Με έναυσμα τη νέα μαζική σχολική δολοφονία στις ΗΠΑ, ο συμπολίτης ψυχίατρος κ. Μάνος Ζαχαριουδάκης, έλεγε πως «Το να βιαιοπραγείς ή να βασανίζεις “αδύναμους” άλλους (ζώα, μικρότερα παιδιά, ΑΜΕΑ, γερόντια) σε μικρή ηλικία είναι σοβαρότατη ένδειξη μελλοντικής ψυχοπάθειας και γενικότερα μιας έλλειψης «ενσυναίσθησης» κι «ανθρωπιάς» (ή σεβασμού για τον πόνο/αισθήματα/δικαιώματα/αξιοπρέπεια του άλλου) που οδηγεί σε ακραίες και συχνά επαναλαμβανόμενες ή μαζικές πράξεις βασανιστηρίων ή αφαίρεσης ζωής… Οτιδήποτε ακραίο, παράξενο, βίαιο, ακατανόητο, δυσλειτουργικό παρατηρήσετε σαν γονείς, συγγενείς, δάσκαλοι, παιδίατροι σε παιδί, είναι χρήσιμο, αν όχι απαραίτητο, να το ερευνήσετε άμεσα με ειδικούς παιδο-ψυχολόγους/ψυχιάτρους. Και να το παρακολουθείτε (συμπεριφορικά, αν όχι ψυχοθεραπευτικά) κατά την σταδιακή εξέλιξη του παιδιού/εφήβου. Πολλά προβλήματα δεν είναι ακραία και διορθώνονται νωρίς αλλά, όλα, πολύ λιγότερο αν και όταν παγιωθούν σαν προβλήματα ή χαρακτηριστικά του ενήλικα (ή πολύ χειρότερα του ψυχοπαθή εγκληματία) ψυχισμού».
