασκάλα όπου η ελευθερία και οι προσωπικές επιλογές έχουν καταστρατηγηθεί και η μοίρα την οδηγεί να παίζει ρόλους που δεν θέλει. Τα Δελφίνια όπου μια μητέρα σηκώνεται και φεύγει από το σπίτι εγκαταλείποντας άντρα και τρία παιδιά, έναν πατέρα άρρωστο και καταθλιπτικό που είναι πυξίδα του γιου αν και παίρνει το μέρος της μαμάς. Είναι δεινός κολυμβητής και ο πατέρας τον παρομοιάζει με Δελφίνι ώσπου το Δελφίνι αρρωσταίνει και μια Παρασκευή δραπετεύει από αυτόν τον κόσμο για το Επέκεινα. Κρατά κάτι από τον Δελφικό Απόλλωνα η ιστορία του. Για τα υπόλοιπα θα μιλήσουμε στην εκπομπή είναι ιστορίες που ειπώθηκαν ή ίσως και όχι αλλά η φαντασία της συγγραφέως καλπάζουσα και ζωηρή όπως του Εμπειρίκου τις φέρνει στο προσκήνιο. Η συγγραφέας μέσα από τα αδιέξοδα των ηρώων και τις ευθύνες που επιρρίπτει ο περίγυρος στους ήρωες μας φανερώνει εξόχως ενδιαφέροντες αφηγηματικούς κόσμους.
Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής μιλάμε με την Μαρία Αγγελίδου μεταφράστρια του βιβλίου της Anna Burns «Ο Γαλατάς» από τις εκδόσεις Gutenberg και απέσπασε το Booker του 2018. Ο Γαλατάς δεν είναι ένα εύκολο βιβλίο είναι αντιθέτως δυσκολοχώνευτο και διαβάζεται αργά. Είναι όμως ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα. «Ο Γαλατάς» αναπαριστά με μαστοριά την ιστορία ενός εμφυλίου πολέμου. Μια σιωπηρή ένταση τυλίγει μια κοινότητα ενώ ελεύθερες οι φήμες και οι επιπτώσεις τους δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα. Η αφηγήτρια μια νεαρή κοπέλα γίνεται από την αρχή μια φιγούρα οικεία και γρήγορα θύμα αυτής της ατμόσφαιρας, ο αναγνώστης αισθάνεται γοητευμένος από το κορίτσι και αυτές οι μεγάλες φράσεις, οι συνεχιζόμενες, δίχως τέλος, οι ασθμαίνουσες τον αφήνουν άφωνο. Η συγγραφέας μας διηγείται τη βία των χρόνων στο Μπέλφαστ όταν ένα κομμάτι Ιρλανδών αποφασίζει ότι αποτελούν ένα ανεξάρτητο κράτος ενώ το άλλο μισό θεωρεί ανήκει στην Αγγλία. Συλλήψεις χωρίς κατηγορητήριο, Νομοθεσία καταπίεσης. Ιστορική αδικία. Υποστήριξη της διαφθοράς. Περιορισμοί και απαγορεύσεις. Απαγόρευση συναντήσεων και συγκεντρώσεων. Σας θυμίζει κάτι; Επίκαιρο αυτό το μυθιστόρημα της Burns. Σε έναν εμφύλιο πόλεμο η προδοσία μοιάζει να έρχεται από παντού. Κάθε στιγμή μπορεί να υπάρξει προδότης, σαν μια ύπαρξη περιθωριοποιημένη από την κοινότητα. Αλλά ο Γαλατάς δεν διηγείται αυτή την ιστορία, αλλά την ιστορία μιας αναγνώστριας, μιας αναγνώστριας που διαβάζει περπατώντας. Το κορίτσι αυτό έχει ένα φίλο, δουλεύει, μαθαίνει γαλλικά, και μας διηγείται την ιστορία του από τη στιγμή που ο Γαλατάς ένας παραστρατιωτικός αποφασίζει να ασχοληθεί μαζί του. Από εκείνη τη στιγμή η ζωή του κοριτσιού θα αλλάξει, τίποτε δεν θα είναι το ίδιο.
Κλου του μυθιστορήματος οι ήρωες δεν έχουν ονόματα αλλά παρατσούκλια. Το παρατσούκλι μας δίνει την ιδιότητα του ήρωα. Και όλη η αφήγηση είναι δομημένη πάνω σ’ αυτή την ανωνυμία. Υπάρχει ένα φοβερό πράγμα μέσα σ’ αυτό το βιβλίο που το καθιστά άλλωστε και τόσο επίκαιρο. Το χάσιμο της κοινής λογικής. Δεν σκέφτονται πλέον οι άνθρωποι δεν κάνουν συλλογισμούς που τους οδηγούν σε σωστά συμπεράσματα. Δεν υπάρχουν παρά μονάχα οι φήμες που ακούγονται αριστερά και δεξιά. Παραλογισμός.
